Auto Review Land Rover Defender II

Land Rover heeft na 68 jaar (!) zijn grote icoon Defender een opvolger gegeven. Ook die heet natuurlijk weer Defender en ook dat is natuurlijk weer een beest in het terrein. Maar Conclusie De nieuwe Defender is een begerenswaardige auto. Het is een waardige opvolger van de oude Defender, die liefst 68 jaar zijn mannetje heeft gestaan en in 2016 afzwaaide. De nieuwe staat zijn mannetje in het terrein dankzij knappe technieken. Maar hij is nu ook je beste vriend op het asfalt. Hij is niet goedkoop, maar dat weet je als je zo’n terreinbeest wilt. Je krijgt in elk geval verdraaid veel auto voor al dat geld!

Conclusie

De nieuwe Defender is een begerenswaardige auto. Het is een waardige opvolger van de oude Defender, die liefst 68 jaar zijn mannetje heeft gestaan en in 2016 afzwaaide. De nieuwe staat zijn mannetje in het terrein dankzij knappe technieken. Maar hij is nu ook je beste vriend op het asfalt. Hij is niet goedkoop, maar dat weet je als je zo’n terreinbeest wilt. Je krijgt in elk geval verdraaid veel auto voor al dat geld!

Type auto en prijs

De New Defender, zoals de auto in de folder heet, is een echte terreinauto. Hij is er net als de oude Defender weer met een korte en een lange wielbasis. De korte heet net als vroeger weer 90 en de lange 110, naar de lengte in inches van de wielbasis. De 110 heeft dus een wielbasis van pakweg 2 meter 30. De korte is er vanaf 96.520 euro, de lange vanaf 102.520 euro. Verder komt er een grijs-kenteken versie voor rond de vijftig mille. Afhankelijk van de uitvoering lopen de prijzen dan verder op tot ruim 126 mille. Er is een Defender zonder verdere aanduiding, een First Edition en een X. Onze testauto is een First Edition. Die is er vanaf 116.920 euro en door wat opties komt ons testexemplaar op ruim 126 mille. Veel geld? Jazeker, maar je krijgt er ook zeer veel auto voor terug.

De Defender is er met naar keuze twee dieselmotoren, twee benzinemotoren en een hybride aandrijflijn. Die laatste is een mild hybrid die dus in beperkte mate energie terugwint en omzet in elektriciteit, om die weer terug te geven aan de aandrijving waar nodig. Dat drukt uiteraard het brandstofverbruik.

Hoe rijdt de Land Rover Defender

Alles op en aan de auto is gericht op rijden in zwaar terrein. Modder, sneeuw, grind, gras, diepe waterpartijen, het maakt hem niet uit. Eigenlijk is er maar één verschil met de oude Defender: de traanplaten op de neus zijn nu niet meer van aluminium maar aan kunststof en je kunt er dus eigenlijk niet meer goed op staan. Door regels rond voetgangersveiligheid moesten die traanplaten vervallen.

Dankzij vierwielaandrijving, lage gearing (een aantal extra ’terreinversnelling’ naast de gewone achttraps automaat) en allerlei slimme elektronica baant deze auto zich een weg door de meest barre omstandigheden. De permanente vierwielaandrijving verdeelt de aandrijfkrachten naar behoeve over de voor- en achterwielen. Het bekende Terrain Respinse – een slim brok elektronica –snapt vervolgens op wat voor ondergrond je rijdt en past de grip per wiel daaraan aan. Dankzij de korte overhang voor en achter heeft de Deegender 90 een aanloophoek van 398 graden en een afloophoek van 40 graden. De overloophoek bedraagt 31 graden. Dat zijn waarden waarbij de gemiddelde automobilist al lang is afgehaakt bij het beklimmen of afdalen van een (dus erg steile) helling.

Daarnaast is hij ook zodanig comfortabel dat je er gerust een lange afstand mee kunt overbruggen op het asfalt. Dat was bij de oude Defender niet het geval. Daarin was een rit naar Zuid-Frankrijk afzien. Die maakte vreselijk veel lawaai (banden, differentieels, wind, motor) en bonkte en stootte op elke richel en bult in het wegdek. De nieuwe Defender heeft geen ladderchassis meer maar een moderne, lichte zelfdragende constructie. Bovendien kun je hem uitrusten met luchtvering. Dan strijkt hij niet alleen alle hobbels nog mooier glad maar is de rijhoogte ook variabel in te stellen. Handig als je door diep water heen moet. Je kunt trouwens sowieso door een diepte van 90 centimeter waden.

