Auto Review Skoda Superb III 1e facelift

De interieurafwerking is misschien minder verfijnd, maar voor het overige laat de semi-elektrische Skoda Superb Combi weinig van zijn concurrenten heel.

Conclusie

De Skoda Superb Combi gold altijd al een verborgen parel in het D-segment, maar de komst van een plug-in hybride uitvoering heeft de stationwagen nóg aantrekkelijker gemaakt. Behalve voordelig is de Skoda voortaan ook ontzettend zuinig. De paar aandachtspuntjes die wij in deze rijtest noemen, verdwijnen in de immense binnenruimte.

Type auto en prijs

Het is nog niet zo lang geleden dat de Volkswagen Group op papier weliswaar een eenheid vormde, maar dat daar officieus weinig van terecht kwam: in de praktijk hield moederbedrijf Volkswagen de grootste noviteiten namelijk voor zichzelf. Daar is echter verandering in gekomen. Dochteronderneming Skoda profiteert inmiddels net zo hard mee van de komst van een semi-elektrische aandrijflijn, die eerder zijn debuut maakte in de Passat. Bij de Tsjechen krijgt de Superb de combinatie van een benzine- en elektromotor onder de kap. Het prijskaartje bedraagt minimaal € 42.990. Een stationwagenuitvoering zoals degene waar wij mee op pad konden, kost nog eens duizend euro extra. Natuurlijk is dat een aanzienlijk bedrag, maar in vergelijking met de Volkswagen houd je geld over. Die stekkerauto kost je minimaal € 50.125. Een alternatief als de Peugeot 508 HYbrid zit daar tussenin met een aankoopbedrag van minstens € 48.740. Beide alternatieven zijn eveneens als stationwagen verkrijgbaar.

Hoe rijdt de Superb Combi PHEV

Skoda brengt niet alleen een plug-in hybride op de markt om de schadelijke uitstoot van de rest van hun modellengamma te drukken. ‘Stekkerstations’ als deze Superb Combi zijn ook bedoeld om het gemis aan dieselmotoren goed te maken, nu die in het verdomhoekje zitten. Want wil je meer trekkracht onderin, dan kun je zo’n elektrische hulpmotor goed gebruiken. De semi-elektrische aandrijflijn van de Skoda bestaat uit een 1.4-liter viercilinder benzinemotor, gekoppeld aan een elektromotor. Samen zijn beide krachtbronnen goed voor een vermogen van 218 pk en 400 Nm. Daarmee is deze Superb krachtiger dan de resterende zelfontbrander in het modellengamma. Alleen het trekgewicht van de diesel ligt hoger: 2.000 kilogram in plaats van de 1.600 stuks waar de plug-in hybride variant raad mee weet. De Skoda beschikt standaard over een zestraps automaat met dubbele koppeling, die naadloos van verzet wisselt. Aanmerkingen op het rijgedrag betreffen vooral de kunstmatig zware besturing en de zachte demping van de achterwielophanging; van een oneffenheid in de weg geniet je nog een paar keer na. Een effect dat alleen maar wordt versterkt door de aanwezigheid van een bijna 300 kilogram zwaar accupakket! Verder kun je onderweg het onderstel van de Skoda goed horen, maar dat kan ook komen door de optionele 19-inch wielen onder onze testauto. Die was verder voorzien van uit de kluiten gewassen sportstoelen. Ze zaten heerlijk, maar zorgen ook voor een hogere zitpositie. De zittingen zijn lang: bestuurders die korter zijn dan gemiddeld, kunnen daardoor moeite ondervinden om hun knieën te buigen. Wanneer je stapvoets met de Superb onderweg bent en de elektromotor trekt de kar, dan maakt de stationwagen een speciaal geluid om voetgangers en fietsers op jouw komst te attenderen. Het is een van de weinige hulpsystemen die standaard wordt meegeleverd: behalve vermoeidheidsherkenning en een noodstopsysteem dat ook voor voetgangers inhoudt, is de rest van de aanvullende veiligheidsuitrusting voorbehouden aan duurdere uitrustingsniveau’s of de optielijst. Bijzonder om te vermelden, is Skoda’s ‘Manoeuvre Assist’. Dat voorkomt dat je per ongeluk tegen een paaltje aan rijdt. Op die manier is de verschuldigde meerprijs nog een beetje te rechtvaardigen. Een achteruitrijcamera is met een wagenlengte van 4.86 meter ook geen overbodige luxe. Op een dode hoek over je schouder na, valt het zicht rondom gelukkig redelijk te noemen.

