Auto Review Volvo V40 II

Erg zuinig, maar aan de krappe kant

Volvo - V40 D2

De Volvo V40 D2 is zeer populair bij leaserijders. Vanwege zijn schone en zuinige dieselmotor valt hij in de 14 procent bijtellingscategorie. Is hij ook interessant als gezinsauto?

Conclusie

De Volvo V40 D2 ziet er fraai uit, maar is van binnen niet de ruimste. Heb je kleine kinderen dan is de V40 bruikbaar als gezinsauto, maar met twee lange pubers wordt het een ander verhaal. De D2-dieselmotor is een toonbeeld van zuinigheid.

Type auto en prijs

De Volvo V40 is een auto die je op je lijstje zet als je shopt in de categorie van de VW Golf, de Opel Astra en de Ford Focus. Een compacte middenklasser dus die in staat moet zijn een gezin te vervoeren; ook als dat gezin met vakantie gaat. De V40 is er in diverse uitvoeringen met diverse motoren. In deze test zoomen we in op de in Nederland zeer populaire D2-versie. Die heeft een zeer schone en zuinige dieselmotor. Vooral onder leaserijders is hij populair wegens de 14 procent bijtellingscategorie waarin hij – als een van de zeer weinige auto’s - valt. Nu gaan deze categorieën in 2016 wel op de helling, maar voorlopig profiteer je dus van dat lage percentage. De V40 D2-versie is er vanaf € 25.995. Afhankelijk van de gekozen uitvoering lopen die prijzen op tot € 29.995 voor de D2 R-Design. Andere diesels met 14 procent bijtelling zijn onder meer de Ford Fiesta 1.6 TDCI, de Citroën C3 en de DS3.

Hoe rijdt de Volvo V40 D2

Onze testauto is een V40 D2 in een zogenaamde R-Design uitvoering. Die heeft wat extra accenten die het koetswerk fraaier maken en grote 18-inch sportwielen. Ook in het interieur vind je extra accenten en fraaie lederen bekleding. Het zogeheten Dynamic Chassis geeft hem bovendien een sportiever weggedrag. Maar waar het allemaal echt om draait is de D2 dieselmotor. Die is voorzien van een kleine turbo. Dankzij die turbo levert de krachtbron ook bij lage toerentallen lekker veel trekkracht. Je kunt de auto schakellui rijden. Rustig toeren in z’n vijf of zes met maar 1.200 toeren per minuut op de toerenteller is goed mogelijk, maar er is dan wel een wat vervelende motorbrom hoorbaar. Bij 130 km/h treedt er wat windgeruis op. Verder blijft het in de Volvo mooi stil. De handbak waarmee de testauto is uitgerust, schakelt precies en met voldoende gevoel. De vering en demping van de V40 zijn behoorlijk stug. Vooral bij kleinere oneffenheden is de koets nogal in beweging, wat onrustig overkomt. Hij ‘kopieert’ hobbels in het wegdek in plaats van ze weg te filteren. Dat is de prijs die je betaalt voor het sportieve onderstel. De V40 D2 is uit te rusten met diverse actieve veiligheidssystemen, waaronder City Safety (herkent bij lage snelheden een mogelijke aanrijding en remt als je dat zelf verzuimt te doen). Verder kun je een dode hoek verklikker bestellen, adaptieve cruise control (past automatisch snelheid aan die van je voorganger aan), automatisch inparkeren, driver alert (waarschuwt als bestuurder in slaap dreigt te vallen), verkeersbordherkenning en lane assist (helpt om je auto binnen de rijstroken te houden). Tijdens de test maakten we onbedoeld kennis met City Safety. Naar de smaak van de auto kwamen we bij het verlaten van een parkeergarage iets te dicht bij de slagboom – wat nodig was om het parkeerkaartje in de paal te kunnen steken. Een iets minder ruime veiligheidsmarge van City Safety was hier prettig geweest – maar het systeem werkt dus wel!

De Volvo V40 D2 van binnen

Achter het stuur van de V40 D2 vind je een prima zitpositie, maar de auto komt wel krap over door de schuine raamstijlen en alle donkere bekleding. De instrumenten op het dashboard zijn goed afleesbaar. Het instrumentarium bestaat uit meters die in een scherm zijn geprojecteerd. Je kunt uit drie verschillende opstellingen van de meters kunt kiezen. Er is een Eco-stand beschikbaar die helpt als je zuinig wilt rijden, er is een Performance stand voor als je een sportieve bui hebt en er is een normale stand. In de middenconsole tref je de bedieningen van de kachel en de radio. De knopjes ervan zijn nogal priegelig. Ze zitten bovendien aan de lage kant, waardoor je jouw ogen van de weg moet halen om ze te bedienen. Wel goed is het scherm waarop je onder meer de navigatie afleest. Achterin is de V40 niet de ruimste. Het dak is nogal laag en daarmee is de hoofdruimte beperkt. De instap achterin houdt ook niet over: de wielkasten zitten in de weg. Door de kleine zijruiten en de brede raamstijlen is het zicht rondom maar matig. Vooral de achterste raamstijlen zijn fors: daar kan zomaar een fietser achter schuilgaan. De kofferruimte is met 335 liter bescheiden: een VW Golf biedt bijvoorbeeld 380 liter bagageruimte. De achterbak van de V40 kent bovendien een fikse tildrempel.

De Volvo V40 D2 en het milieu

De V40 D2 is zeer milieuvriendelijk. Hij stoot maar 82 g/km CO2 uit en valt daarmee tot eind 2015 in de 14 procent bijtellingsklasse. We scoorden een prachtig gemiddeld brandstofverbruik van 4,0 liter op honderd kilometer, oftewel 1 op 25. Volvo beweert dat 1 op 31,3 zelfs mogelijk is, maar beschouw dat maar als een theoretische waarde. De D2 is standaard voorzien van een start/stop-systeem.