Auto Review Volkswagen T-Cross I

De Volkswagen T-Cross is pas recentelijk verschenen, maar de kleine crossover voelt aan alsof hij al jaren de dienst uitmaakt in dit populaire marktsegment.

Conclusie

Volkswagen kijkt met de T-Cross opnieuw het kunstje af van de concurrentie. Daarmee verdienen ze niet de originaliteitsprijs, maar het levert wel een gedroomde semi-terreinwagen op. De T-Cross is ruim, veilig en praktisch. Daar wegen de hogere vanafprijs, het banden- en windgeruis en de harde interieurmaterialen niet (genoeg) tegenop.

Type auto en prijs

Volkswagen is een gevestigde naam in de auto-industrie. Met de Kever en de Golf maakten de Duitsers grote groepen mensen mobiel. Dat wil niet zeggen dat het merk vanzelfsprekend vooraan staat. Neem hun populaire stadsauto de Up!, die ze samen met dochterondernemingen Seat en Skoda op de markt brachten. De fabrikant had in dat deel van de markt jarenlang niets te bieden, keek eerst de kat uit de boom en voert inmiddels de verkoopstatistieken aan. Ongetwijfeld hoopt Volkswagen op een soortgelijke gang van zaken met deze T-Cross: een kleine semi-terreinwagen die het opneemt tegen modellen als de Opel Crossland X en Renault Captur. Het mag geen verbazing wekken dat de Duitsers voor hun crossover het meeste geld vragen: de vanafprijs bedraagt € 22.620, waarmee hij duizenden euro’s duurder is dan de Opel en Renault. Daar staat tegenover dat de T-Cross meer binnenruimte biedt, een krachtiger instapmotor en een rijkere standaarduitrusting.

Hoe rijdt de T-Cross

De belangrijkste troefkaart van iedere Volkswagen is de vanzelfsprekendheid waarmee de auto rijdt. De T-Cross vormt daarop geen uitzondering: wij gingen op pad met een 115 pk sterke driecilinder benzineversie, voorzien van een zeventraps automaat. Die krachtbron is goed voor 200 Nm koppel en een trekgewicht van 1.100 kilogram. Op het veercomfort en het rij- en schakelgedrag van de T-Cross valt weinig af te dingen. Hooguit kun je overwegen om de 17-inch wielen onder de testuitvoering achterwege te laten. Je hoort onderweg namelijk nadrukkelijk de banden en dat geluid komt bovenop het eveneens aanwezige windgeruis. Gelukkig zijn de stoelen comfortabel: ze hebben lange zittingen, zodat je ook aangenaam zit wanneer je groter bent dan gemiddeld. Standaard beschikt de Volkswagen over dode hoek signalering, een waarschuwing bij kruisend verkeer en een noodstopsysteem met voetgangersherkenning. Tegen meerprijs kun je de aanvullende veiligheidsuitrusting aanvullen met adaptieve cruise control en vermoeidheidsherkenning. Ook voor een achteruitrijcamera moet worden bijbetaald, maar die optie zouden wij zeker aanvinken. Vanwege het bescheiden glasoppervlak, de kleine buitenspiegels en de aanzienlijke dode hoek over je rechterschouder mag het zicht rondom namelijk als bedroevend worden bestempeld.

De T-Cross van binnen

Omdat Volkswagen de concurrentie heeft afgewacht, profiteert de T-Cross van allerlei handigheidjes waar we tot voor kort menig alternatief om roemden. Een verschuifbare achterbank bijvoorbeeld en een passagiersstoel waarvan je de rugleuning plat kunt klappen. Zoals te doen gebruikelijk, moet daarvoor bij de Duitsers in de meeste gevallen worden bijbetaald. Zo ook voor een in hoogte verstelbare bagagebodem, waarmee je een vlakke laadvloer kunt creëren. De kofferbak is minimaal 455- en maximaal 1.281 liter groot; daardoor kun je in de Volkswagen fors meer spullen kwijt dan bij de concurrentie. Voor de achterpassagiers is er eveneens meer ruimte voor handen: de been- en hoofdruimte op de achterbank is fors. Meer dan twee volwassenen kun je daar echter niet kwijt, omdat de middenconsole (te) ver naar achteren door loopt. Voor de inzittenden achterin is weliswaar voorzien in twee stroompunten, maar je zoekt vergeefs naar uitstroomopeningen. Wij reden de T-Cross bij buitentemperaturen van 30 graden en hoger en dat was geen pretje. Temeer, daar het interieur is opgetrokken uit zwarte kunststoffen. De Volkswagen was daardoor van binnen niet koel te krijgen. Een gevoelig punt is de materiaalkeuze: het gebruikte bekledingsmateriaal is knalhard en bevindt zich op plekken die je vaak aanraakt. De middentunnel bijvoorbeeld, of de bovenkant van de portieren. Een dergelijke afwerking valt niet te rijmen met de stevige aanschafprijs van de crossover. En dan reden wij niet eens met de goedkoopste uitvoering!

De T-Cross en het milieu

Volkswagen biedt de T-Cross alleen met benzinemotoren aan. Je hebt de keuze uit twee verschillende versies: eentje met 95- en een met 115 pk. Beide krachtbronnen tellen drie cilinders. Het door ons gereden ‘topmodel’ – met automaat - is op papier goed voor een gemiddeld verbruikscijfer van 1 op 20,4. Wij behaalden een praktijkscore van 1 op 14,9.