ANWB HomepageAuto Review Kia Niro I (DE)
Hybride en niets dan hybride
Kia - Niro 1.6 GDi Hybrid SportsLine
Conclusie
De Kia Niro is een hybride nieuwe stijl. Dankzij zijn crossover-koetswerk roept zijn vormgeving geen aversie op en biedt hij imposant veel binnenruimte. Verder verloopt het samenspel tussen benzine- en elektromotor geruisloos en maakt zijn aantrekkelijke prijskaartje de crossover bijzonder interessant voor particuliere kopers. Helaas is dat nou net de doelgroep die de meeste hinder van zijn belangrijkste minpunt zal ervaren: de kofferruimte valt bescheiden uit.Type auto en prijs
Bij de Niro zijn de genen van een SUV, maar ook van een hatchback, stationcar en zelfs een MPV in een blender gegooid. Het resultaat is een niet bijster opvallende, maar wel aantrekkelijke crossover. De Niro is lager en korter dan die andere crossover uit de Kia-stal - de Sportage - maar heeft wel een langere wielbasis. Dat dit van invloed is op de binnenruimte, komt verderop aan de orde. Omdat de Koreanen geen concessies wilden doen, is de Niro vanaf de grond nieuw opgebouwd, gebruikmakend van een nieuw platform en een bijzondere, speciaal voor de auto ontwikkelde aandrijflijn. Het is (nog) geen plug-in hybride, waarvan je de batterijen ook met een stekker op kunt laden. Die versie zal in de loop van volgend jaar gelanceerd worden. Vierwielaandrijving is niet leverbaar. Andere motoren ook niet; wie voor deze Kia kiest, kiest bewust voor een milieuvriendelijke auto. Vanwege die keuze is de Niro zowel een concurrent van de Toyota Prius als van de Toyota RAV4; de enige andere hybride crossover die op dit moment verkrijgbaar is. In beide gevallen valt het prijskaartje van de Kia met € 25.995 een stuk goedkoper uit. De enige volwaardige hybride die (nog) minder kost, is de Hyundai IONIQ (met welk model de Niro onderhuids de nodige onderdelen deelt, omdat hij afkomstig is van hetzelfde concern).Hoe rijdt de Kia Niro 1.6 GDi Hybrid SportsLine
Kia levert de hybride Niro met één aandrijflijn maar met twee verschillende afstellingen voor het onderstel. De set-up is afhankelijk van het gekozen wielformaat. Er is keuze uit 16-inch of 18-inch wielen. Die met 16-inch lichtmetalen wielen heeft een comfortabele onderstelafstelling en het stuurgedrag is meer op comfort gericht. Op 18-inch heeft de Niro duidelijk meer moeite met korte oneffenheden. Voor een auto van dit formaat gaat hij echter wel als op rails door de bocht; van overhellen is nauwelijks sprake. Het samenspel tussen benzine- en elektromotor gaat tijdens het rijden haast ongemerkt aan je voorbij. (Weg)rijden verloopt uiterst soepel. De benzinemotor is een nieuwe versie van de 1.6-liter GDI (Gasoline Direct Injectie) viercilinder met 105 pk, die specifiek voor hybridetoepassing is ontworpen. Hij is gekoppeld aan een 44 pk sterke elektromotor. De gezamenlijke aandrijflijn is goed voor een vermogen van 141 pk en een koppel van 264 Nm. Die krachten worden via een nieuw ontwikkelde, tweede generatie zestraps transmissie met dubbele koppeling op de voorwielen overgebracht. Een 'gewone' automaat dus, in tegenstelling tot het traploze exemplaar waarvan Toyota zijn hybride modellen voorziet. Motor en automaat lijken in de Niro voor elkaar gemaakt, behalve in de sportstand. Dan maakt de Kia veel toeren voordat hij opschakelt en da's een rotgehoor. Het batterijpakket bevindt zich onder de achterbank. Je kunt maar hele kleine stukjes puur elektrisch rijden (de accu is met anderhalve kWh ook niet zo groot) en daar heb je zelf geen invloed op. Een EV-stand ontbreekt namelijk. De Niro is het eerste model waarin Kia het nieuwe Eco-DAS (Driver Assistance System) toepast om zuinig rijden te bevorderen. Dit systeem beschikt over Coasting Guide en Predictive Energy Control. De