Auto Review Ds Ds7 I
Hooggeëerd publiek
DS7 Crossback E-Tense 4x4 Executive
- Pluspunten
- Aandrijflijn
- Afwerking
- Imago
- Minpunten
- Ergonomie
- Prijs
Als het voorlopige vlaggenschip van de PSA-groep profiteert de DS7 Crossback als eerste van een semi-elektrische aandrijflijn. De krachtbron wordt echter ook in goedkopere concerngenoten geleverd. Kan de crossover zijn meerprijs rechtvaardigen?
Conclusie
Een nieuwe plug-in hybride variant maakt de DS7 Crossback niet aantrekkelijker voor een groot publiek. Net als bij de reguliere uitvoeringen heeft de stekkerhybride zo zijn nukken en het is bepaald geen koopje. Voor 10 mille minder koop je dezelfde formidabele krachtbron met de koets van een Opel er omheen. Je moet het dan wel zonder de fraaie aankleding en het chique imago van deze DS stellen. En dat is natuurlijk ook (heel) wat waard.
Type auto en prijs
De 7 Crossback was het eerste ‘eigen’ model van DS, toen dat automerk zich in 2015 losmaakte van moederbedrijf Citroën. Tot de komst van de DS 9 - een chique sedan - geldt deze semi-terreinwagen als magnum opus. Vandaar dat de crossover als eerste profiteert van de semi-elektrische aandrijflijn van het PSA-concern, waartoe behalve DS en Citroën ook Peugeot en Opel behoren. Hoewel het de schoonste variant van de 7 Crossback betreft, is het niet de goedkoopste. De E-Tense uitvoering kost minimaal 58.460 euro, waar de prijslijst van dit type DS al bij € 41.490 begint. Het is vooral een stevig bedrag, wanneer je bedenkt dat de Opel Grandland X Hybrid4 over dezelfde krachtbron beschikt, maar tien (!) mille minder kost. DS richt zijn pijlen echter nadrukkelijk op rivalen uit een hoger segment. Kijk je wat Audi voor hun Q5 TFSI e quattro rekent (minimaal € 65.840), dan valt de bijzondere Fransman alsnog voordelig te noemen.
Hoe rijdt de DS 7 Crossback E-Tense
Deze uitvoering van de 7 Crossback is een plug-in hybride: hij wordt aangedreven door een brandstof- en een elektromotor en het daarvoor bestemde batterijpakket kun je aan een laadpaal bijladen. De E-Tense heeft zelfs twéé elektromotoren: eentje op de voor- en een op de achteras, waarmee de crossover automatisch over vierwielaandrijving beschikt. Het gecombineerde vermogen bedraagt een stevige 300 pk en 520 Nm koppel. De geëlektrificeerde DS weet bovendien raad met een aanhanger of caravan: het trekgewicht is maximaal 1.200 kilogram. Een speciaal voor deze uitvoering ontwikkelde, achttraps automaat smeedt het geheel aaneen tot een soepele aandrijflijn. Het is haast niet te geloven dat dit de eerste semi-elektrische motorisering van de Fransen is: verbrandings- en elektromotoren vullen elkaar naadloos aan. Alleen wanneer je stevig accelereert, hoor je de benzinemotor boven het geruis van de banden en de wind uitkomen. Voor de rest houdt de viercilinder zich keurig stil. We schreven het al eerder toen we met een dieselgestookte versie van de 7 Crossback op stap gingen: voor een Franse auto is deze semi-terreinwagen behoorlijk ‘Duits’ geveerd. Een bewuste keuze van DS, dat op die manier het verschil met Citroën wil accentueren. Felbegeerde ‘vreemd merk’-klanten zullen eerder bereid zijn een niet zo voor de hand liggende auto te kopen, wanneer ze nauwelijks concessies hoeven te doen wat het de rijeigenschappen aangaat. Wat dat betreft, is de 7 Crossback een schot in de roos. Hooguit is de besturing een tikkeltje vaag rond de middenstand. Vanwege het extra gewicht van alle elektrische toebehoren (goed voor 400 kilogram extra!) drukt de crossover ook meer naar buiten in de bocht. Het belangrijkste verschil met een alternatief als de semi- elektrische Audi Q5 is echter de demping van de achterzijde: de DS deint na bij het trotseren van een verkeersdrempel en dat doet de plug-in hybride uit Ingolstadt niet. Bij de Duitsers kun je ook gedachteloos een panoramadak bestellen. Dat zouden we bij de 7 Crossback niet doen. Althans: niet wanneer je langer bent dan 1.90 meter, zoals de redacteur in kwestie. Die bracht de complete testperiode door met zijn hoofd opzij gebogen, alsof hij een abstract schilderij probeerde te doorgronden. Dankzij de verlengde zitting worden de benen van lange inzittenden wel goed ondersteund. De stoelen bieden echter weinig zijdelingse steun. De DS valt slecht te overzien: het glasoppervlak is klein en de raamstijlen zijn fors. Gelukkig is de crossover leverbaar met een uitgebreide veiligheidsuitrusting, waarvan een aantal systemen bij de vanafprijs zijn inbegrepen. Een noodstopsysteem bijvoorbeeld plus rijstrookassistentie en vermoeidheidsherkenning. Het gaat in die laatste twee gevallen om versimpelde versies. Kies je voor de duurste uitvoering of een pakket aanvullende veiligheidsopties, dan ‘kunnen’ de systemen meer.