Aan de trekhaak mag 3.500 kilogram. Het maximum dat in Nederland is toegestaan. En bestel je een lier op de neus, dan heeft die een trekkracht van 4.536 kilogram tot een afstand van 45 meter! O ja, en de statische dakbalsting (dus bij stilstand) bedraagt 300 kilogram. Oftewel: je kunt een daktent montere n.

De testauto is uitgerust met de mild hybrid aandrijflijn. Dat is een drieliter zes-in-lijn benzinemotor met een elektrische hulpmotor, goed voor 400 pk en 550 Nm koppel. Ondanks het feit dat de Defender 2.360 kilogram weegt schiet hij met deze motor als een pijl uit een boog. Wat daarbij opvalt is het prachtige geluid en de lineaire versnelling. Hij sleurt eraan en blijft maar doorgaan. Indrukwekkend! Volgens de fabrikant is een gemiddeld verbruik van 1 op 10,8 mogelijk. Bij ons wees de boordcomputer 1 op 8,9 aan. Ja, met zoveel kracht voorhanden … Die ga je natuurlijk gebruiken, he.

De Land Rover Defender van binnen

De Defender is een grote auto. Hij is iets meer dan vijf meter klang en liefst twintig centimeter breder dan zijn voorganger. Ondanks de camera’s die je aan boord hebt om alle hoeken van de auto te overzien, moet je er rekening mee houden dat je vanaf de bestuurdersstoel niet alles kan overzien. In krappen parkeerplaatsen en nauwe straatjes is voorzichtigheid geboden. Verder is ook de C-stijl heel breed. Dat is niet alleen een design-element, maar ook de plek waar speciale koffers kunnen hangen of een trap. Vooruit, het zij hem vergeven. Deze brede stijlen hebben tenminste een functie!

Het interieur ziet er prachtig stoer uit. Land Rover heeft gelukkig niet de fout gemaakt er een soort Range Rover van te maken. Grote bedieningen, stoere hendels in de middenconsole waaraan je je kunt vasthouden als de auto stevig beweegt in het terrein. Het enige dat wel erg modern is, zijn de twee schermen in het dashboard. Waren die er niet geweest, dan had je dit interieur net als die van de oude Defender gewoon met de hogedrukreiniger kunnen schoonspuiten.

Op die schermen tover je een moderne wereld tevoorschijn. Entertainment, navigatie, actieve veiligheidsfucties, noem maar op. Het zit er allemaal op. Maar het leukste zijn natuurlijk de specifieke functies voor het terreinrijden. Zo is er clearsight groundview waarbij je als het ware door de motorkap heen kijkt naar de grond onder de auto. En dus precies ziet over welke obstakels je rijdt. Ook goed is de binnenspiegel, waarvan het beeld in de spiegel een cameraprojectie is in plaats van reflectie in spiegelglas. Daardoor heb je – ook als de achterbak tot aan het dak vol zit – toch zicht op alles wat er achter de auto gebeurt.

De Defender is verkrijgbaar als zevenzitter, en zelfs als achtzitter. Dan koop je een extra zitting tussen de voorstoelen. De achterste stoelen in de zevenzitsconfiguratie verdwijnt in de vloer als je hem niet gebruikt, en slokt dus geen ruimte meer op zoals bij de oude. Die had van die klapstoeltjes. Dat was charmant, maar onhandig. Wat ook onhandig is, is dat de achterdeur nog steeds naar opzij openzwaait en dan ook nog eens richting de stoepkant. Ben je een Engeland dan heb je er geen last van, op het continent is het niet handig. En je moet sowieso genoeg ruimte achter de auto overhouden om de deur überhaupt te kunnen openen.

De Land Rover Defender en het milieu

Dat de Defender geen milieuwonder is snapt iedereen, maar mede dankzij de mild hybrid versie – er is zelfs een plugin hybrid in aantocht – kun je toch met goed fatsoen aankomen bij de hockey club. Of bij de terreinrij-club natuurlijk.