Auto Review Volvo S80 II 2e facelift
Zweedse top-limo
Volvo - S80
- Pluspunten
- Keurig rijcomfort
- Typisch Volvo-uiterlijk
- Minpunten
- Beperkte keuze
- Diverse uiteenlopende euvels bekend
Wat vindt de Wegenwacht?
De Wegenwacht kent diverse vaker optredende euvels bij de S80. De 2.5 liter T5 maakt soms een hoog, fluitend geluid. Dat komt door een verstopping in de carterventilatie. De Wegenwacht kan dat in de regel tijdelijk oplossen, waardoor de auto normaal naar de garage kan rijden. Een D5 die op vier cilinders gaat lopen, dat blijkt vaak te liggen aan de stekker van één van de injectoren. Dat is een kleinigheid voor de Wegenwacht. Bij de D5 kan bij hoge kilometerstanden de turbo nog wel eens de geest geven. Dat is een dure reparatie. Diverse elektrische storingen kunnen worden veroorzaakt doordat een voorpassagier per ongeluk tegen de computer in de voetenruimte heeft geschopt. Dat is ook zó oplosbaar. De elektrische handrem wil wel eens niet loskomen. De Wegenwacht maakt de auto weer rijdend, al kan dat zijn via een noodgreep. Een automatische transmissie die vreemd schakelt en soms zelfs versnellingen overslaat, is niet echt meer te redden. Dat wordt een automaat-revisie! Een defect in het elektronische stuurslot kan er de oorzaak van zijn dat de auto niet is te starten. Dat is in de regel wel op te lossen door de Wegenwacht, maar dan is een nieuw contactslot wel noodzakelijk.Waar praten we over?
De grote S80 is niet de populairste Volvo, hoewel het best een gezichtsbepalende auto voor het merk is. Het typische Volvo DNA zit bij dit model zo diep, dat maakt ‘m onverwisselbaar. Typisch Volvo, is dat koele, doordachte, alles behalve opdringerige in z’n hele stijl en uitstraling. Een auto als de S80 is wars van nutteloze trends, hij is en blijft gewoon zijn nuchtere zelf. Als die typische stijl je als occasionkoper aantrekt, heeft het nog nauwelijks zin naar de hier genoemde concurrenten te kijken. Op die manier kun je ook zeggen dat de S80 een heel sterk imago heeft. Misschien wordt dat hele verhaal nog onderstreept doordat de S80 al jaren de favoriete hofauto is van ons Koninklijk Huis. Dat past ook goed bij de hele sfeer van het merk.Uitvoeringen en varianten
De S80 is er uitsluitend als vierdeurs sedan. Hij is wel geleverd in enorm veel uitvoeringen en met een breed aanbod motoren. Na zijn introductie zagen we als benzinemotoren de 2.0 liter viercilinder (107 kW/145 pk), de 2.5 T (vijfcilinder met turbo, 147 kW/200 pk), de 3.2 V6 (175 kW/238 pk, eventueel vierwielaandrijving), de 3.0 liter T6 zes-in-lijn met turbo en altijd vierwielaandrijving (210 kW/285 pk) en de 4.4 liter V8, eveneens met vierwielaandrijving (232 kW/315 pk). Het dieselaanbod bestond uit de 2,0D (100 kW/136 pk), 2.4D (vijfcilinder, 120 kW/163 pk) en de D5, eveneens een 2.4 liter vijfcilinder, met 136 kW/185 pk, eventueel ook met vierwielaandrijving. In 2009 was er een eerste herziening van het programma. De V8 verdween. Naast de 2.0 benzinemotor kwam ook de T4, zijnde een 1.6 liter met 132 kW/180 pk. Dan is er de 2.0 T, een viercilinder met turbo en 149 kW/203 pk en de T5, anders dan verwacht ook een 2.0 liter viercilinder met turbo en 177 kW/240 pk. De 2.5 T is opgewaardeerd tot 170 kW/231 pk. De 3.2 V6 en T6 bleven ongemoeid. Bij de diesels verschijnt een nieuwe 1.6 D ‘DRIVe’ met 80 kW/109 pk. De 2.0 D bleef gehandhaafd, daarnaast kwam de D3, eveneens een 2.0 liter viercilinder met 120 kW/163 pk. De 2.4 D is opgewaardeerd tot 129 kW/175 pk en de D5 naar 151 kW/205 pk. In 2011 is er een volgende herziening van het programma. De benzinemotoren T4, T5, T6 en 3.2 V6 blijven over. Bij de diesels zien we nu de DRIVe, een 1.6 liter met 84 kW/115 pk, de D2 heeft dezelfde specificaties maar is op andere punten afwijkend, de D3 en D4 hebben beide 120 kW/163 pk en de D5 is weer opgewaardeerd naar 158 kW/215 pk. In 