Auto Review Seat Leon IV (KL)

De nieuwe Seat Leon begint zo op zijn zustermodellen van de Volkswagen Group te lijken, dat de eigen identiteit van de compacte middenklasser in het geding is.

Conclusie

Normaal gesproken verenigt Volkswagen de uiteenlopende kwaliteiten van diens dochterondernemingen in zijn eigen modellen. De nieuwe Seat Leon blijkt evengoed een alleskunner. Met een gunstiger prijskaartje, een langere garantietermijn en meer bewegingsruimte steekt de gezinsauto zelfs zijn broertje de Volkswagen Golf naar de kroon. Bij het putten uit de magazijnen van de Volkswagen Group lijkt Seat alleen vergeten de Leon van een eigen (rij)karakter te voorzien.

Type auto en prijs

Sinds de eerste Seat Leon in 1999 op de markt verscheen, is de compacte middenklasser in een felle broederstrijd verwikkeld met de Volkswagen Golf. Hoewel de verschillende merken van de Volkswagen Group op papier ieder hun eigen (rij)stijl hebben, benadert de nieuwe, vierde modelgeneratie van de Leon zijn concerngenoot dichter dan ooit. Sowieso deelt hij zijn bodemgroep en motoren al met de Golf, en dat tegen een scherper tarief: met een vanafprijs van € 24.495 is de Seat 1.500 euro voordeliger dan de Volkswagen (minimaal € 25.995). Daar bovenop krijg je dan nog twee jaar extra fabrieksgarantie. Bovendien is de lengte van de Spaanse C-segmenter dusdanig toegenomen, dat er op de achterbank meer leefruimte voorradig is dan in de Golf. Dan hebben we het alleen maar over de hatchback, want de stationwagenversie waarvoor je ook bij de Seat-dealer terecht kunt, is nóg groter. Die carrosserievariant kent een meerprijs van € 1.200. Ook buiten het ‘veilige’ Volkswagen-nest kan de Leon op de nodige tegenstand rekenen. Daar treft hij onder meer de Ford Focus (vanaf € 25.055) en Mazda3 (minimaal € 27.990) op zijn pad. Van die compacte middenklassers bestaan echter nog geen plug-in hybride uitvoeringen. Bij de Nederlandse importeur verwachten ze nog dit jaar een Leon ‘met stekker’ te kunnen aanbieden.

Hoe rijdt de Leon

Seat wordt in de markt gezet als de sportiefste telg van het Volkswagen-concern (wanneer je tenminste uitsluitend naar hun grote publieksmerken kijkt). Zeker de Leon heeft een naam voor zichzelf opgebouwd, met dank aan allerhande gepeperde uitvoeringen die inmiddels onder de vlag van een zelfstandige fabrikant worden verkocht (namelijk als Cupra). Aanvankelijk was dat een typenaam, maar het woord prijkt nu op een stel eigen showrooms. Seat heeft de benaming ‘FR’ echter voor zichzelf gehouden. Die letters sierden ook de kofferklep van onze testauto, die was voorzien van een 1.5-liter viercilinder benzinemotor mét een beetje hulp op stroom. Een extra grote, elektrische startmotor maakt namelijk deel uit van deze zogenaamde ‘mild hybrid’ aandrijflijn, zodat de Leon vlotter accelereert zonder meer brandstof te verbruiken. Zien hoe die techniek werkt, doe je niet: er is geen weergave beschikbaar op het dashboard, zoals dat bij andere milieuvriendelijke aandrijflijnen (ook binnen de Volkswagen Group!) wel het geval is. Af en toe duikt er een commando op onder de toerenteller (‘Voet van het gas halen’) en je voelt de Seat soms inhouden wanneer er een voorganger opduikt. Dit type krachtbron is altijd gekoppeld aan een zeventraps automaat met dubbele koppeling, die haast ongemerkt van verzet wisselt. Al tijdens het instappen kan er geen misverstand bestaan over de sportieve aspiraties van de Seat: de zit is laag en de sportstoelen nemen je direct in een stevige omhelzing. Daarnaast is de vering en demping merkbaar stugger dan die van de nieuwe Golf, al moeten we daarbij aantekenen dat een soortgelijke rijbeleving in de Volkswagen slechts een druk op de knop verwijderd is. Steeds meer auto’s hebben een menu met rijstanden, waarmee je zelf invloed kunt uitoefenen op het motorkarakter, de demping en het stuurgevoel. De Leon kan zich op die manier nauwelijks nog onderscheiden, of het moet met een ingenieus deel van de veiligheidsuitrusting zijn. Onze testuitvoering is namelijk voorzien van sfeerverlichting, die niet alleen een decoratieve functie heeft. Welke kleur je ook hebt ingesteld: zodra er zich verkeer in je dode hoek bevindt, kleurt de LED-strip in je deur rood. Hetzelfde gebeurt wanneer je wilt uitstappen, maar de Leon detecteert een fietser of voetganger die door de deur geraakt zou kunnen worden. Soortgelijke techniek is al beschikbaar voor de Audi A7, maar Seat is de eerste fabrikant die het hulpsysteem aan ‘Jan Modaal’ mag aanbieden. Nog zo’n huzarenstukje is de speciale adaptieve cruise control, die niet alleen de camera’s van de Leon benut, maar ook de verkeersinformatie en jouw routekaart als bron raadpleegt. Op die manier kan de C-segmenter op eventuele calamiteiten of obstakels anticiperen. De rest van de aanvullende veiligheidsuitrusting bevat weinig verrassingen: vermoeidheidsherkenning, een noodstopsysteem en actieve rijstrookassistentie zijn op iedere Leon aan boord. Dat laatste had van ons niet gehoeven: de rijstrookassistent van de Seat is dusdanig nadrukkelijk aanwezig, dat we het hulpsysteem liever uitschakelden. Helaas zal je dat elke rit moeten doen, want zodra het contact uit is, begint de Leon opnieuw met ‘armpje drukken’. Met een prijskaartje van minimaal € 990 is een achteruitrijcamera ’n prijzige optie. De accessoire maakt deel uit van een pakket met allerlei comfortverhogende zaken, zoals stoel- en stuurverwarming. De belangrijkste reden om die meerprijs te betalen, is echter het matige zicht vanachter het stuur.

