Auto Review Opel Mokka B

Met de Mokka weet Opel zich verzekerd van een smaakmaker in het druk bevolkte segment compacte crossovers. De modieuze semi-terreinwagen is een lust voor het oog, maar onder zijn aantrekkelijke lijnenspel gaan de nodige addertjes schuil.

Conclusie

De Opel Mokka smoelt goed en rijdt fijn. Geen verkeerde eigenschappen in het druk bevolkte deel van de markt waarin de kekke crossover opereert. Temeer, daar het een van de voordeligste modellen in zijn klasse is. Je kunt bij de concurrentie echter terecht voor semi-terreinwagens die ruimer en praktischer zijn. Uiteindelijk is zo’n auto natuurlijk niet alleen om naar te kijken!

Type auto en prijs

De Mokka is het frivole broertje van de Opel Crossland. Beide compacte crossovers komen uit in het B-segment. De Crossland oogt wat zakelijker en biedt ook meer binnenruimte, maar is desondanks twee mille voordeliger dan de Mokka, die een vanafprijs heeft van 27.999 euro. Het is tegenwoordig gebruikelijk om je semi-terreinwagen in verschillende smaken aan te bieden. Suzuki begon ermee, met diens Vitara en S-Cross. Ford volgde met de EcoSport en Puma en recentelijk breidde Volkswagen diens portfolio uit met de T-Cross en Taigo. De kekke Opel is een van de voordeligste aanbiedingen in dit deel van de markt, al steekt de garantietermijn met twee jaar schril af tegen die van de Japanners: bij Suzuki kun je 6 jaar aankloppen bij eventueel ongemak. Daarnaast wordt zowel bij Ford als Suzuki standaard een mild hybride aandrijflijn meegeleverd. Op de Mokka is een dergelijke motorisering niet eens leverbaar, maar Opel biedt wel een volledig elektrische variant van de crossover aan. Voor zo’n Mokka op stroom ben je minimaal € 35.149 kwijt.

Hoe rijdt de Mokka

De door ons gereden Mokka heeft een 130 pk sterke driecilinder benzinemotor, goed voor 230 Nm koppel en een trekgewicht van 1.200 kilogram. Helemaal geen verkeerde prestaties, alleen moet je dan wel de sportstand permanent ingeschakeld laten. Gebruik je een andere rijmodus, dan wordt het beschikbare vermogen door de Opel teruggeschroefd. Het is overigens geen straf om continu in de sportstand rond te toeren. Met die modus ingeschakeld geeft de Opel zelfs tussengas wanneer je afremt bij het verkeerslicht! De benaming doet wellicht vermoeden dat je opgefokt door het verkeer gaat, maar niets is minder waar: om een beetje op te schieten, is de sportmodus zelfs broodnodig. De achttraps automaat schakelt anders nodeloos snel op, waardoor er nauwelijks gang in de Mokka te krijgen valt. Ongeacht de gekozen rijstand is de vering en demping aan de stugge kant; de Opel kopieert als het ware het wegdek. Voor een crossover zit je aangenaam diep in de auto. En dan kijk je ook nog eens uit over een fraai gewelfde motorkap, voor de gelegenheid zwart gespoten. Dat kost 200 euro extra, maar het smoelt wel goed. Een afknapper is het feit dat de driepitter de Opel doet trillen wanneer -ie stationair loopt. Een ander aandachtspunt is het beroerde zicht rondom: de prijs die je betaalt voor het flitsende lijnenspel van de crossover. Niet alleen de ramen zijn klein; dat geldt ook voor de buitenspiegels! Gelukkig behoort een achteruitrijcamera vanaf het tweede uitrustingsniveau tot de standaarduitrusting. Een noodremsysteem met voetgangersherkenning, actieve rijstrookassistentie en vermoeidheids- plus verkeersbordherkenning zijn hoe dan ook aan boord. Voor adaptieve cruise control en dode hoek bescherming moet altijd worden bijbetaald, tenzij je gaat voor het vlaggenschip van het modellengamma.

De Mokka van binnen

Ondanks zijn sportieve uiterlijk biedt de Mokka verrassend veel hoofdruimte voor de inzittenden achterin. Daarmee is alles ook gezegd, want wie langer is dan 1.90 meter, zit op de achterbank met de rugleuning van de voorstoel tussen zijn knieën. Instappen is een crime, waar je ook plaats neemt. Voorin is de dorpel te breed en achterin moet je over de wielkuip naar binnen klauteren. Minpunten waar je elke dag mee te maken hebt! De zwarte hemelbekleding van onze testuitvoering maakt, dat de Opel extra klein aanvoelt van binnen. Ventilatieroosters ontbreken achterin, maar tegen meerprijs kun je de Mokka wel van een stroompunt voorzien om onderweg je telefoon op te laden. De kofferbakinhoud is bescheiden, met een inhoud van minimaal 350- en maximaal 1.105 liter bagage. Hoewel de bevestigingspunten wel in de laadruimte te vinden zijn, kun je een variabele bagagebodem enkel op de elektrische Mokka bestellen. Het gevolg is, dat de door ons gereden benzineversie kampt met een hoge tildrempel. De bumper is ook nog eens diep, zodat je ver moet reiken om jouw spullen überhaupt aan boord te krijgen. Klap je de rugleuning van de achterbank neer, dan ontstaat er geen vlakke laadvloer. De Opel heeft een digitaal instrumentarium, bestaand uit twee grote schermen. De radio en verwarming kun je nog met een ouderwetse knop bedienen, al ben je voor de keuze van de uitstroomopeningen op een aanraakscherm aangewezen.

De Mokka en het milieu

Opel verkoopt van de Mokka twee benzineversies en één diesel. Zoals gezegd is de crossover ook verkrijgbaar op stroom. Het beschikbare vermogen loopt uiteen van 100- tot 136 pk. Onze testauto – op benzine, mét automaat - liet een praktijkverbruik van 1 op 14,3 noteren, waarmee we de score uit de folder (1 op 16,9) niet wisten te evenaren.