Auto Review Kia Picanto III 1e facelift

De vernieuwde Kia Picanto is een stuk zuiniger geworden. Maar van het beetje benzine dat hij nog nodig heeft, wordt de Koreaanse stadsmini wel rumoerig.

Conclusie

In een sterk uitgedund A-segment valt de Kia Picanto extra op met zijn frisse voorkomen en spaarzame verbruik. Helaas is de stadsauto ook erg rumoerig en bovendien valt het rijcomfort tegen. In combinatie met zijn stevige prijs – wil je jouw Picanto een beetje op smaak brengen, dan ben je zomaar 17 mille kwijt – loont het de moeite om in dit deel van de markt nog even verder te kijken.

Type auto en prijs

Aan de vernieuwde Kia Picanto kun je niet zo eenvoudig zien dat je met de bijgepunte versie van doen hebt. Althans; niet aan de voordeligste varianten. De duurdere uitvoeringen hebben een aangepaste grille, met een boel chroom daar omheen. De instapmodellen zijn minder uitbundig om te zien, maar profiteren even goed van een nieuwe generatie benzinemotoren. De eenvoudigste driepitter zou door een nieuw injectiesysteem minder moeten verbruiken dan het uitgaande model. Of dat werkelijk zo is, lees je verderop in deze rijtest. Feit is dat Kia nog bereid is te investeren in het stadsautosegment; iets wat niet van alle fabrikanten kan worden gezegd. De vanafprijs van de opgefriste Picanto bedraagt € 14.695. In dit deel van de markt kun je voor goedkopere alternatieven terecht – denk bijvoorbeeld aan de Mitsubishi Space Star, waarvoor de Japanners slechts 11.990 euro rekenen – maar de uitrusting van de kleine Koreaan is een stuk rijker. Een digitale radio, cruise control en airconditioning zijn bijvoorbeeld standaard aan boord. Opvallend genoeg geldt dat niet voor een derde veiligheidsgordel op de achterbank. Dat is bij Kia een optie, met een meerprijs van maar liefst € 700! Als doekje voor het bloeden zijn er die beroemde 7 jaar fabrieksgarantie, die uiteraard ook voor de Picanto gelden.

Hoe rijdt de vernieuwde Picanto

Dit is alweer de derde generatie van de Kia Picanto en veel kritiekpunten die we bij diens introductie op de stadsauto hadden, zijn nog steeds van toepassing. Om te beginnen met de stevige geluidsproductie: ook de vernieuwde driecilinder klinkt rauw en blijft zelfs op hogere snelheid goed hoorbaar. Daar komen banden- en windgeruis dan nog eens bij! De driepitter uit onze testauto is 67 pk en 96 Nm sterk en in dit geval gekoppeld aan een handgeschakelde vijfbak. Het schakelgevoel is een tikkeltje ‘rubberig’ en de koppeling grijpt hoog aan. Dat is extra vervelend, omdat je in de Kia juist véél moet schakelen. Onder de 3.000 toeren geeft de stadsmini niet thuis. Hoewel de cabine voor lange Europeanen verrassend ruim is, kun je het stuur van de Picanto alleen in hoogte verstellen en blijken de stoelen niet op ons postuur bemeten: de zittingen zijn kort, waardoor je weinig steun aan je benen ervaart. Op de achterbank is er ook reden tot klagen: de Kia is aan de achterzijde onaangenaam stevig gedempt. Ga je te hard over een verkeersdrempel, dan krijg je dat ongetwijfeld van jouw passagiers te horen. Aan de buitenzijde zie je misschien niet af dat de Koreanen hun stadsmini hebben beetgepakt, maar je kunt het wel aflezen aan de beschikbare veiligheidsuitrusting. Voortaan is de kleine Kia leverbaar met een dode hoek waarschuwing, actieve rijstrookondersteuning en vermoeidheidsherkenning. Die hulpsystemen komen bovenop het noodremsysteem, dat deel uitmaakt van de standaarduitrusting. Het betreft dan overigens wel een uitgeklede variant, want autonoom stoppen voor voetgangers doet de Picanto alleen wanneer je voor een duurdere uitvoering kiest. Hetzelfde geldt voor de extra hulpsystemen: die zijn niet los verkrijgbaar. Het zicht rondom is in de Kia voldoende: alleen over je schouder tref je een dode hoek. Die kun je gelukkig voor een deel ondervangen met de optionele achteruitrijcamera op onze testauto.

De vernieuwde Picanto van binnen

In de tijd dat we nog onze weg moesten vinden met een los navigatiesysteem, kon je daarop aflezen hoe hard je wérkelijk reed. Immers werkt navigatie met GPS en dat is een stuk accurater dan de omwenteling van je banden. Oude tijden herleven aan boord van de vernieuwde Picanto, want tot onze verbazing geeft de Kia bovenaan het infotainmentsysteem een andere snelheid weer dan op de snelheidsmeter! Als je de cruise control instelt op het getal dat door de navigatie wordt aangegeven, is de kans op snelheidsovertredingen in ieder geval een stuk kleiner. Nu we het toch over dat infotainmentscherm hebben: dat is mooi groot en zit aangenaam hoog op het dashboard, zodat je nauwelijks je ogen van de weg hoeft te halen om te zien welk nummer er op de radio speelt of welke afslag je zo direct moet nemen. Het systeem tilt de kwaliteitsbeleving naar een hoger plan, omdat het bijvoorbeeld ook een dienst als Apple CarPlay ondersteunt . Hoewel de binnenzijde van de Picanto is opgetrokken uit harde kunststoffen, beleef je de cabine als modern en verzorgd. Op de achterbank laat de beenruimte voor volwassenen te wensen over, maar de hoofdruimte is in orde. Het aantal bekerhouders voor de achterpassagiers staat in schril contrast tot die van de inzittenden voorin: daar heb je er vier tot je beschikking, achterin slechts eentje. Een groter gemis betreft het ontbreken van eigen ventilatieroosters en een stroompunt. De Koreaanse stadsmini is leverbaar met een verstelbare laadbodem, alleen is dat handigheidje voorbehouden aan de duurste uitrustingsniveau’s. Onze Picanto moest het daardoor zonder vlakke laadvloer stellen. Bovendien is de tildrempel van de Kia fors. Om het goed te maken, biedt hij een van de grootste laadruimtes in zijn klasse: met de achterbank overeind past er al 255 liter aan bagage in de kofferbak. Die is bovendien voorzien van verlichting én handige haakjes voor je boodschappentassen.

De vernieuwde Picanto en het milieu

Kia biedt de Picanto in ons land aan met twee verschillende benzinemotoren. Behalve de door ons gereden motorvariant kun je ook terecht voor een potente turboversie, goed voor 100 pk en een stevige meerprijs van bijna 6,5 mille. Voor onze testauto stellen de Koreanen een gemiddeld verbruikscijfer van 1 op 20,4 in het vooruitzicht. Dat blijkt valse bescheidenheid, want in de praktijk realiseerden wij moeiteloos een score van 1 op 21,7. Niet verkeerd voor een driepitter zonder kunstgrepen als een elektrische hulpmotor!