De DS 7 Crossback E-Tense van binnen
De 7 Crossback is een creatie van de Nederlandse ontwerper Ivo Groen. Hoewel de buitenzijde vol zit met onderscheidende details (de koplampen draaien bijvoorbeeld een rondje in hun behuizing wanneer je de DS van het slot haalt), oogt het ontwerp in zijn geheel vrij ingetogen. Het model doet van een afstandje aan een Audi denken en we gaven al eerder aan dat de Fransen dat merk als belangrijkste concurrent beschouwen. Aan de binnenzijde kun je de fabrikanten met geen mogelijkheid door elkaar halen. Het binnenste van de DS, geïnspireerd door horlogebandjes en andere sieraden, is een lust voor het oog en gemaakt van fraaie, zachte materialen. We zien - en voelen! - leer en geborsteld aluminium om ons heen. Helaas laat de ergonomie te wensen over. Zo zit de bediening van de buitenspiegels linksonderaan, verstopt achter het stuur. Daar vind je trouwens ook de adaptieve cruise control. De ramen beweeg je op en neer vanaf de middenconsole en starten gaat met een knop bovenaan het dashboard. Wanneer je de 7 Crossback de jouwe mag noemen, went dat ongetwijfeld wel. Maar na een week ‘grepen’ wij nog steeds mis, wanneer we een kaartje moesten trekken bij de parkeergarage. De klokkenwinkel van de DS mag dan digitaal zijn en naar eigen wens kunnen worden ingedeeld; het infotainmentsysteem reageerde traag op onze commando’s. Verder maakte het mechaniek van de optionele massagestoelen (!) een hoop lawaai; iets wat extra opvalt in zo’n stille auto. Op de achterbank heb je ook als volwassene een zee aan beenruimte, maar je kunt onder de voorstoel nauwelijks je voeten kwijt. In uitvoeringen met een glazen dak komen lange inzittenden daarnaast hoofdruimte te kort. Omdat de middenconsole ver naar achteren door loopt, wordt het een uitdaging om achterin meer dan twee passagiers te vervoeren. Wel is de rugleuning van de achterbank elektrisch verstelbaar. Verder beschik je over eigen ventilatieroosters en twee stroompunten. Klap je de rugleuning van de achterbank neer, dan ontstaat er mede dankzij de in hoogte verstelbare bagagebodem een vlakke laadvloer. Ten opzichte van een exemplaar op benzine of diesel lever je wel wat bagageruimte in: de E-Tense uitvoering biedt minimaal 401- en maximaal 1.712 liter laadruimte. Dat is tot wel 150 liter minder dan een reguliere DS. De achterlichten bewegen met het kofferdeksel mee naar boven. Om te voorkomen dat achteropkomend verkeer in het donker pardoes de bagageruimte binnen rijdt, gaan er bij een geopende klep speciale lampen aan in de achterbumper.
De DS 7 Crossback E-Tense en het milieu
De typenaam ‘E-Tense’ is bij de 7 Crossback wat ongelukkig gekozen, want DS prijst onder dezelfde benaming hun volledig elektrische DS3 aan. Bij deze semi-terreinwagen is de stroom echter na 58 kilometer op; daarna neemt de benzinemotor het over. Die waarde is trouwens afkomstig uit de folder: in de praktijk kwam de boordcomputer niet verder dan 42 kilometer. Fijn aan deze plug-in hybride is het feit, dat de DS ook daadwerkelijk beide krachtbronnen inschakelt. We kennen alternatieven die stoïcijns alle stroom uit de batterij rijden en pas daarna de brandstofmotor aanspreken. Voor een efficiënter samenspel moet je in de 7 Crossback overigens elke rit opnieuw de hybride rijmodus selecteren: standaard vertrekt de auto op zijn elektromotoren. De hybride aandrijfvorm zit vreemd genoeg weggestopt tussen de sport- en spaarstand; je zou toch denken dat de afstemming van stuurgedrag en gasrespons iets heel anders zijn. Verder heb je de mogelijkheid om de brandstofmotor als aggregaat te laten functioneren: die optie bevindt zich dan weer ergens in het infotainmentsysteem. Ook bij dit testonderdeel werkt de bediening dus anders dan we gewend zijn! De speciale 7 Crossback wint normaal gesproken geen energie terug bij het lossen van het stroom/gaspedaal; de auto rolt dan uit, tenzij je de keuzehendel van de automaat in een speciale regeneratiestand zet (met de ‘B’ van ‘Brake’). Dat valt met een leeggewicht van 1.800 kilogram aan te raden, anders moet je aan het einde van de afrit - of vlak voor de rotonde - vól in de ankers.Is het 13,2 kWh grote batterijpakket eenmaal leeg, dan kun je de DS aan een publiek laadpunt op krachten doen komen. Laden doet de semi-terreinwagen met een snelheid van maximaal 6,6 kW; in ons geval waren de accu’s van de 7 Crossback in 3,5 uur weer vol. Hoewel de Fransen voor dit model een astronomisch verbruikscijfer opgeven - 1 op 66,7! - kwamen wij door trouw te ‘stekkeren’ tot een praktijkscore van 1 op 25,6. En dat is natuurlijk al hartstikke netjes voor een 4WD van bijna twee ton. Wie geen zin heeft in een dagelijks loopje naar de laadpaal of een zwaardere caravan aan wil koppelen, kan bij DS altijd nog terecht voor drie benzine- of twee dieselversies. Het beschikbare vermogen daarvan loopt uiteen van 130- tot 225 pk.
We hebben nog veel meer getest…
Naast nieuwe auto’s en occasions testen we ook allerlei producten. Van autobanden tot autostoeltjes en van dakkoffers tot dashcams.