De Leon van binnen

We schreven eerder al over de speciale sfeerverlichting in de nieuwe Leon. Dat is geen overbodige luxe, want de Spanjaarden hebben er nog steeds een handje van om hun interieurs op te trekken uit grote lappen kunststof. Met behulp van allerlei LED-lampjes geef je het binnenste van de hatchback in ieder geval wat warmte mee. Zonder oogt het geheel weliswaar verzorgd, maar ook een tikkie saai. Toch prefereren we het dashboard van de Seat boven dat van de Golf. De nieuwste modelgeneratie heeft van Volkswagen een soort omlijsting gekregen, dat nog het meeste doet denken aan een hoornen brilmontuur. Je moet er van houden, zullen we maar zeggen. Zowel de indeling van het hooggeplaatste infotainmentscherm als het (optionele) digitale instrumentarium op onze Leon vallen naar eigen smaak in te delen. Het ziet er heel modern uit, maar de fabrikant had best wat traditionele bedieningsknoppen mogen laten zitten. Die zijn nu allemaal verdwenen, waardoor je allerhande menu’s moet induiken voor de gewenste functionaliteiten. Zelfs de temperatuur of het volume van de radio aanpassen, werkt door middel van een aanraakscherm! We hadden toch liever een ouderwetse draaiknop gehad, zoals we ook de voorkeur geven aan traditionele USB-ingangen. Die zijn in de Seat niet te vinden; alle aansluitingen zijn van het type USB-C, die op het moment van schrijven nog niet door alle mobiele telefoons worden ondersteund. Hoe dan ook heb je voor- én achterin desgewenst twee stuks tot je beschikking, plus een draadloze oplaadmogelijkheid voor je smartphone. In vergelijking met zijn voorganger nam de Leon bijna 9 centimeter in lengte toe. Ook de wielbasis is gegroeid, wat resulteert in extra beenruimte voor de passagiers achterin. Zelfs wie langer is dan gemiddeld, zit daardoor uitstekend op de achterbank. Je kunt er alleen niet met zijn drieën plaatsnemen: daarvoor is de middentunnel te hoog en komt het uiteinde van de middenconsole – met daarop twee ventilatieroosters – te ver het interieur binnen. Daarnaast is het ondanks het derde zijruitje best donker achterin. De afmeting van de kofferbak bleef met een inhoud van minimaal 380 liter gelijk. Jammer dat er geen stroompunt in de laadruimte aanwezig is. Vervelender is echter, dat een verstelbare bagagebodem ontbreekt: in tegenstelling tot zijn aartsrivaal de Golf moet de Leon het nu zonder vlakke laadvloer stellen. Bovendien heeft de hatchback op deze manier een fikse tildrempel!

De Leon en het milieu

Seat levert de Leon in ons land vooralsnog met drie benzine- of twee dieselmotoren. Saillant genoeg kun je bij de stationwagenuitvoering voor een extra krachtbron op benzine terecht (en dan hebben we het niet over de plug-in hybride variant, want die komt daar nog bovenop). Wanneer het motorengamma straks compleet is, loopt het beschikbare vermogen uiteen van 90- tot 204 pk. De motorisering uit onze testauto is ook beschikbaar zonder elektrische hulpmotor, maar op die manier kom je niet aan het gecommuniceerde verbruikscijfer van 1 liter brandstof per 21,3 kilometer. Dat haalden wij overigens ook niet: de boordcomputer bleef steken bij een score van 1 op 14,1. In de dagelijkse praktijk moet dat nog wel zuiniger kunnen (lees: wanneer je niet tegelijkertijd een rijtest probeert te filmen).