Auto Review Renault Zoe I

Kink in de kabel

Renault - Zoe

Met zijn scherpe prijs en fraaie uiterlijk heeft de Renault Zoe potentie om de markt voor elektrische auto’s definitief open te breken. Toch lijkt hij zijn tijd nog te ver vooruit.

Conclusie

De Zoe is goedkoper, rijker uitgerust en leuker om te zien dan veel van de bestaande EV’s. Dat hij ook nog eens sneller oplaadt, is vooralsnog louter op papier een sterke troef. Totdat de (Nederlandse) infrastructuur de specialistische techniek van de Renault volledig kan ondersteunen, blijft de Zoe helaas beperkt in zijn kunnen.

Type auto en prijs

De Zoe is niet de eerste elektrische gezinswagen van Renault. Dat was de Fluence, die in 2011 versneld op de markt werd gebracht als antwoord op de Nissan Leaf. Maar waar de Nissan van meet af aan was ontwikkeld als elektrische auto, borduurden de Fransen voort op een bestaand model. Bij de reguliere Fluence was geen rekening gehouden met een batterijpakket, dus de accu’s verdwenen in de kofferruimte. Je kon daardoor nauwelijks bagage meenemen. Bovendien had dat extra gewicht een nadelig effect op het weggedrag. Met de Zoe doet Renault een nieuwe poging om een plekje in het segment te veroveren. Dit model is wél vanaf de tekentafel als elektrische auto ontworpen. Hij is een maatje kleiner dan de Fluence en prijzen beginnen bij € 20.990. Let op: Renault verkoopt de Zoe exclusief het batterijpakket. Dat moet je er bij huren voor minimaal € 79 per maand. Voor dat geld ben je dan wel verzekerd van pechhulp en levenslange garantie op de accu’s.

Hoe rijdt de Renault Zoe

Ook wel: hoe ver komt de Zoe? Renault spreekt over een actieradius van 220 kilometer. In de praktijk leg je ongeveer 150 kilometer af op één lading stroom. De boordcomputer werkt buitengewoon nauwkeurig; zegt de Zoe dat er voor 50 kilometer stroom aan boord is en moet je nog 47 kilometer tot je bestemming, dan kun je gewoon de weg op. Of je dat zelf ook durft, is natuurlijk een ander verhaal. De Zoe kent een snellaadmogelijkheid, maar heeft een speciaal type stekker. De snellaadpalen die daarvoor zijn geschikt, zijn momenteel schaarser dan die van het type waar de Nissan Leaf gebruik van maakt. Daar staat tegenover dat de Fransman aan een ‘gewone’ laadpaal sneller bijlaadt dan de Japanner. Qua rijbeleving doet de Zoe denken aan zijn broer, de Renault Clio. Ze zijn allebei lekker wendbaar. Waar de Clio stug is, rijdt de Zoe een stuk comfortabeler. Hij stuurt een tikje zwaarder en is beter geveerd vanwege het bijna 300 kilo zware accupakket onder de achterbank. De zit achter het stuur is ook hoger. Die hoogte geldt eveneens voor de carrosserie, die daardoor in bochten meer overhelt. De elektromotor geeft zijn vermogen in een keer af, dus bij het verkeerslicht ben je vaak als eerste weg. Spring je liever spaarzaam met je stroom om, dan kun je de ‘Eco’-stand inschakelen. De motor en de klimaatcontrole doen het dan wat rustiger aan en de snelheid wordt begrensd op 96 kilometer per uur. Bij de concurrentie neemt de actieradius toe in zo’n spaarmodus, maar in de Renault presenteert de boordcomputer exact hetzelfde rijbereik. Hoewel de krachtbron van de Zoe geruisloos zijn werk doet, is de rest van de auto minder stil. Bandenrumoer en windgeruis vinden gemakkelijk hun weg naar het inzittendengedeelte. Het zicht rondom geldt ook als minpunt: de B-stijl is hinderlijk aanwezig en over je schouder zie je maar weinig.

De Renault Zoe van binnen

De bagageruimte van de Zoe is bijna 40 liter groter dan die van de Clio. De elektro-Renault lijkt ook iets beter afgewerkt. Voorin kom je aan binnenruimte niets tekort en zelfs achterin is de ruimte toereikend, al zitten mensen die langer zijn dan 1.90 meter met hun kruin tegen het plafond. Standaard is de Zoe rijk uitgerust met onder meer ABS, ESP, ‘hill start assist’, cruise-control en airconditioning. Ook het R-Link systeem is inbegrepen. Dat omvat niet alleen navigatie, maar maakt ook een koppeling met mobiele telefoon en internet. Voor een EV-rijder zijn dit essentiële extra’s en Renault doet ze zomaar cadeau! Je kunt weliswaar een van de twee identiek geprijsde meeruitvoeringen kopen, maar het belangrijkste verschil is de binnenkleur: in de standaard uitvoering is dat wit. Toch is daar iets voor te zeggen, want dat witte interieur reflecteert hinderlijk in de voorruit.

De Renault Zoe en het milieu

De Zoe brengt geen grammetje schadelijke uitstoot in de atmosfeer en beschikt over een zogenaamde ‘Kameleon’-accu, die het volle potentieel van een laadpunt benut. Op straat zou een laadbeurt niet meer dan 3 uur moeten bedragen – de concurrentie heeft vaak het dubbele aantal uren nodig – maar wij ondervonden dat lang niet elke laadpaal voorzien is op de specialistische techniek van de Renault. In de praktijk sta je dan even goed 6 uur aan de paal. Een nachtje aan een geaard stopcontact is geen optie: Renault levert geen kabel om op die manier te laden. Snelladen kan dan weer wel. Dat duurt slechts een uurtje, maar vereist dus een bijzonder laadpunt. De meeste kans heb je bij de Renault-dealer, want de filialen die Zoe’s verkopen, hebben ook zo’n speciale snellader op het erf. Je bent dan wel afhankelijk van openingstijden.