Auto Review Peugeot 508 II

De Peugeot 508 SW was al een lust voor het oog, maar met de komst van een semi-elektrische aandrijflijn stemt het brandstofverbruik van de stationwagen minstens zo positief. Je moet alleen geen haast hebben.

Conclusie

Sommige auto’s geven je het gevoel dat je iets bijzonders hebt gekocht. De Peugeot 508 SW HYbrid ís zo’n auto. Omdat de stationwagen zoveel emoties oproept, stap je wat gemakkelijker over de wonderlijke ergonomie heen. Je krijgt er immers een fluisterstille rijbeleving en een gunstig brandstofverbruik voor terug. Het is echter de vraag of de liefde niet bekoelt, wanneer je elke dag opnieuw urenlang moet wachten voordat je aan zo’n zuinig ritje kunt beginnen. Zeker als je bedenkt, hoeveel geld dat ongemak je heeft gekost!

Type auto en prijs

Met de komst van de 508 sloeg Peugeot twee jaar geleden een nieuwe weg in. Eentje, waarbij de fabrikant in het D-segment niet langer Volkswagens of Fords in het vizier heeft, maar Audi’s en Volvo’s. Afwerking en rijplezier gaan voortaan boven interieurruimte en praktisch gebruiksgemak; een opmerkelijke zet voor een volumemerk. Dat het geen bevlieging was, blijkt uit het feit dat de 508 SW volgens dezelfde doelstellingen tot stand is gekomen. Tegenwoordig is de stationwagen ook leverbaar met een semi-elektrische aandrijflijn. Die techniek drijft de prijs behoorlijk op: voor een 508 SW met stekker betaal je minimaal € 50.340, waar de vanafprijs van een reguliere brandstofuitvoering € 40.670 bedraagt. Het is ook fors meer dan Skoda rekent voor een Superb Combi PHEV (vanaf € 43.990). De Fransen mogen dat model zelf misschien niet langer als alternatief beschouwen, maar potentiële kopers doen dat wel!

Hoe rijdt de 508 SW HYbrid

Peugeot stationwagens zijn bedoeld als échte kilometervreters. Je koopt ze om in het grootste comfort lange afstanden af te leggen, al dan niet met de kinderen plus reisbagage achterin. Normaal gesproken zou je daarvoor wellicht een exemplaar met een dieselmotor uitkiezen, maar nu die brandstof in het verdomhoekje zit, presenteren de Fransen deze semi-elektrische uitvoering als alternatief. Wie wil, kan bij Peugeot overigens nog steeds voor een zelfontbrander terecht: daarover meer onder het kopje ‘De 508 SW HYbrid en het milieu’. De stationwagen waar het bij deze test om draait, heeft een viercilinder benzinemotor onder de kap met 1.6-liter inhoud, gekoppeld aan een elektromotor. Gecombineerd levert de aandrijflijn een vermogen van 225 pk en 360 Nm koppel; het trekgewicht valt met 1.340 kilogram een beetje tegen. Een 508 SW met een dieselmotor mag een aanhanger trekken van 1.500 stuks. Onderweg vallen een aantal zaken op: de Peugeot is opmerkelijk stil en heeft een stel prachtige stoelen, inclusief verschuifbare zittingen. Maar wanneer je langer bent dan gemiddeld, bieden die weinig tot geen ondersteuning aan je benen. Gelukkig is de middenconsole van de testauto met leer bekleed, anders hadden we elke scherpe bocht met een blauwe plek moeten bekopen. Met zijn typerende kleine stuurtje zet de 508 namelijk aan tot een dynamische rijstijl en de stationwagen heeft daar ook het extra vermogen voor. Maar ga je stevig de bocht om, dan voel je wel dat er het nodige gewicht in de bagageruimte schuilt: de Peugeot weegt in totaal 1.790 kilogram en meer dan 300 stuks daarvan komen voor rekening van het batterijpakket. De semi-elektrische 508 SW is happig om de inhoud van de accu’s als eerste op te maken. Je moet elke rit opnieuw aangeven dat je van de aandrijflijn verwacht dat beíde krachtbronnen aan bod komen. De overgang van de elektro- naar de brandstofmotor verloopt niet naadloos. Zeker niet, wanneer de batterijen eenmaal leeg zijn: bij het optrekken voel je de benzinemotor dan echt een ‘duwtje’ geven. De ‘stekkerstation’ profiteert van zo’n beetje de complete aanvullende veiligheidsuitrusting die de fabrikant in de schappen heeft liggen, van actieve rijstrookassistentie tot dode hoek signalering. Alleen voor adaptieve cruise control en een infraroodcamera wordt een extra bijdrage verwacht. Aan boord kun je al die hulpsystemen goed gebruiken, want vanwege het bescheiden glasoppervlak is het zicht rondom belabberd. De hoofdsteunen rusten óp de achterbank, waardoor je nog minder ziet. Om langzaam verkeer op jouw komst te attenderen, maakt de Peugeot een speciaal geluid. De betreffende voetgangers of fietsers moeten dan niet toevallig met elkaar in gesprek zijn, anders horen ze de HYbrid alsnog niet aankomen: het waarschuwingsgeluid staat erg zacht.

