Auto Review Honda Civic X

Over de Honda Civic

Ooit wàs de Honda Civic een heel populaire Japanse auto, ook in ons land. Binnen Honda leidt de Civic een wat inconsequent bestaan. Diverse generaties sloten in het verleden al moeizaam op elkaar aan. Het model dat in 2017 verscheen heeft niet bijzonder veel te maken met zijn voorganger. Qua formaat ontgroeide de Civic hiermee het vertrouwde ‘C-segment’ en hangt nu zo’n beetje tussen C en D in. Daarmee vervangt hij dus ook enigszins het traditioneel grotere model Accord, maar die kennen wij hier niet meer. De vraag is enerzijds of Accord-rijders nu in een Civic gaan rijden en anderzijds of Civic-rijders deze stap ‘naar boven’ willen en kunnen maken. Het is ook niet handig dat Honda de Civic Tourer (=stationcar) bij deze generatie heeft laten vervallen, waardoor tevreden rijders van dat model naar de concurrentie worden gestuurd. Maar… at zegt allemaal nog niks over de auto op zich!

Uitvoeringen en varianten

Wij kennen twee carrosserievormen van deze Civic generatie. Veruit de belangrijkste is de vijfdeurs hatchback. Daarnaast is er een vierdeurs sedan, maar uitsluitend met de 1,5 liter motor. De basismotor is een lichtmetalen 1,0 liter driecilinder met vier kleppen per cilinder, turbo en intercooling, goed voor 95 kW/129 pk. Daarnaast kennen we een 1,5 liter viercilinder, een even moderne en fraaie motor, die 134 kW/182 pk levert. Tot slot is er een 1,6 liter diesel met 88 kW/120 pk. Alle drie de motoren zijn in de basis gekoppeld aan een handgeschakelde zesversnellingsbak. Beide benzinemotoren zijn er ook met een automatische transmissie met constant variabele overbrenging, ofwel CVT.

Er is een basisversie (alleen benzine, 1,0, handgeschakeld), die wordt aangeduid met ‘S’. De 1,0 en de diesel zijn er in de uitvoeringen Comfort, Elegance en Executive. De 1,5 kent een eigen uitrustingsniveau, de Sport+. Er wàs ook een 1,5 Prestige, maar die is in het voorjaar van 2019 uit het programma verdwenen.

Tijdelijke uitvoeringen waren de Premium (2017/19), Business Edition (2018/20) en Black Edition (2019/20)

De zeer snelle Civic Type R valt buiten het bestek van deze occasiontest.

De Honda Civic als occasion

Er bestaat een redelijk aanbod gebruikte exemplaren van dit model Civic. Het overgrote deel daarvan staat te koop bij de officiële Honda-dealers. Die kennen geen eigen occasionlabel, maar leveren hun jonge, gebruikte Honda’s onder de voorwaarden van de BOVAG-garantie.

Het overgrote deel van de aangeboden Civics betreft exemplaren met de 1,0 liter motor. De 1,5 neemt iets meer dan 10% voor zijn rekening, de diesel moet je echt met een lampje zoeken. Opvallend is wel dat liefst 40% is voorzien van de CVT-transmissie.

Deze Honda’s worden ‘nieuw’ vrijwel uitsluitend verkocht aan particuliere automobilisten. Natuurlijk kan er best eens eentje opduiken in een outlet van een grote leasemaatschappij, nadat de auto daar enkele jaren op een leasecontract is gebruikt. Mits de onderhoudshistorie klopt en de prijs is goed, kan dat interessant zijn.

De proefrit

Het uiterlijk van de Civic vraagt wat gewenning en hetzelfde geldt voor de vormgeving van het interieur. Daar moeten we even ‘doorheen prikken’, de indeling van het dashboard en zo went vanzelf, als het de enige auto is waarin men rijdt. Dat geldt iets minder voor het uitzicht naar achteren, dat door de vorm van de achterkant altijd in tweeën wordt gedeeld. De ontdekkingstocht door het interieur kent meer verrassingen. Om te beginnen is de Civic heel ruim, niet in de laatste plaats achterin. Voorin staat een paar erg fijne stoelen, met volop verstelmogelijkheden. De bagageruimte meet in de hatchback al 420 liter, in de sedan zelfs 520 liter. Dat is ècht heel royaal. Leuke details komen we ook tegen. Zo blijkt de bekerhouder tussen de voorstoelen in een handomdraai te veranderen in een flessenhouder, groot genoeg voor een literfles water, bijvoorbeeld. Ook opvallend: de rolhoes boven de bagageruimte (HB) is zijdelings op te rollen en dan eventueel als een handvat uit te nemen. Dat is véél handiger dan in al die andere auto’s, waarbij je je afvraagt… waar láát ik dat ding?

Na die gewenning bewijst de Civic pas zijn ware kwaliteiten. Dit zijn gewoon heel erg fijn rijdende auto’s. Net als veel van zijn voorgangers ‘stuurt’ deze Civic uitstekend, mooi precies, maar nooit nerveus. Hij is ook prachtig stabiel in rechte lijn. De handgeschakelde versnellingsbak verdient eveneens een groot compliment: de zesbak schakelt licht en uitermate nauwkeurig: klik-klik-klik… een plezier om te schakelen. De keuze voor een CVT is begrijpelijk uit een oogpunt van bedieningsgemak, maar absoluut geen noodzaak.

De veel voorkomende 1,0 liter motor bewijst zich ook vanaf de eerste meter. Ja, dat is een klein formaatje en ja, het is een driecilinder, maar het is wel een Hònda, wat tevens inhoudt dat die motor niet alleen ruimschoots sterk genoeg is, maar hij is ook opvallend soepel en heel stil, vooral op kruissnelheid. Je moet echt heel goed je best doen om te kunnen horen dat het een driecilinder is. Een gemiddeld verbruik rond 1 op 15 á 16 is goed haalbaar, mits niet te veel stadsverkeer wordt gereden. De CVT kan in de praktijk nog een haartje zuiniger zijn dan de handgeschakelde versie.

Conclusie

Het is jammer dat Honda er een wat inconsequent beleid op na houdt. Daardoor zijn te weinig mensen zich bewust van de kwaliteiten die een auto als deze Civic biedt. Kwalitatief uitstekend, rijdt heerlijk, lekker ruim, fijne motoren en met al die goede eigenschappen zal iedereen begrijpen dat de prijzen niet de laagste in deze klasse zijn, maar ja, wat wil je?