2013 is het programma nogmaals onder handen genomen, maar nu ter vereenvoudiging. De V6 is nu ook verdwenen, de resterende benzinemotoren zijn de T4, T5 en T6, de diesels heten voortaan gewoon D2, D3, D4 en D5. De benamingen voor de uitvoeringen zijn in volgorde van uitrusting altijd Kinetic, Momentum, Summum en voor de top-motoriseringen Executive. Automatische transmissie (‘Geartronic’ in Volvo-taal) komt voor als zestraps, achttraps en zestraps met dubbele koppelingen. Die zijn geleverd op alle motoren behalve de kleinste diesels, de topversies zijn standaard altijd voorzien van een automaat.De Volvo S80 als occasion
In de nieuw-verkoop heeft deze S80 het niet echt kunnen bolwerken tegen de vooral Duitse concurrentie. Dat heeft diverse gevolgen voor de situatie op de occasionmarkt. Er is wel een redelijk aanbod voorhanden, maar veel minder dan van de genoemde merken. Daar komt bij, zie de vorige alinea, dat Volvo enorm heeft gewisseld met motoren en typebenamingen, waardoor het erg lastig wordt exact de gewenste specificatie te vinden en dus is het heel lastig om auto’s onderling te vergelijken. Een ander aspect is dat deze Volvo’s veelal worden gekocht door de echte ‘kilometervreters’. Er zijn wel exemplaren van enkele jaren oud met een bescheiden kilometerstand, maar veel S80’s rijden 50.000 kilometer of meer per jaar. Daar kunnen ze bij voldoende onderhoud prima tegen. Anders dan bij veel andere occasions is de kilometerstand op zich nauwelijks doorslaggevend, wat telt is de staat van de auto. Dit leidt er ook weer toe dat meer dan de helft van het aanbod is voorzien van een dieselmotor. Tevens staat ongeveer de helft van het hele aanbod te koop bij officiële Volvo-dealers. Op de meeste exemplaren die daar staan, zal het Volvo Selekt-label hangen, wat onder meer een gegarandeerde kilometerstand en zes maanden garantie inhoudt. Daarnaast is er in het land een aantal Volvo-occasion-specialisten te vinden, die geen formele binding met het merk hebben, maar wel heel goed geïnformeerd en gedocumenteerd zijn.De proefrit
Op de weg voelt de S80 steeds aan als een tamelijk grote auto, wat het natuurlijk ook is. Het is niet de comfortabelste in zijn klasse, maar dat komt alleen door de tamelijk harde schokdemping, waardoor vooral kleine oneffenheden nadrukkelijk aan de inzittenden worden doorgegeven. Traditioneel Volvo zijn wel de uitstekende voorstoelen, dat is ook een comfort-aspect. Vergeleken met voorwielaangedreven Volvo’s van een generatie eerder valt op dat de gangbare motoriseringen géén last meer hebben van aandrijfreacties in de besturing. In dat opzicht is dit model echt een stap vooruit ten opzichte van zijn voorganger. De S80 stuurt voldoende nauwkeurig voor het soort auto en de handgeschakelde versnellingsbak werkt eveneens prettig, al past een mooie automaat veel beter bij het karakter van de auto. De benzine-basisversie T4 blijkt bij normaal gebruik al krachtig genoeg, we hebben geen moment de behoefte gehad aan vele pk’s extra. De vormgeving van de S80 is heel karakteristiek Volvo, maar vanaf de bestuurdersplaats is de carrosserie slecht te overzien. Op de achterbank biedt de S80 bijzonder veen (been-)ruimte, maar voor in- en uitstappen moeten volwassenen nogal diep bukken, vanwege de aflopende daklijn.Conclusie
De S80 is wellicht de meest ingetogen auto in zijn soort en tegelijk is het een typische ‘echte’ Volvo. Als die stijl je smaak is, heb je weinig andere opties. Als occasion is het geen gek idee zo’n S80 met de nodige levenservaring aan te schaffen. Objectief is het niet de beste en modernste auto in zijn klasse, maar hij heeft wel een eigen, uitgesproken karakter.Bekijk andere tests van vergelijkbare auto's
We hebben nog veel meer getest…
Naast nieuwe auto’s en occasions testen we ook allerlei producten. Van autobanden tot autostoeltjes en van dakkoffers tot dashcams.
