logo ANWB - ga naar homepageANWB Homepage

Auto Review Mercedes A-Klasse IV (V177)

S-Klasse in zakformaat

Mercedes - A 200 7-DCT

Normaliter debuteren de technologische vondsten van Mercedes op hun vlaggenschip. Ditmaal is het de A-Klasse die het spits mag afbijten, waarmee de nieuwste generatie van de compacte middenklasser direct een stevige voorsprong neemt op zijn concurrenten.

Conclusie

De nieuwe Mercedes A-Klasse heeft geen technologische snufjes nodig om te overtuigen. Ook zonder blijft het een aangenaam stille reiswagen, met een veiligheidsuitrusting en een binnenruimte die bij een klasse groter horen. Al die vooruitstrevende techniek geeft de gezinsauto echter een soortgelijke ‘hebbeding-factor’ als sommige mobiele telefoons. Daar leggen de meeste mensen ook graag wat extra geld voor neer.

Type auto en prijs

Bij de introductie van de huidige Mercedes A-Klasse was er sprake van een fikse stijlbreuk. Voorheen werd de modelnaam op een kleine ruimtewagen geplakt, nu prijkte het typeplaatje op het kofferdeksel van een sportieve hatchback. Op het eerste gezicht maakt de nieuwe, vierde generatie van de compacte middenklasser minder indruk: het uiterlijk is dichtbij dat van zijn voorganger gebleven. Onderhuids is de impact echter een stuk groter, omdat dit de eerste Mercedes is waarvan het instrumentenpaneel hoofdzakelijk uit schermen bestaat. Een lijn die de Duitsers de komende jaren willen doorvoeren bij al hun modellen. Mercedes is lange tijd fel gekant geweest tegen aanraakschermen, omdat de fabrikant vond dat het bedienen daarvan de aandacht afleidde van het verkeer. Door een handige interface en het gebruiken van kunstmatige intelligentie is dergelijke techniek in hun ogen alsnog toepasbaar. Het contrast kan haast niet groter met alternatieven als de BMW 1 Serie, Volvo V40, Audi A3 en Lexus CT200h. Modellen uit hetzelfde deel van de markt, die stuk voor stuk op hun laatste benen lopen. De vanafprijs mag dan (iets) voordeliger zijn dan de € 30.695 die Mercedes minimaal voor de A-Klasse verlangt, maar voor dat extra geld rijd je wel in een zichtbaar modernere auto. Een kanttekening is wel op zijn plaats: de voordeligste uitvoeringen moet het standaard zonder digitaal instrumentarium stellen.

Hoe rijdt de Mercedes A 200 7-DCT

De A-Klasse oogt als een sportieve hatchback, maar rijdt ie ook zo? Het antwoord op die vraag luidt nog altijd ‘nee’. Het is eerder een comfortabele reisauto dan een scheurijzer, met een luchtige besturing. Dat was bij zijn voorganger ook al het geval. Niet dat je een uitdagende bocht hoeft te schuwen; je voelt alleen dat de ‘Baby-Benz’ meer om zijn as rolt dan bijvoorbeeld een BMW 1 Serie. Wij reden de A 200: een uitvoering met een 163 pk sterke benzinemotor, die de Duitsers ontwikkelden in samenwerking met Renault. De twee fabrikanten bundelden al eerder hun krachten bij de totstandkoming van de Smart ForTwo en Renault Twingo. De vierpitter is voorzien van cilinderuitschakeling. Dat betekent dat de krachtbron op twee cilinders loopt wanneer er geen inspanning van het blok wordt verlangd. Daar merk je overigens niets van: het is een stille motor, die ook nog eens heel soepel functioneert. In het geval van onze testauto was de krachtbron gekoppeld aan een zeventraps automaat, die eveneens op de achtergrond opereert. Tenzij je vlot iemand wilt inhalen: dan schakelt de transmissie abrupt terug, waarna de motor zich flink laat horen. Dat verwacht je niet van een Mercedes! Het contrast wordt nog eens vergroot door het ruime interieur, waardoor de A-Klasse aandoet als een grotere auto dan hij in werkelijkheid is. Sinds 2013 mag de compacte middenklasser er dan flitsender uitzien dan voorheen, die blitse verpakking gaat wel ten koste van het zicht rondom. Het glasoppervlak is klein, de raamstijlen fors. Als doekje voor het bloeden beschikt de Mercedes standaard over een achteruitrijcamera, die fraai is weggewerkt naast de handgreep van de kofferklep. De veiligheidsuitrusting bestaat uit vermoeidheidsherkenning, een noodstopsysteem en actieve rijstrookassistentie, waarbij het voor niet-Mercedes rijders even wennen is dat de gezinswagen zichzelf binnen de lijntjes houdt middels een rem- en geen stuuringreep. Wie meer rijhulpsystemen wenst, zoals bijvoorbeeld adaptieve cruise control, dode hoek signalering en een waarschuwing voor kruisend verkeer, heeft keuze genoeg: de aanvullende veiligheidsuitrusting is even groot als bij de Mercedes S-Klasse. Je moet dan wel je toevlucht zoeken tot de optielijst, maar heb je de aanvullende veiligheidsuitrusting eenmaal compleet, dan kun je de compacte middenklasser zelfs autonoom over de snelweg laten rijden.

