logo ANWB - ga naar homepageANWB Homepage

Auto Review Jeep Cherokee IV (KL)

Stoere gezins-Jeep met dikke diesel

Jeep - Cherokee

De Jeep Cherokee is er met twee dieselmotoren. Wij testen de dikste, de 2.2 multijet turbodiesel. Een motor die grossiert in trekkracht.

Conclusie

De dieselversie van de Jeep Cherokee is een stoere, ruige auto. En zo voelt hij ook aan. Je bent met een fikse jongen onderweg die grossiert in trekkracht en ook in het terrein gewoon doordendert. De Cherokee is heerlijk ruim en handig in het gebruik. Wel mist hij hier en daar verfijning. Zo is er in het dashboard hier en daar hard plastic gebruikt, nagelt de diesel bij stationairloop en voelt hij stoterig aan op korte oneffenheden. De vierwielaandrijving is juist wel weer verfijnd en goed doordacht. Maar daarom is het natuurlijk ook een Jeep!

Type auto en prijs

De Jeep Cherokee is al jaren op de markt. Sinds 1974 om precies te zijn. De jongste versie ziet er drastisch anders uit dan zijn voorganger. Geen typische Jeep-neus meer met de kenmerkende ronde koplampen, maar smalle lichtspleten en een levensgrote grille die de auto een beetje doen denken aan een gemeen kijkend reptiel. De Cherokee is een forse auto, maar voor wie nog meer Jeep wil is er ook nog de Grand Cherokee. De gewone Cherokee die wij hier testen is er vanaf € 45.990. Voor dat geld krijg je een voorwielaangedreven auto. De goedkoopste vierwielaandrijver – en dat is toch eigenlijk wat je bij een Jeep verwacht – kost € 48.690. Er zijn drie uitrustingniveau’s Longitude, Limited en Night Hawk. Daarnaast zijn er speciale edities waaronder de Cherokee Night Eagle. Prijzen lopen op tot € 66.990. Er is één benzinemotor, de 3,2 V6. Die heeft altijd vierwielaandrijving. Daarnaast zijn er twee dieselmotoren, een 2.0 CRD (140 pk) en een 2.2 CRD (met naar keuze 185 of 200 pk). Beide zijn viercilinders. Waar het bij de diesels - en vooral de twee 2.2's - natuurlijk om draait is de trekkracht. Beide bieden een surplus aan trekkracht – voor de liefhebber: 440 newtonmeter om precies te zijn.

Hoe rijdt de Jeep Cherokee

De Cherokee voelt ook als diesel als een echte terreinauto, hoewel Jeep hem zelf graag typeert als een SUV. En dat terwijl de Cherokee nou juist echt zijn mannetje staat in het terrein – zolang je voor de vierwielaangedreven versie kiest. Deze dikke diesel is er uitsluitend met aandrijving op alle vier wielen. Die vierwielaandrijving schakelt zichzelf trouwens uit als het niet nodig is. Dan worden alleen de voorwielen aangedreven om brandstof te besparen. Zodra je de motor start valt op dat de krachtbron stationair nogal staat te nagelen. Geen zijdezacht loopcultuur dus, eerder een stoer geluid. Ook bij optrekken laat de motor zich duidelijk horen, maar als je eenmaal een kruissnelheid aanhoudt is dat weg. Wat dan overblijft is windgeruis en afrolgeluiden van de banden. Dat laatste had trouwens een tandje minder gemogen. De testauto is uitgevoerd met een automaat. Die reageert wat traag op bewegingen van het gaspedaal. Vooral in de hoogste versnelling duurt het net te lang voor de bak een versnelling terugschakelt als je wilt versnellen van bijvoorbeeld 100 km/h naar 130 km/h. De Cherokee stuurt precies, maar ook wat zwaar. Je merkt vooral in snel(ler) genomen bochten dat je met een flinke auto onderweg bent. Hij weegt dan ook 1.853 kilogram. Remmen doet de Cherokee resoluut en vertrouwenwekkend. Je verwacht bij zo’n grote auto wellicht een wat deinerig weggedrag maar dat is zeker niet zo. De Cherokee is vrij stevig geveerd en op korte richels reageert hij zelfs stoterig. De Cherokee is uitgerust met een draaiknop waarmee je diverse rijprogramma’s activeert. Zo kun je hem in ‘Terrein’ zetten en in ‘Sneeuw’, mar ook in Sport. In die laatste stand schakelt de auto het tractiecontrolesysteem uit, dus dat is wel even opletten. Onze ervaring leert dat je hem het beste gewoon in ‘Auto’ kunt zetten. De Cherokee weet zelf prima wat bij een bepaalde ondergrond de beste rijstand is.

De Jeep Cherokee van binnen

Van binnen is de Cherokee erg ruim. Zowel voor als achterin is er meer dan voldoende ruimte voor benen, hoofd en voeten. De lekkere hoge zit voorin geeft je een prima uitzicht op het overige verkeer. Schuin naar achteren toe is dat niet het geval. De auto heeft forse raamstijlen die het zich deels wegnemen. De ergonomie is prima, al is het even wennen aan de positie van sommige knoppen. Zo zit de knop voor het openen van de tankklep verstopt onder de armsteun en zoek je even naar de bediening van de verwarming van de voorstoelen. Maar als je die kleinigheden eenmaal in de vingers hebt laat alles zich duidelijk bedienen. De instrumenten zien er trouwens mooi uit. Je kunt duidelijk zien dat Jeep (lees: Chrysler) tegenwoordig deel uitmaakt van het Fiat/Chrysler concern. De Italianen van Fiat hebben de klokken van de Giulietta in de Jeep geschroefd en dat ziet er lekker uit. Jammer is het dan wel weer dat er in het dashboard op sommige plekken hard plastic is gebruikt. Dat hoort niet thuis in een auto van grofweg vijftig mille. Het grote aanraakscherm is duidelijk, de satellietnavigatie werkt prima en – heel Amerikaans – er is meer dan voldoende ruimte voor bekers en spulletjes. Ook achterin. Over de kofferbak kunnen we kort zijn: die is fors, met minimaal 591- en maximaal 1.267 liter bergruimte.

De Jeep Cherokee en het milieu

De Cherokee is geen superschone auto. Zo heeft de 2.2 CRD een G-label. Jeep claimt wel een gemiddeld brandstofverbruik van 1 op 17,5. Wij kwamen in de praktijk tot 1 op 16,3, wat helemaal niet verkeerd is voor zo’n groot bakbeest. Om het verbruik binnen de perken te houden, schakelt de vierwielaandrijving over op tweewielaandrijving als de omstandigheden dat toe laten. Dat helpt.

We hebben nog veel meer getest…

Naast nieuwe auto’s en occasions testen we ook allerlei producten. Van autobanden tot autostoeltjes en van dakkoffers tot dashcams.