Auto Review Kia Niro I (DE)

Goedkoop duurkoop

Kia - Niro PHEV

Kia doet in Nederland uitstekende zaken met de Niro. In afwachting van een volledig elektrische variant gingen wij een blokje om met een plug-in versie van de crossover. Die combinatie pakt echter minder goed uit.

Conclusie

De Kia Niro PHEV is een comfortabele gezinswagen met een voor ’n plug-in behoorlijke actieradius. Dankzij de beperkte laadtijd is dat rijbereik bovendien goed bruikbaar. Ondanks zijn scherpe vanafprijs is de Kia echter een dure keuze: je betaalt al meer bij aanschaf, maar ook per maand blijkt de semi-elektrische Niro kostbaarder dan de standaard hybride. De keuze voor een versie met stekker is daarom niet vanzelfsprekend.

Type auto en prijs

Toyota mag hybride rijden dan op de kaart hebben gezet, Kia maakt het momenteel populair. Dat komt omdat ze de zuinige aandrijflijn in een model leveren dat is vormgegeven naar de laatste mode: als een terreinwagen. En dan is de Niro ook nog aantrekkelijk geprijsd! De Koreanen hebben de smaak nu te pakken en breiden het leveringsgamma uit. In eerste instantie met een semi-elektrische variant, maar later volgt ook een volledig elektrisch exemplaar. Voor dit type auto heeft de plug-in hybride Niro opnieuw een scherpe prijsstelling: je betaalt minimaal € 35.345 en beschikt dan over een gezinswagen met standaard navigatie, 7 jaar fabrieksgarantie en de volledige aanvullende veiligheidsuitrusting die voor het model beschikbaar is. Daar komen alternatieven als de Mitsubishi Outlander PHEV en Mini Countryman S E All4 niet aan, hoewel die auto’s standaard van vierwielaandrijving zijn voorzien. Het is de vraag of dat in het geval van de Kia een goed idee zou zijn: de auto is al zwaar van zichzelf en verbruikt nauwelijks minder dan de reguliere hybride variant, waardoor de maandlasten juist hoger liggen. En dan is de ‘standaard’ Niro ook nog duizenden euro’s goedkoper in aanschaf.

Hoe rijdt de Kia Niro PHEV

Zowel de hybride- als de plug-in variant van de Niro worden aangedreven door dezelfde 1.6-liter viercilinder benzinemotor. In het geval van de PHEV krijgt die krachtbron versterking van een elektromotor met een accucapaciteit van 8,9 kWh. Gecombineerd is de aandrijflijn goed voor 205 pk en 375 Nm. Het trekgewicht is 1.300 kilogram, of je nu kiest voor de versie met of zonder stekker. In de basis rijdt de semi-elektrische Niro op stroom, maar zo nodig wordt de brandstofmotor bijgeschakeld. Die overgang verloopt niet altijd even soepel; bij stadssnelheden komt de benzinemotor er met een hoog toerental in, waardoor je de Kia op zulke momenten als rumoerig ervaart. Ondanks dat hoge toerental stagneert de gasrespons: het is net alsof de PHEV bij het overschakelen van de elektro- naar de brandstofmotor kortstondig vergeet de auto aan te drijven. De snelheidsbeleving is sowieso niet groot: je kunt merken dat de plug-in bijna 100 kilo meer weegt dan de ‘gewone’ hybride. De ‘stekker-Niro’ is ook niet het type auto waar je blaartrekkende prestaties van verlangt. Het is eerder een comfortabele reiswagen, waarin je op de snelweg alleen de banden hoort. Des te opmerkelijker is het dat een reguliere rijmodus ontbreekt: de auto staat standaard in de spaarstand en desgewenst kun je voor een sportmodus kiezen. In tegenstelling tot wat in dit segment gebruikelijk is, zit je ook echt ín deze crossover. De stoelen hebben lange rugleuningen, maar korte zittingen: daardoor ondervinden bestuurders met een fors postuur er weinig steun van. Dat geldt niet voor de aanvullende veiligheidsuitrusting, waarvan de Koreanen zonder meerprijs het complete boekje op de PHEV leveren. Behalve een noodstopsysteem en een waarschuwing bij kruisend verkeer aan de achterzijde van het voertuig, beschik je over dode hoek signalering en adaptieve cruise control. Het zicht rondom is vanwege het grote glasoppervlak redelijk, al heeft de Niro een forse dode hoek over de rechterschouder.

De Kia Niro PHEV van binnen

De Niro ‘met stekker’ is van buiten wellicht niet als zodanig te herkennen – de uiterlijke kenmerken pakken bescheiden uit – maar aan het interieur kun je wel degelijk zien dat je met de plug-in variant van doen hebt. Zo profiteert de Niro van een aantal foefjes van de volledig elektrische Kia Soul, waaronder een speciale kachelstand waarbij alleen het bestuurdersgedeelte van de auto wordt gekoeld of verwarmd. Ook is het infotainmentsysteem voorzien van een compleet EV-menu, waarin bijvoorbeeld alle laadpunten zijn opgenomen. Wel valt het scherm klein uit voor zo’n moderne auto. Bovendien is het binnenste van de Kia erg donker van kleur. Stoten zal jij je niet, want de binnenruimte van de Niro is imposant voor een auto van 4.35 meter. Op de achterbank zitten ook volwassenen vrij met hoofd en benen en dankzij de bescheiden middentunnel kunnen er daadwerkelijk drie personen plaatsnemen achterin. Klap je de rugleuning neer, dan ontstaat er een vlakke laadvloer. Onder de bagagebodem gaat een opbergvak schuil, waar je met enig aandringen een laadkabel kwijt kunt. Het aanwezige batterijpakket gaat ten kosten van de bagageruimte: die is met minimaal 324- en maximaal 1.322 liter ruim honderd stuks kleiner dan de kofferbak van de reguliere hybride.

De Kia Niro PHEV en het milieu

De Koreanen geven een spectaculair verbruikscijfer op voor de Niro PHEV: 1 op 76,9! In de praktijk kwamen wij tot 1 op 27. Ter vergelijking: met de hybride Niro scoorden wij in 2016 een verbruik van 1 op 18,8. De actieradius van de ‘stekker’-Niro louter op stroom bedraagt op papier 58 kilometer; de boordcomputer gaf in ons geval 55 stuks aan. Veel invloed op de manier waarop de Kia die stroom benut, heb je als bestuurder niet: je kunt hooguit aangeven of je wil dat de Niro eerst de batterij leegrijdt. Het is jammer dat de energie die vrijkomt bij het loslaten van het gaspedaal, niet terugvloeit naar het batterijpakket. Nu rolt de Kia uit, en wel in zo’n mate, dat het om een aanpassing van je rijgedrag vraagt. De laadtijd aan een openbaar laadpunt bedraagt 2 uur en een kwartier, wat kort mag worden genoemd. De PHEV kan ook op krachten komen aan een regulier stopcontact: daarvan maakt de importeur echter geen laadtijd bekend.