Auto Review MINI Mini III (R56)

Leuk uiterlijk en volop rijplezier

De nieuwe Mini heeft alle verwachtingen overtroffen. In 2001 kwam de eerste nieuwe Mini, maar in 2006 heeft BMW de Mini gewoon opnieuw uitgevonden met deze tweede generatie.

Pluspunten

Blijvend leuk uiterlijk
Rijdt heel sportief
Geen twéé exemplaren identiek

Minpunten

Wel storingen en euvels bekend

Wat vindt de Wegenwacht?

Probleemloos is de Mini zeker niet. Veel storingen zijn elektronisch van aard.

Uitval van de elektrische stuurbekrachtiging komt regelmatig voor. Dat kan verschillende oorzaken hebben, zoals sluiting of vuile contacten, maar ook een vastgelopen pomp. Die laatste is kostbaar en niet direct te verhelpen, de andere storingen wel.
Uitval van het complete dashboard is een kleinigheid, zo te verhelpen. De elektronische gasklep blijft wel eens ‘plakken’, dat is voor de wegenwacht een kwestie van schoonmaken.
Als het alarm afgaat en tegelijk werkt de centrale vergrendeling niet meer, dan is er sluiting in de micro-schakelaar in het slot van het linkerportier. De Wegenwacht kent hiervoor een noodgreep.
Bij exemplaren tot 2011 kan de distributieketting rekken, waardoor de motor steeds slechter gaat lopen. Het gros van alle Mini’s heeft hiervoor een terugroep-actie gehad, maar check bij aankoop of dat ook het geval is.
Bij exemplaren met schuifdak ontstaat vaak waterlekkage, dat via de voorste dakstijl terecht kan komen in de computer die rechts in de zijkant zit. De auto rijdt weer als de boel droog is, maar de oorzaak van die lekkage moet ook worden opgelost, anders komt het zo weer terug.
Bij sommige exemplarenis het stuurhuis voorzien van een ventilator, die doet denken aan eentje uit een computer. Die pikt vocht en vuil op, daardoor kan sluiting ontstaan. Dan wordt niet alleen het stuurhuis niet meer extra gekoeld, maar het hele koelsysteem ligt stil, mat kan op oververhitting van de motor als gevolg.
Een heet gelopen motor (en alle gevolgen van dien) kan ook voorkomen bij de 1,6 liter benzinemotoren, die zijn voorzien van een elektronisch aangestuurde waterpomp (tot 2010) . Als die schakeling niet werkt, wordt er niet gekoeld.
De One D met diesel motor slaat soms af onder het rijden en start dan niet meer. Dat is te herleiden naar een losse of gescheurde vacuümslang bij de smoorklep.

Waar praten we over?

Niet alleen het enorme verkoopsucces oogst waardering, maar ook hoe BMW als eigenaar van het merk de nieuwe Mini heeft ‘losgeweekt’ van het schattige kleine Engelse autootje uit het verleden. De overeenkomst daarmee wordt steeds kleiner. Dat komt mede omdat het merk gedurende de looptijd van de tweede generatie is uitgegroeid van één model tot een heel palet.

Voor de duidelijkheid: in deze occasiontest beperken we ons tot de driedeurs-modellen (Cooper, One), de cabrio en de Clubman. De andere modellen zijn zo afwijkend, dat die een eigen occasiontest rechtvaardigen.

Uitvoeringen en varianten

Je kunt bij een Mini van alles combineren en variëren. De driedeurs is er als One, Cooper en Cooper S. Dezelfde varianten zien we ook bij de tweedeurs Cabrio en de Clubman. Deze laatste is 24 cm langer dan de driedeurs, heeft twee deurtjes aan de achterzijde en aan de rechterkant een half extra portier om de achterbank te bereiken, die iets ruimer is dan in een normale driedeurs.

