Auto Review Volvo XC40 I

In afwachting van een volledig elektrische Volvo XC40 brengen de Zweden alvast een plug-in hybride versie op de markt. Het is de krachtigste motorvariant die je van de compacte crossover kunt kopen, maar het is de vraag of je dat ook moet doen.

Conclusie

De Volvo XC40 Recharge T5 Plug-in Hybrid is een heerlijk rijdende gezinsauto en vanwege zijn geringe uitstoot beschik je voor een relatief zacht prijsje over de krachtigste motorvariant. De aandrijflijn is alleen niet zo efficiënt. Verder vormt de techniek een ongelukkige combinatie met de aanvullende veiligheidsuitrusting en nemen de benodigde batterijen aardig wat binnenruimte in. Tot zich bij Audi, BMW of Mercedes een beter aanbod aandient, kun je echter niet om deze plug-in hybride heen. Voor wie minder waarde hecht aan merkimago, zijn die alternatieven er al.

Type auto en prijs

Met de V60 Plug-in Hybrid maakte Volvo in 2013 een daverende entrée binnen het segment ‘stekkerauto’s’. Een elektromotor combineren met een conventionele dieselkrachtbron gold als unicum. Het legde de Zweden geen windeieren, want geholpen door het gunstige fiscale klimaat van destijds wist de Nederlandse importeur er vele duizenden exemplaren van te slijten. Zeven jaar later heeft de fabrikant de zelfontbrander echter in de ban gedaan. Dat geldt niet voor een elektrische hulpmotor, want tegenwoordig vormt die bij Volvo een setje met verschillende benzinemotoren. De XC40 is het meest recente model dat van een dergelijke aandrijflijn profiteert: de plug-in hybride uitvoering van de crossover is verkrijgbaar vanaf € 43.995. Geen gering bedrag, maar alternatieven als de semi-elektrische Opel Grandland X (minimaal € 44.849) en Peugeot 3008 (vanaf € 45.160) zijn duurder. Die crossovers zijn echter een stuk groter. Bovendien kun je ze optioneel bestellen met vierwielaandrijving, wat bij Volvo niet gaat. De nieuwe Ford Kuga vormt misschien wel de grootste bedreiging voor de XC40: de Amerikaan is met een vanafprijs van € 36.195 flink voordeliger. Wie in de markt is voor een Volvo, zal voor een vergelijkend warenonderzoek wellicht eerder de showroom van Audi, BMW of Mercedes binnen stappen. Daar hebben ze in deze klasse (nog) geen aanbod met een stekker. De Zweden zijn niet van plan hun voorsprong uit handen te geven: een volledig elektrische uitvoering van de XC40 staat al klaar in de coulissen.

Hoe rijdt de XC40 Recharge T5 Plug-in Hybrid

De plug-in hybride XC40 is een van de duurdere versies van de Zweedse crossover. De benzinemotor die deel uitmaakt van zijn semi-elektrische aandrijflijn, tref je echter ook aan in het instapmodel van de modellenreeks. Het gaat om een driecilinder krachtbron, waarvan het vermogen bij de door ons gereden uitvoering is opgekrikt tot 180 pk. Gecombineerd met een elektromotor is de semi-elektrische Volvo 262 pk sterk; de krachtigste versie die van de crossover te koop is. Het maximale koppel bedraagt 425 Nm en de plug-in hybride weet raad met een aanhanger tot 1.800 kilogram. Indrukwekkende cijfers, maar deze XC40 imponeert niet alleen op papier. Ook onderweg blijkt het een krachtpatser, geholpen door het sportchassis onder onze testauto. De semi-terreinwagen is niet alleen snel, maar gaat ook als op rails de hoek om, zonder dat de wind vat op de hoge koets lijkt te krijgen. En dat met een wagengewicht van meer dan 1.700 kilogram! De voortreffelijke stoelen leveren daar natuurlijk ook een bijdrage aan: ze zitten comfortabel als fauteuils, zonder dat je inlevert aan zijdelingse steun. Voor de besturing krijgen we de handen niet op elkaar: die biedt weinig gevoel. We zetten eveneens onze vraagtekens bij de bediening van de zeventraps automaat. Net als bij de reguliere XC40 moet je ook in deze semi-elektrische variant de keuzehendel eerst langs ‘neutraal’ halen, voordat je voor- of achteruit kunt. Dat maakt straatjekeren tot een nodeloos tijdrovende bezigheid. Verder heeft de Volvo een onthutsend grote dode hoek rechtsachter. Je bent bij het fileparkeren aangewezen op een achteruitrijcamera, die van de optielijst moet worden besteld. Gelukkig sluit de rijke aanvullende veiligheidsuitrusting beter aan bij het imago dat de fabrikant op dit gebied heeft. Een noodstopsysteem, vermoeidheidsherkenning, actieve rijstrookassistentie: het is allemaal bij de vanafprijs inbegrepen. Daarbij gaan de Zweden nét even een stapje verder dan de concurrentie: zo remt de XC40 behalve voor fietsers en voetgangers ook voor wilde dieren en beschikt de semi-terreinwagen over een hulpsysteem, dat verhindert dat je tijdens het inhalen op een tegenligger klapt. Vanaf het derde uitrustingsniveau behoren ook zaken als dode hoek signalering, een waarschuwing bij kruisend verkeer en adaptieve cruise control tot de standaarduitrusting. Doorgaans gelden de hulpsystemen van Volvo als voorbeeld voor andere automakers, maar in combinatie met een plug-in hybride aandrijflijn komen de ‘reddende engelen’ minder goed uit de verf. Staat de adaptieve cruise control ingeschakeld en doemt er een voorganger op, dan houdt de crossover niet alleen in, maar begint meteen remenergie terug te winnen. De vertraging die dan optreedt is dusdanig fel, dat het oncomfortabel wordt.