De Superb Combi PHEV van binnen

Hij mag dan het formaat van een directielimousine hebben; de Superb blijft een Skoda. Dat betekent dat je aan boord de nodige slimmigheidjes aantreft. Zoals een speciaal vak onder de middenarmsteun, waarin je drankjes koel kunt houden. De hoedenplank heeft twee standen en kun je met een simpele tik van je vinger bedienen. De achterpassagiers beschikken over drié stroompunten, waaronder een volwaardig stopcontact. En ja, ook bij deze ‘stekkerstation’ zit er weer een paraplu in de deur. Hoewel het batterijpakket onder de laadvloer schuilgaat, hebben de Tsjechen genoeg ruimte overgehouden om je laadkabels te kunnen opbergen. In zijn geheel is de kofferbak minimaal 660- en maximaal 1.950 liter groot. Daardoor geldt de Superb Combi nog altijd als voorbeeld in zijn klasse. De been- en hoofdruimte op de achterbank is misschien nog wel imposanter. De middentunnel vormt daarvan een treffende illustratie: de afmetingen zijn niet misselijk, maar het ding valt gewoon weg in de voetenbak! Het prijsvoordeel met zijn concerngenoot de Volkswagen Passat komt tot uiting in het interieur. Dat oogt verzorgd, maar grof. Het binnenste van de Skoda is opgetrokken uit een mix van harde en zachte kunststoffen, die helaas niet allemaal op de juiste plek zitten. Zo is de zijkant van de middenconsole bekleed met knalhard plastic, terwijl je daar liever wat zachter bekledingsmateriaal had gewild.

De Superb Combi PHEV en het milieu

Louter op stroom kom je 50 kilometer ver en de Skoda benut die emissievrije kilometers maar al te graag: bij het starten schakelt de Superb standaard de elektromotor in. Je moet het zelf aangeven wanneer je beide krachtbronnen wilt aanspreken, waarbij je ook nog kunt instellen of de Skoda aan het einde van de rit stroom moet overhouden of onderweg juist stroom moet aanmaken. We kennen andere plug-in hybrides - ook binnen de Volkswagen Group - die daar een aparte knop voor hebben, maar bij de Tsjechen moet je aanmodderen met een soort staafdiagram. Dat is weinig gebruiksvriendelijk! Heb je alles eenmaal naar je zin ingesteld, dan valt op dat de Superb boven de 70 kilometer naar benzine grijpt. Alles daaronder probeert de stationwagen zoveel mogelijk op elektriciteit te doen. Samenwerken doen de krachtbronnen nauwelijks tot niet. Een speciale stand van de automaat helpt je om zoveel mogelijk remenergie terug te winnen. Gek eigenlijk dat zo’n functie op een auto als deze speciaal moet worden ingeschakeld; je zou juist denken dat -ie standaard aanstaat! Al die hulpmiddelen werpen wel hun vruchten af, want wij scoorden met de Skoda een gemiddeld verbruik van 1 op 23,7. Dat is weliswaar niet de 1 op 58,8 (!) die het merk in de folder belooft, maar wanneer je bedenkt dat die meting in een laboratorium is gedaan en wij daadwerkelijk met de Superb de weg op zijn gegaan, mag je met zo’n verbruik niet klagen. Voor zo’n score moet je de stationwagen dan wel trouw aan de laadpaal hangen. Aan een publiek laadpunt is het 13 kWh grote accupakket in drie uur en drie kwartier weer volgeladen.