Auto Review Renault Zoe I

Pas op de plaats

Renault - Zoe Zen R240

De komst van een tweede elektromotor maakt de Renault Zoe weliswaar betrouwbaarder in gebruik, maar de beloofde extra kilometers blijven uit.

Conclusie

De Renault Zoe is een prima bruikbare elektrische auto, met dank aan de complete standaarduitrusting en de ingenieuze laadtechniek. In de versie met een nieuwe, zuinigere elektromotor lijkt die zogenaamde Cameléon-lader nu ook door alle laadpalen te worden ondersteund. In onze praktijktest kwam een exemplaar met de ‘oude’ motor echter minstens zo ver, terwijl die kan snelladen en de nieuwe krachtbron niet. De bestaande Zoe is ook nog eens duurder geworden.

Type auto en prijs

De Renault Zoe blijft de voordeligste elektrische gezinsauto op de markt. Daar verandert de komst van een tweede elektromotor niets aan. Sterker nog; de bestaande Zoe wordt juist duurder! Die versie blijft gewoon leverbaar, omdat de auto een trucje kan dat de nieuwste versie niet beheerst: hij kan snelladen. De nieuwe elektromotor, bekend onder de aanduiding ‘R240’, springt zuiniger met zijn energie om en zou je theoretisch verder moeten brengen op dezelfde lading stroom. Prijzen beginnen onverminderd bij € 20.990. Wil je een exemplaar dat binnen een half uurtje 80 procent van zijn accucapaciteit kan bijladen, dan moet je € 500 extra uitgeven. Met een dergelijk prijskaartje lijkt de Renault nog altijd goedkoper dan alternatieven als de Nissan Leaf en Volkswagen eGolf, maar schijn bedriegt: wie voor de Zoe valt, zit namelijk vast aan een huurconstructie voor de batterij. Het accupakket zit niet bij de prijs van de auto inbegrepen.

Hoe rijdt de Renault Zoe Zen R240

Tijdens zijn logeerpartij op onze redactie onderwierpen wij de Renault Zoe met de alternatieve krachtbron aan een actieradiusproef. Via een gevarieerde route reden we op een frisse ochtend in maart van het ANWB hoofdkantoor in Den Haag naar een van de locaties van onze Drivers Academy in Lelystad. We schakelden de spaarstand in en lieten de verwarming uit. Bij aankomst was de batterij nog niet leeg. Om dat te bewerkstelligen, reden we in Flevoland aanvullende trajecten over de snelweg en binnenwegen in de buurt van het Drivers Academy terrein. Uiteindelijk reden we de laatste vonken uit de tank op het oefenterrein zelf. Een Zoe met de bestaande elektromotor nam ook deel aan onze proef. Die auto kwam 175 kilometer ver op een lading stroom (fabrieksopgave 210), terwijl de vernieuwde versie na 183 kilometer stil viel. Dat zijn bepaald niet de 240 stuks die de Fransen in de folder beloven. Het verschil met de andere krachtbron is met 8 kilometer zelfs teleurstellend klein. Omdat ook de tweede Zoe matig presteerde, lijkt het erop dat de Renaults gevoelig zijn voor koud weer (de buitentemperatuur bedroeg tussen de 2 en 7 graden). Laten we de weersinvloeden voor wat ze zijn, dan heb je aan de elektrische Renault een lekker wendbare auto. De elektromotor geeft zijn vermogen in een keer af, dus bij het verkeerslicht ben je vaak als eerste weg. De Zoe staat wat hoger op zijn poten en helt daardoor over in bochten. De stoelen bieden weinig zijdelingse steun. De zit is hoog, maar dat levert je geen beter zicht op. De B-stijl is hinderlijk aanwezig en over je schouder zie je weinig. Spring je liever spaarzaam met je stroom om, dan kun je de eerder aangehaalde ‘Eco’-stand inschakelen. De motor en de klimaatcontrole doen het dan wat rustiger aan en de snelheid wordt begrensd op 96 kilometer per uur. Bij de concurrentie neemt de actieradius toe in zo’n spaarmodus, maar in de Renault presenteert de boordcomputer exact hetzelfde rijbereik. Die boordcomputer werkt buitengewoon nauwkeurig; zegt de Zoe dat er voor 50 kilometer stroom aan boord is en moet je nog 47 kilometer tot je bestemming, dan kun je gewoon de weg op. Hoewel de krachtbron geruisloos zijn werk doet, is de rest van de auto minder stil. Bandenrumoer en windgeruis vinden gemakkelijk hun weg naar het inzittendengedeelte.

De Renault Zoe Zen R240 van binnen

De tweede elektromotor wordt door Renault gepresenteerd als een noviteit, maar de Fransen voerden in stilte al een andere wijziging door. Het oorspronkelijke dashboard weerspiegelde dermate hinderlijk in de voorruit, dat er inmiddels andere bekleding wordt gebruikt. De Zoe heeft de buitenmaten van een Renault Clio, maar biedt tot 79 liter extra bagageruimte. Met de achterbank op zijn plek slikt de kofferbak 338 liter aan spullen, klap je de bank neer dan kun je maximaal 1.225 liter bagage kwijt. Ook de inzittenden komen aan binnenruimte niets tekort, al zitten achterpassagiers die langer zijn dan 1.90 meter met hun kruin tegen het plafond. De standaarduitrusting van de elektrische gezinsauto bevat allerlei zaken waar elektrische rijders blij van worden: cruise control bijvoorbeeld en een navigatiesysteem. Bij de concurrentie moet voor zulke extra’s (stevig) worden bijbetaald. In de accessoiresfolder missen we hooguit stoelverwarming. Dat is bij dit type auto een welkome optie, omdat een warme stoel het accupakket minder energie kost dan een compleet verwarmde auto.

De Renault Zoe Zen R240 en het milieu

Ook de Zoe met de R240-elektromotor beschikt over een zogenaamde ‘Cameléon’-lader. Dankzij die techniek benut de Renault het volle potentieel van een laadpunt. In theorie zou een laadbeurt bij een publieke laadpaal je daarmee niet langer dan drie uur mogen kosten. Inmiddels is dat inderdaad het geval, wat het leven van een elektrische rijder er een stuk aangenamer op maakt. Bij de ‘oude’ Zoe maakten we herhaaldelijk mee dat niet elke laadpaal op die speciale techniek was bemeten. Ook tijdens deze test weigerde de Renault met de bestaande krachtbron tot tweemaal toe dienst. Snelladen is er met de R240 dus niet bij, maar laden aan een regulier stopcontact kan wel. Bij de dealer kun je sinds een paar jaar terecht voor een speciaal laadsnoer. Bij de oorspronkelijke marktintroductie in 2013 bestond die optie nog niet.