De 508 SW HYbrid van binnen

Peugeot heeft een rijke traditie wanneer het om stationwagens gaat. De 508 SW past in dat rijtje, maar ergens ook weer niet. Het is namelijk een zogenaamde ‘lifestyle’ station; een auto voor mensen die de carrosserievariant niet kopen om zijn binnenruimte, maar hoe –ie er uit ziet. Met een kofferbakinhoud van minimaal 487- en maximaal 1.537 liter kun je met de Peugeot overigens prima om een boodschap. De voor de aandrijflijn benodigde batterijen zijn keurig weggewerkt onder de bagagebodem. De been- en hoofdruimte achterin is afdoende, maar niet overvloedig. Opvallend is het feit dat het optionele panoramadak op onze testauto voorin wél-, maar achterin geen hoofdruimte afsnoept wanneer je langer bent dan gemiddeld. De derde gordelsluiting zit er alleen voor de sier: je ziet op de achterbank nadrukkelijk twee zitplaatsen. Zou je achterin al in het midden willen plaatsnemen, dan maakt de forse middentunnel dat onmogelijk. Zo heeft de 508 SW nog wel meer onvolmaaktheden. De kofferbak voorziet bijvoorbeeld in een opbergvak voor je laadkabel, maar die ruimte is net een fractie te klein. De ramen van de voorportieren kunnen niet helemaal open. Het infotainmentsysteem reageert traag op commando’s en de draadloze oplaadmogelijkheid voor je mobiele telefoon bevindt zich op een slecht bereikbare plek (namelijk áchter de middenconsole). Zaken waar jij je bij iedere andere auto aan zou ergeren, maar die je nu met de mantel der liefde bedekt. Want wat heeft deze stationwagen toch een fraai interieur! De gebruikte materialen zijn even hoogwaardig als de afwerking. Dat draagt allemaal bij aan het bijzondere gevoel dat je aan boord van deze Peugeot bekruipt. En zoveel emotie is zeldzaam in dit deel van de markt.

De 508 SW HYbrid en het milieu

Behalve als stekkerhybride levert Peugeot de 508 SW in ons land met een benzine- en een dieselmotor. Het beschikbare vermogen loopt uiteen van 130- tot 225 pk; onze semi-elektrische testauto is daarmee de krachtigste uitvoering die je vooralsnog van de stationwagen kunt kopen. Op papier is het model goed voor een tamelijk ongeloofwaardig verbruikscijfer van 1 op 76,9. Wij waren na afloop van onze verbruiksronde echter dik tevreden met een resultaat van 1 op 21,7. Niet mis voor een auto van bijna 1.800 kilogram! De elektrische functionaliteiten van de Peugeot zitten weggestopt tussen de rijmodi en in een menu van het infotainmentscherm, waar je kunt instellen of je wat stroom wilt bewaren voor aan het einde van je rit. De automaat van de 508 heeft een speciale stand om meer remenergie terug te winnen. Het batterijpakket van de semi-elektrische stationwagen is 11,5 kWh groot. Aan een openbare laadpaal kost het 5 uur en 50 minuten om die accu’s weer vol te krijgen. Dat duurt veel te lang. Zeker wanneer je bedenkt dat onze testauto door de importeur was voorzien van een optionele, snellere (!) boordlader en de actieradius louter op stroom slechts 44 kilometer bedraagt! Het had aanzienlijk gescheeld wanneer je met de Peugeot had kunnen snelladen. Al was het alleen maar, omdat publieke laadpunten langs de snelweg steeds vaker het veld moeten ruimten ten faveure van snelladers. Goed nieuws voor wie een volledig elektrische auto rijdt, maar als je met een plug-in hybride stopt om een broodje te eten, zou het ook fijn zijn om jouw hoeveelheid stroom aan te kunnen vullen.