Auto Review Dacia Sandero III

Met de nieuwe Sandero Stepway toont Dacia zich een gevaarlijke concurrent voor de gevestigde orde. De tijd dat je de stoere kleine gezinsauto uitsluitend als prijsvechter kon wegzetten, blijkt namelijk voorbij.

Conclusie

Hoewel de Dacia Sandero Stepway een voordelige auto blijft, is zijn aantrekkelijke prijskaartje niet langer de hoofdreden om voor het model te kiezen. De Dacia oogt fraai, rijdt prima, biedt voldoende interieurruimte en een volwassen uitrusting. Alleen wat het de beschikbare rijhulpsystemen aangaat, zien we nog ruimte voor verbetering.

Type auto en prijs

Dat Dacia in 2008 besloot om een vijfdeurs variant van de Logan te bouwen, die het merk onder een eigen typenaam in de markt zette, was op zich al een sterke zet. Maar de werkelijke gouden greep was de toevoeging van een met dakrails en uitgebouwde wielkasten opgetuigde carrosserievariant, die de Roemenen vanaf de tweede modelgeneratie te koop aanboden. Deze Stepway maakt sindsdien in ons land meer dan de helft van de verkoopaantallen van de Sandero uit. Begin dit jaar introduceerde de fabrikant het huidige model. Met een vanafprijs van € 16.740 is de Stepway 2.800 euro duurder dan de reguliere Sandero. Voor die meerprijs krijg je geen zwaardere motor of extra binnenruimte, maar wel een gezinswagen die beter ‘smoelt’. Bovendien beschikt de Stepway standaard over airconditioning, in tegenstelling tot de ‘gewone’ Sandero. Private leasen kan vanaf € 309 per maand: 44 euro meer dan je voor het huis-, tuin- en keukenexemplaar verschuldigd bent. De voordeligste Stepway heeft een speciale benzinemotor aan boord die ook op LPG loopt. Daardoor ben je weliswaar meer wegenbelasting voor de auto verschuldigd, maar daar staat tegenover dat je voor een lager bedrag kunt tanken. Bovendien levert de krachtbron meer vermogen en profiteer je op het moment van schrijven van twee jaar extra fabrieksgarantie, wat het totaal op 5 jaar brengt. Met een reguliere benzine-uitvoering mag je maar drie jaar bij de dealer aankloppen met eventuele gebreken. Daarnaast kost de motorvariant je € 500 extra.

Hoe rijdt de Sandero Stepway

De voorgaande Dacia Sandero Stepway gold niet bepaald als reisauto. De stoelen waren zo zacht, dat je er pijn in je rug van kreeg. Verder was het vanwege het ontbreken van een zesde versnelling knap rumoerig aan boord. Met de komst van een nieuwe modelgeneratie zijn een aantal van die aandachtspunten aangepakt. Zo heeft de B-segmenter standaard een zesbak en zit het meubilair een stuk beter, hoewel we de zittingen onverminderd vlak en kort vinden. De 90 pk en 160 Nm sterke benzinemotor onder de kap is afkomstig uit de Renault Clio en is goed voor een trekgewicht van 1.100 kilogram. Dat ze bij Dacia moderne motoren van hun moederbedrijf gebruiken, is geen nieuws: dat was al langer het geval. Ditmaal mochten de Roemenen echter ook het onderstel van de nieuwste Clio benutten. Minus de stugge vering en demping: de Sandero biedt nog het veercomfort waar Franse auto’s zo lang om bekend stonden. Het betekent wel, dat de koets van de Stepway knap bewegelijk is. De Sandero is nog altijd niet de stilste in zijn klasse – behalve de driecilinder benzinemotor kun je ook goed de rijwind en je banden horen - maar storend is de geluidsproductie niet. De driepitter reageert alert op het gaspedaal en schakelen gaat soepel. Alleen de besturing werkt wat gevoelloos. Het glasoppervlak van de Dacia is relatief groot; over je schouder kamp je nog wel met een dode hoek. Optioneel is er een achteruitrijcamera verkrijgbaar, waarvan het beeld nog het meeste wegheeft van wat je ziet door het spionnetje in een hotelkamerdeur. Op de optielijst vinden we ook een aanvullend rijhulpsysteem in de vorm van dode hoek bescherming. Een noodremsysteem behoort tot de standaarduitrusting, al betreft het wel een uitgeklede variant: de Dacia stopt niet zelfstandig voor fietsers of voetgangers.

De Sandero Stepway van binnen

Van een auto met het prijskaartje van deze Stepway mag je qua afwerking geen wonderen verwachten, maar de Roemenen hebben de gebruikte harde kunststoffen aardig weten te maskeren. De door ons gereden Comfort-uitvoering beschikt over een smaakvol, tweekleurig interieur. De goedkoopste Dacia’s hebben een telefoonhouder op het dashboard, zodat je via je mobieltje muziek kunt luisteren of navigeren. Deze duurdere variant heeft daarvoor een fraai infotainmentscherm, maar de telefoonhouder is gewoon blijven zitten. Dat oogt een tikkeltje wonderlijk. Verder laat met name de navigatie zich traag bedienen. We zijn blij dat de Stepway voortaan een stuur heeft dat je behalve in hoogte- ook in diepte kunt verstellen. Bovendien zit de raambediening niet langer op de middenconsole, maar daar waar wij hem het liefste hebben: in de deur. De Stepway staat weliswaar hoger op zijn bandjes dan de Sandero waarvan hij is afgeleid, maar de afmetingen zijn min of meer gelijk. De hoofdruimte achterin is dik in orde, maar de beenruimte is niet berekend op wie langer is dan gemiddeld. Met de achterbank overeind heeft de kofferbak een inhoud van 328 liter. Klap je de rugleuning neer, dan kun je maximaal 1.108 liter aan spullen meenemen. De keuze voor een LPG-installatie is daarop niet van invloed: de gastank past precies op de plek van het reservewiel. Optioneel kun je een in hoogte verstelbare laadbodem bestellen. Doen, want de tildrempel is anders niet misselijk! Andere handigheidjes zijn de in totaal vijf haakjes voor boodschappentassen die je verspreid over het interieur aantreft. De dakrails van de Stepway blijken behalve beeldbepalend ook functioneel: op de Comfort-uitvoering kun je ze na een beetje schroeven omtoveren tot een volwaardig imperiaal, met een draagcapaciteit van 80 kilogram.

De Sandero Stepway en het milieu

Beide motorvarianten van de Stepway zijn in deze rijtest inmiddels al aan bod gekomen. Desgewenst kun je in het geval van de door ons gereden benzinevariant nog kiezen voor een traploze automaat. Dacia geeft voor de handgeschakelde testauto een fabrieksverbruik op van 1 op 17,9. Wij realiseerden een praktijkscore van 1 op 16.