eerste adviseert de bestuurder wanneer hij gas moet lossen of remmen. Predictive Energy Control bepaalt wanneer de batterij het beste kan worden bijgeladen (tijdens een afdaling bijvoorbeeld) of de opgeslagen energie het meest efficiënt kan worden benut (bijvoorbeeld bij het beklimmen van een steile heuvel). Het trekgewicht van de Niro bedraagt standaard 0 kilo. Pas wanneer je het zogenaamde 'trekgewicht-extensiepakket' in de folder aanvinkt, kan de Kia een aanhanger trekken van maximaal 1.300 kilogram. Onze testauto beschikte daar niet over, maar vanaf november 2016 wordt het pakket, dat bestaat uit een grotere radiatorfan en grotere schijfremmen, kosteloos meegeleverd op alle meeruitvoeringen (het instapmodel blijft er dus van verstoken). De Niro beschikt over een uitgebreide veiligheidsuitrusting. De crossover krijgt standaard een actieve rijstrookassistent mee, maar voor hulpsystemen als adaptieve cruise control, een waarschuwing voor kruisend verkeer en dode hoek signalering moet worden bijbetaald. Die veiligheidssystemen doen hun naam overigens eer aan, want ze staan vrij veilig afgesteld. Op de kortste volgafstand houdt de adaptieve cruise control alsnog anderhalve vrachtwagen afstand van je voorganger en de dodehoekdetectie piept al wanneer een andere auto zich naast jou opstelt bij het verkeerslicht. Gelukkig kun je het geluid daarvan uitschakelen, zonder dat het systeem er meteen mee ophoudt. Het derde zijruitje waarvan de Niro is voorzien, zit er alleen voor de sier. De Kia heeft over de rechterschouder alsnog een aanzienlijke dode hoek. Gelukkig heeft de auto wel aangenaam grote buitenspiegels en wordt een achteruitrijcamera meegeleverd vanaf het First Edition-uitrustingsniveau.De Kia Niro 1.6 GDi Hybrid SportsLine van binnen
Het interieur van de Kia Niro is opvallend ruim met dank aan die eerder aangehaalde forse wielbasis van 2,70 meter. Achterin zit je beter dan voorin. Dat heeft te maken met het plankharde bovenste deel van de rugleuning. Ook de achterzijde van de voorstoelen is hard, omdat die grotendeels uit hard plastic bestaat. Dat is niet alleen pijnlijk voor de achterpassagiers; het materiaal krast ook gauw. Gelukkig kom je niet snel met die achterzijde in aanraking, want de Niro biedt achterin been- en hoofdruimte in overvloed. De zitting van de achterbank is weliswaar kort, maar de bank is in een bepaalde hoek gekanteld zodat je toch uitstekend zit. Wanneer je de rugleuning neerklapt, beschik je over een vrijwel vlakke laadvloer, waaronder je zelfs nog wat extra bagage kwijt kunt. De kofferbak van de Kia meet minimaal 427- en maximaal 1.425 liter. Daarmee is de bagageruimte kleiner dan die van een Nissan Qashqai (of de Toyota Prius, wat het hybrides aangaat). De Koreanen hebben de laatste jaren enorme stappen gezet waar het om de kwaliteit van de afwerking en materialen gaat. Delen van het dashboard en deurpanelen voelen weliswaar hard en wat glad aan, maar hebben wel een fraaie structuur en zien er dus goed uit. Het dashboard is strak en overzichtelijk en de bedieningsknoppen zitten op logische en goed bereikbare plekken.De Kia Niro 1.6 GDi Hybrid SportsLine en het milieu
Met een CO2-uitstoot van 88 g/km valt de Kia Niro met 16-inch wielen nog tot het einde van 2016 in de 21%-bijtellingscategorie. Dat geldt onverminderd voor de door ons gereden variant met 18-inch wielen, hoewel die uitvoering een flink hogere uitstoot heeft (namelijk 101 g/km). In de praktijk realiseerden wij een verbruik van 1 op 18,8. Niet verkeerd voor zo'n grote auto, maar de 1 op 22,7 waarover in de folder wordt gesproken, haalden we nergens.We hebben nog veel meer getest…
Naast nieuwe auto’s en occasions testen we ook allerlei producten. Van autobanden tot autostoeltjes en van dakkoffers tot dashcams.
