Auto Review Suzuki Vitara II 1e facelift
De Suzuki Vitara gaat al een tijd mee en is onlangs gefacelift. Belangrijkste wijziging betreft twee nieuwe motoren. Wij testen hier de nieuwe 1.4-motor.
- Pluspunten
- Ruimte
- Veel actieve veiligheidsvoorzieningen verkrijgbaar
- Minpunten
- Weinig verfijning weggedrag
- Stevig geprijsd
Type auto en prijs
Deze nieuwste Suzuki Vitara verschilt qua uiterlijk nauwelijks van zijn voorganger. Alleen geoefende carspotters zullen zien dat bijvoorbeeld de lamellen in de grille nu anders zijn. Het echte nieuws hangt onder de motorkap. Er is sinds enige tijd een de 141 pk sterke 1,4 liter – die vervangt de 1.6 die we eerder in een grote crossover segmenttest reden. En sinds kort is er ook een 1.0 motor voor de Vitara. Die wekt 112 pk op. De testauto is de 1.4-liter versie, simpelweg omdat de importeur ten tijde van het publiceren van dit artikel nog geen éénliter-versie beschikbaar had.
De instapversie van de Suzuki Vitara is de 1.0 Comfort. Die kost weliswaar 22 mille, maar is nogal kaal van uitrusting. Overigens zijn er ook al crossovers in dit segment die onder de 20 mille kosten, zoals de Renault Captur en de Kia Stonic. Enfin, het is realistischer één uitrustingsniveau hoger te kiezen, de Select. Die kost € 25.599, maar dan staat er ook meteen een volwassen auto voor je neus. De Vitara heeft dan een 7-inch aanraakscherm, een automatische airco, cruise control en een noodstopinstallatie. Onze testauto is de 1.4 liter versie in het duurste uitrustingsniveau, met vierwielaandrijving en een automaat. Verder heeft ie kunstlederen bekleding, een uitgebreid actief veiligheidspakket en navigatie. Mooi, maar de meter staat dan inmiddels wel op – hou je vast - bijna 37 mille!
Hoe rijdt Suzuki Vitara?
Om maar met de deur in huis te vallen, de Suzuki is niet de meest verfijnde rijmachine die we kennen. De besturing is licht en vooral rond de middenstand gevoelloos – al spoort ie nu wel beter rechtuit dan de versie van voor deze facelift - en hij voelt oncomfortabel op korte oneffenheden. Ook maakte de Vitara destijds nogal wat motor-, band- en windgeruis. Dat is nu gelukkig een stuk minder, maar nog altijd wel hoorbaar. De 1.4 motor levert 141 pk maar voelt niet bijzonder kwiek aan. Wil je een beetje opschieten dan moet je de motor op toeren houden en dat heeft weer gevolgen voor het brandstofvebruik. Wij scoorden een gemiddelde van 1 op 12,7.
De standaardversie van de Vitara – die allergoedkoopste van22 mille dus - heeft alleen een noodstopsignaal, maar geen noodstopinstallatie. Die is trouwens wel behoorlijk bij de pinken, want in een file iets te lang doorrollen en je hebt meteen een piepsignaal en een knipperende lamp op je dashboard. Je kunt overigens heel veel actieve veiligheid op de Suzuki Vitara krijgen, mits je voor het tweede uitrustingsniveau kiest en dan ook nog (vreemd genoeg) de optie vierwielaandrijving aankruist. Dan heb je inmiddels wél 28,5 mille uitgegeven, maar krijg je ook een noodstopsysteem dat zelfstandig ingrijpt, dode-hoek-signalering, adaptieve cruise control rijstrookassistent, kruisend verkeer detectie, verkeersbordherkenning en hill decent control. Het ESP-systeem (grijpt in als de auto in de slip dreigt te geraken) van de Vitara werkt goed, maar greep tijdens onze segmenttest vorig jaar wel heel fors in en hij reageert best vroeg.
De Suzuki Vitara van binnen
De Vitara heeft goed afleesbare instrumenten en een aanraakscherm waarin je via bluetooth je telefoon kunt bedienen. Maar het heeft een gebrekkige aanraakfunctie: het systeem reageert soms niet of nauwelijks (trááááág!) als je met je vinger op een functie drukt. Verder zit de kachelbediening zit erg laag, wat onveilig is. Je moet je ogen van de weg halen om het te bedienen. Over zicht gesproken, de raamstijlen zijn erg breed wat het zicht rondom beperk. Onze testauto heeft gelukkig wel een achteruitrijcamera. Het interieur is helaas opgetrokken uit goedkoop ogende en harde plastics. Voor deze prijs verwacht je toch wat meer verfijning. Ook het openen en sluiten van de portieren draagt niet bij aan de kwaliteitsbeleving: de deuren van de Suzuki voelen wat blikkerig aan.
Onze test- Vitara heeft een fraai panorama-dak. Dat is prachtig maar het snoept flink wat hoofdruimte op. Zelfs als je 1 meter 80 bent – een heel gewone lengte voor een volwassene – zit je met je hoofd tegen het dak. Dat dak gaat trouwens helemaal tot achteraan open zodat je ook als achterpassagier de buitenlucht voelt, dat is uniek. De achterbank van de Vitara is smal en op de middelste zitting kan eigenlijk alleen een kind plaatsnemen, wegens de brede middentunnel. De uitstap is nogal krap, je moet over een fikse wielkuip heenstappen en de achterdeur zwaait net niet ver genoeg open. De achterbak meet 375 liter met de bank op zijn plaats en 1.120 liter met alles plat.
Conclusie
De Suzuki Vitara biedt flink wat binnenruimte. De nieuwe 1.4-motor is wat prettiger en stiller in de omgang dan zijn voorganger, een 1,6 liter benzinemotor. Maar ondanks zijn 141 pk voelt hij wat loom aan. Ook het brandstofverbruik is erg middelmatig: 1 op 12,7. Kies je een wat duurdere uitvoering dan krijg je wel een rijke standaarduitrusting. Maar dat mag ook wel want de Vitara is stevig geprijsd.
We hebben nog veel meer getest…
Naast nieuwe auto’s en occasions testen we ook allerlei producten. Van autobanden tot autostoeltjes en van dakkoffers tot dashcams.