De Mercedes A 200 7-DCT van binnen

Een dashboard dat grotendeels uit schermen bestaat: je moet het gezien hebben om het te geloven. Weliswaar kun je de klimaatcontrole nog gewoon met drukknoppen bedienen, maar zo’n beetje alle andere functies zijn slechts toegankelijk door middel van een aanraakscherm. Het idee van Mercedes is echter dat je die ‘touchscreens’ zo min mogelijk gebruikt: het systeem is zo opgezet, dat de voor jou belangrijkste informatie náást elkaar wordt geprojecteerd. In het geval van de testredacteur waren dat de boordcomputer, de navigatiekaart en de afspeellijst van zijn externe muziekspeler, maar je kunt zelf bepalen wat je te zien krijgt en hoe dat er uitziet (de Mercedes beschikt over heuse thema’s, zoals die ook op computers en smartphones aanwezig zijn). Zaken waarvoor je misschien alsnog een menu in zou moeten duiken, zoals het opzoeken van een veelgebruikt telefoonnummer, worden je door de A-Klasse aangedragen. De middenklasser ‘leert’ namelijk van jouw gedrag: bel jij iedere dag rond dezelfde tijd met je partner, dan meldt de Mercedes zich rond dat tijdstip met het gewenste telefoonnummer. Alleen met de door de Duitsers ingebouwde kunstmatige intelligentie verliep de samenwerking niet altijd even soepel. Het systeem, dat in het Nederlands functioneert, reageert op het commando ‘Hallo Mercedes’, waarna je jouw wensen in spreektaal kenbaar kunt maken. Dat je het koud hebt bijvoorbeeld, of dat je graag wat hiphop zou luisteren. De A-Klasse verstond ons echter herhaaldelijk niet en droeg bij het verzoek om een geschikte lunchlocatie een lokaal Mercedes hoofdkantoor in Istanboel (!) als suggestie aan. We schreven al dat het bijzondere dashboard niet op de voordeligste versie wordt meegeleverd. Ook wie kiest voor een sterkere motorisering, zal er echter voor moeten bijbetalen. Toch jammer voor een zo beeldbepalende noviteit! Als we dan toch met onze neus in de optielijst zitten, valt op hoe uitgebreid deze eigenlijk is. Met mogelijkheden als stoelventilatie, massagefuncties en 64 verschillende tinten interieurverlichting heb je eerder het idee dat je door de brochure van een S-Klasse zit te bladeren. Ten opzichte van zijn voorganger is de ‘Baby-Benz’ 12 centimeter gegroeid. Ook de wielbasis nam toe, wat doorgaans inhoudt dat de achterpassagiers er qua binnenruimte op vooruit gaan. Dat voordeel hangt echter sterk samen met je lichaamslengte. Wie net als de testredacteur langer is dan 1.90 meter, kan nét aan op de achterbank zitten. Dat komt niet zozeer door de toegenomen wielbasis, maar eerder door een handigheidje van de interieurontwerpers. Zij maakten een uitsparing in de rugleuning van de voorstoelen, waar lange mensen precies hun knieën kwijt kunnen. De huidige A-Klasse heeft achterin een moeizame instap, omdat je nadrukkelijk over de wielkuip naar binnen moet. Weliswaar biedt modelgeneratie 4 een bredere deuropening, maar die wielkuip vormt nog altijd een hindernis. De Mercedes is leverbaar met maar liefst drie stroompunten voor de achterpassagiers. Ook op dat vlak tonen de Duitsers zich vooruitstrevend: de gebruikte USB-aansluitingen zijn uitsluitend geschikt voor zogenaamde ‘USB-C’-kabels. Die gebruikt lang nog niet iedereen. En je telefoon opladen met behulp van een volwaardig stopcontact is wellicht ook iets teveel van het goede. De omvang van de kofferbak nam toe tot 370 liter, wat marktconform is in deze klasse. De kofferbak van de huidige Volvo V40 is kleiner, die van de Lexus CT200h biedt juist nog een paar liter opbergruimte extra. Klap je de rugleuning van de achterbank neer, dan ontstaat een vlakke laadvloer. De A-Klasse heeft echter geen dubbele bagagebodem. Wel is de laadopening beter bruikbaar, nu hij de nodige centimeters breder is geworden.

De Mercedes A 200 7-DCT en het milieu

In ons land is de A-Klasse in eerste instantie leverbaar met drie verschillende motoren: twee benzines en één diesel. Deze herfst komt daar een instap-benzinemotor bij en naar verluidt zit er ook nog een hybride aandrijflijn in de pijplijn. Het vermogen loopt uiteen van 116- tot 224 pk. In de folder is de door ons gereden A200 - mét automaat - goed voor een brandstofverbruik van 1 op 19,2, maar in de praktijk hadden wij al moeite om rond de 1 op 10 uit te komen. Daarbij geven we wel eerlijk toe dat we voor de begeleidende video veel heen en weer hebben gereden en nauwelijks op de snelweg zijn geweest, waar de cilinderuitschakeling waarmee onze testauto was uitgerust, zo’n kwalijke score nog enigszins had kunnen drukken. In het dagelijks leven moet het dus zuiniger kunnen!

We hebben nog veel meer getest…

Naast nieuwe auto’s en occasions testen we ook allerlei producten. Van autobanden tot autostoeltjes en van dakkoffers tot dashcams.