De XC40 Recharge T5 Plug-in Hybrid van binnen

In vergelijking met de nieuwste Ford Kuga is de XC40 maar liefst 20 centimeter korter. Zolang je niet voor een optioneel panoramadak kiest, merk je daar op de achterbank echter weinig van: een groot compliment voor Volvo, dat de bescheiden buitenmaten optimaal heeft weten te benutten. De been- en hoofdruimte achterin zijn dik in orde, ook wanneer je langer bent dan gemiddeld. De fabrikant heeft de voor de plug-in hybride aandrijflijn benodigde batterijen niet onder de vloer van het inzittendencompartiment willen stoppen, maar weggewerkt in de middentunnel. Die pakt daardoor dusdanig fors uit, dat je op de achterbank maar twee personen kunt meenemen. In vergelijking met de eerder aangehaalde Ford valt de bagageruimte van de XC40 bescheiden uit, met een inhoud van minimaal 405- en maximaal 1.281 liter. De laadkabels passen niet onder de bagagebodem, maar moet je achter een spanband in de rechterwielkast kwijt. Als doekje voor het bloeden tref je overal in de auto slimme opbergruimtes aan. Zo beschikt iedere vloermat over een veiligheidshesje en kun je in de deurvakken complete laptops kwijt. Voorin kijk je uit op het type instrumentarium dat inmiddels gemeengoed is voor moderne Volvo’s. Het beeld wordt bepaald door een rechtopstaand aanraakscherm, dat even intuïtief te bedienen valt als een tablet thuis op de bank. Enige wanklank zijn twee functies die juist zijn voorbehouden aan deze plug-in hybride variant. Ze stellen je in staat om de resterende stroom in het batterijpakket te bewaren of de benzinemotor als aggregaat aan het werk te zetten, maar zitten weggestopt tussen de veiligheidsuitrusting. Dat is niet alleen een onlogische plek, maar ook een lastig vindbare.

De XC40 Recharge T5 Plug-in Hybrid en het milieu

De XC40 is leverbaar met vier verschillende benzinemotoren, maar voor wat betreft het aanbod semi-elektrische varianten bestaat er even goed een keuzemogelijkheid. Behalve de door ons gereden uitvoering kun je bij de Volvo-dealer terecht voor een minder krachtige versie: de T4 Plug-in Hybrid. Die krachtbron levert 211 pk. Naar welke aandrijflijn jouw voorkeur ook uitgaat: je hebt altijd te maken met vier verschillende rijmodi. Een daarvan is ‘Electric’, maar selecteer je ‘Hybrid’ – waarbij je toch veronderstelt dat brandstof- en elektromotor nauw zullen samenwerken – dan rijdt de Volvo net zo goed alle stroom uit de 10,7 kWh grote batterij. Weinig efficiënt, want zijn de accu’s eenmaal leeg, dan draait de conventionele verbrandingsmotor in zijn eentje op voor het niet geringe wagengewicht. Op papier gebeurt dat na 50 kilometer, in de praktijk komt de crossover 38 volledig elektrische kilometers ver. Opladen kost drie uur en een kwartier aan een publiek laadpunt. Op krachten komen aan een huis-, tuin- en keukenstopcontact kan ook, maar duurt aanzienlijk langer. Onderweg komen er in ieder geval niet veel kilometers bij, want remenergie terugwinnen doet de Volvo… door te remmen. Je denkt op dat moment dat je de mechanische remmen aanspreekt, maar dat gebeurt pas op het allerlaatste moment. Toch kunnen we ons niet aan de indruk onttrekken dat er meer winst te behalen valt wanneer de XC40 niet zou uitrollen, maar afremt op de motor. Door de keuzehendel van de automaat in de stand ‘B’ (van ‘Brake’) te zetten, kun je dat nog een beetje afdwingen, maar het effect is marginaal. Uiteindelijk noteerden we na afloop van onze verbruiksronde een score van 1 op 17,3, waar de Zweden in de folder durven te reppen van 1 op 47,6. Hoewel ons praktijkverbruik keurig te noemen valt voor een auto van deze omvang, is de Volvo met dit soort techniek aan boord alsnog knap dorstig.

De XC40 Recharge T5 Plug-in Hybrid als trekauto

De Volvo XC40 Plug-in Hybrid is een beer van een trekauto, met een opgegeven trekgewicht van 1.800 kg. Door de hoge massa van de auto is dat volgens de ANWB-normen vrijwel geheel te benutten. We adviseren een caravan van maximaal 1.710 kg. De sterke aandrijflijn met een kleine driecilinder en elektrische ondersteuning brengt de combinatie ook op zeer steile hellingen op gang (zij het met enige moeite). De optionele stuurflippers om de mate van regeneratie in te stellen zijn aan te raden. Zeker in heuvelachtig gebied is het een ideale manier om helling-af de wielremmen zo veel mogelijk te ontzien. De motorprestaties van de hybride aandrijflijn liggen op hoog niveau en maken een sterke dieselmotor overbodig.

Welke caravan past het beste achter de Volvo XC40 Recharge T5 Plug-in Hybrid?