Veilig de wijde wereld in met Streetwise

Wat je misschien nog niet wist van de ANWB, is dat we ook een aantal mooie maatschappelijke projecten hebben lopen. Van goed verlichte fietsen met de ANWB Fietsverlichtingsactie tot mensen weer mobiel krijgen met Automaatje. De komende tijd zoeken we betrokkenen van die projecten op voor een kop koffie en een goed gesprek. Vandaag: hoe Lucas klaar wordt gestoomd voor het verkeer met Streetwise.

Lucas is met zijn 10 jaar de oudste van drie jongens. Grote broer zijn is een rol die hem op het lijf geschreven is en die hij heel serieus neemt. Mama Karuna noemt Lucas dan ook met gepaste trots de verantwoordelijkste van de drie. “Stuiterballen”, noemt ze de andere jongens lachend, terwijl ze inderdaad flink door de achtertuin aan het stuiteren zijn. Waar Lucas zich altijd met gepaste voorzichtigheid door het verkeer heeft bewogen, willen de jongsten nog weleens met iets te veel enthousiasme een weg over rennen.

“Door die autotest leren ze dat een auto niet in één keer stilstaat.”

Sinds een klein jaar mag Lucas alleen op zijn fiets de weg op. Loslaten, noemt men dat. Doorgaans doe je dat met een mengeling van trots en bezorgdheid, en op dat punt kom je niet zomaar. Daar gaan jaren van voorbereiding aan vooraf. Karuna en papa Bas hebben keurig de drie fases uit het boekje gevolgd: eerst laat je je kind naast je fietsen, als dat goed gaat achter je en als je er echt vertrouwen in hebt laat je ‘m voor, zodat ‘ie zelf alle beslissingen moet maken. “Hartstikke spannend, de eerste paar keer”, vertelt Bas, “want gaat ‘ie wel stoppen bij dat drukke kruispunt?”

Hier en daar leer je je kind dan iets over haaientanden en stopstrepen, leg je uit wat een stoplicht is en dat rechts voorrang heeft, dat je voorrang krijgt en niet neemt – ook niet onbelangrijk. Toch kan je je nauwelijks voorstellen dat je als ouder de complete lading kunt dekken. Hoeft gelukkig ook niet: daarvoor werd Streetwise in het leven geroepen, een reeks fietslessen die basisschoolkinderen in vier modules doorlopen, van groep 1-8. Dan leren ze bijvoorbeeld alles over verkeersborden (Lucas: “Ik fietste weleens per ongeluk op plekken waar dat niet mag, dat wist ik toen nog niet.”), de verschillende verkeersdeelnemers, maar zien ze ook vanuit een auto hoe een automobilist het verkeer ervaart en, misschien wel het allerbelangrijkst, hoe lang een remweg is. 

“Het is vooral heel stom als je zwarte kleren aan hebt in het donker.”

“Het is belangrijk dat ze snappen dat veiligheid niet alleen afhangt van hoe goed zijzelf kunnen fietsen”, zegt Karuna. “Door die autotest leren ze dat een auto niet in één keer stilstaat.” Lucas kan zich al bijzonder goed inleven: “Fietsers maken soms heel onverwachte bewegingen.” Hij denkt even na en vult aan: “En het is vooral heel stom als je zwarte kleren aan hebt in het donker.” Stukje zichtbaarheid, ook niet onbelangrijk.

“Je kinderen zijn toch je kostbaarste bezit.”

Is toch mooi, zo’n wijze grote broer. Over twee jaar, als hij van de basisschool komt, moet Lucas helemaal streetwise zijn - helemaal klaar om zich in het verkeer te begeven. Dat hij dan door weer en wind een stuk verder zal moeten fietsen naar de middelbare school - in de winter zelfs in het donker - is iets waar Bas en Karuna liever nog even niet aan denken. Het blijft ondanks dat verantwoordelijke karakter natuurlijk ook wel een beetje spannend. Je kinderen zijn immers toch, zoals Bas het noemt “je kostbaarste bezit”.