De tweede generatie verscheen in 2006. In 2010 was er een geringe facelift, met vooral gevolgen voor de motorspecificaties.
De One was er aanvankelijk met een 1,6 liter benzinemotor met 66 kW/90 pk, die in 2009 is vervangen door een 1,4 liter met naar keuze 55 kW/75 pk of 70 kW/95 pk.
In 2010 is die opnieuw vervangen door een 1,6 met eveneens 55 kW/75 pk of 72 kW/98 pk. De uitvoering Cooper heeft dezelfde 1,6 liter motor, maar dan met 88 kW/120 pk.
De Cooper S heeft de 1,6 liter met een turbo en die levert aanvankelijk 128 kW/175 pk.
De One D (diesel) verscheen in 2009 met een 1,6 liter met 66 kW/90 pk, de Cooper D was er al vanaf 2006 met 1,6 liter 80 kW/108 pk en vanaf 2010 82 kW/112 pk. De Cooper S D kwam pas in 2011 en heeft een 2,0 liter diesel met 105 kW/143 pk.
Naast de verschillende specificaties voor One, Cooper en Cooper S zijn er ook nog de basisuitvoering en de Salt, Pepper en Chili.
Tussendoor zijn er ook tal van tijdelijke versies geweest, zoals de Sidewalk, Mayfair, Camden, Minimalism en Anniversary.

Alsof dat al niet genoeg is, biedt Mini een enorm scala aan opties, kleurvarianten, accenten, dakstickers enzovoorts. Ofwel: er zijn er in de praktijk echt zelden twee identiek.

De Mini One, Cooper, Cabrio & Clubman als occasion

De kracht van die individualisering is op de occasionmarkt tevens een complicatie. Om te beginnen blijkt dat wie een nieuwe Mini koopt en die helemaal ‘op smaak’ brengt er vaak relatief lang in blijft rijden. Zodoende is het lastig om aan een jong gebruikte Mini te komen.

Tegelijk is het zo dat wie gek is van een Mini en een gebruikte zoekt, ook vaak specifieke wensen heeft qua kleur en uitvoering. Dat wordt lastig zoeken en nog lastiger vergelijken. Vaak is het daarbij zo dat deze occasionkopers zo sterk letten op uiterlijkheden, dat van een nuchtere beoordeling van de staat van de occasion in mindere mate sprake is.

Kijk uit, hoe leuk de auto ook is, wel nuchter blijven en gezond verstand gebruiken. Het aanbod diesels is veel minder dan 10%, net als de Clubman, het aanbod Cabrio’s is iets groter.

De proefrit

De proefrit is verslavend. Wie niet alleen valt voor het uiterlijk, maar ook nog eens van lekker sportief autorijden houdt, stapt na de proefrit met een big smile uit elke Mini. Het comfort houdt niet over, maar elke bocht is een uitdaging. De Mini stuurt scherp en precies, ook al is het ‘maar’ een One.

De Cooper is overigens motorisch het best in balans met de rest van de auto, de One is vooral voor mensen met een rustiger rijstijl. In het interieur is een Mini ook anders dan elke andere auto. De snelheidsmeter van formaat weegschaal is niet ideaal afleesbaar, daarom zit er ook een digitale versie achter het stuur.

De vele glanzende tuimelschakelaartjes zijn leuk, maar verwarrend en niet ideaal in de bediening. De zit achter het stuur is prima, maar de ruimte achterin is te verwaarlozen en hetzelfde geldt voor de bagageruimte (160 liter). Wie echt een Mini wil, weet en accepteert dit allemaal. Superzuinig is een Mini ook niet, met een Cooper 1,6 reden we gemiddeld zo’n 1 op 12,5. Er zijn compacte auto’s die dat beter doen, maar wat zou het?

Conclusie

Smaak is doorslaggevend. Nuchter beschouwd zijn er een hoop argumenten om een andere compacte auto te kopen dan een Mini, maar wie valt voor dit merk en model heeft daar maling aan. Concurrentie? Bestaat eigenlijk niet. Daarmee is ook een gebruikte Mini een hebbeding, een ‘fashion-statement’: onweerstaanbaar of verguisd.