Auto Review Jeep Wrangler IV (JL)

Het is een wonder dat de Jeep Wrangler nog altijd onder ons is. Een technologisch wonder, want dankzij twee extra elektromotoren kan de iconische terreinwagen weer een ronde mee.

Conclusie

Net als zijn roemruchte voorvader moest de hedendaagse Jeep Wrangler knokken voor zijn bestaan. Dankzij de komst van een semi-elektrische aandrijflijn kunnen we voorlopig van de terreinheld blijven genieten, met een gunstiger prijs en extra vermogen als bijkomend voordeel. Natuurlijk heeft de iconische Jeep nog altijd zijn nukken. Dat blijkt achter het stuur, maar ook tijdens het opladen. Op rationele gronden zou je de Wrangler daarom moeten laten staan. Maar dit soort auto’s worden nu eenmaal zelden met het hoofd gekocht.

Type auto en prijs

Het is haast niet voor te stellen: een Jeep met een stekker! Toch zijn die er al een tijdje: denk bijvoorbeeld aan de Renegade en Compass. Maar de Wrangler - zeg maar gerust de stamhouder van het merk - reed tot voor kort nog met traditionele verbrandingsmotoren rond. Daar komt verandering in op het moment dat de fabrikant diens tachtigjarig bestaan viert. We kunnen gerust stellen dat de iconische terreinwagen anders van de Europese markt zou zijn verdwenen, vanwege de strenge milieuregels die hier inmiddels gelden. Hoewel er in thuisland Amerika verschillende carrosserie- en motorvarianten van de Wrangler beschikbaar blijven, wordt de beroemde Jeep bij ons uitsluitend nog als plug-in hybride te koop aangeboden (en wel met vijf portieren, want de versie met een korte wielbasis biedt niet genoeg ruimte aan de nieuwe aandrijflijn). Met de Wrangler 4xe - spreek uit als ‘Four by e’ - kun je emissieloos de rimboe in (het mag ook de binnenstad wezen). Hoewel het prijskaartje met minimaal € 80.690 niet misselijk is, was het model voorheen nóg duurder. Bovendien levert de groene reus voor dat geld nu extra vermogen. De standaarduitrusting omvat onder meer vierwielaandrijving, een achttraps automaat en een achteruitrijcamera. Voor 4 mille extra bestel je de door ons gereden Rubicon-uitvoering, die met zijn sperdifferentieel en een grotere uitloophoek beter geschikt is voor gebruik buiten de gebaande paden. Iedere Wrangler wordt geleverd met speciaal gereedschap, om het dak en de deuren te kunnen uitnemen. Desgewenst kun je zelfs de voorruit neerklappen, zoals dat bij z’n overgrootvader de Willy’s Jeep ook ging. In zekere zin koop je voor die 80 mille dus twee auto’s voor de prijs van één. Alternatieven als de Mercedes G-Klasse, Land Rover Defender en Toyota Land Cruiser bieden zo’n mogelijkheid niet. Van dat drietal wordt op het moment van schrijven alleen de Defender met elektrische rijondersteuning verkocht. Bovendien verlangen de verkopers van de genoemde concurrenten een forsere investering: geloof het of niet, maar de Wrangler is maar liefst een ton (!) voordeliger dan de goedkoopste G-Klasse.

Hoe rijdt de Wrangler 4xe

De Wrangler is ondanks zijn moderne aandrijflijn nog een traditionele terreinwagen. Tegenwoordig worden dergelijke modellen gebouwd met een carrosserie, waar het onderstel meteen al deel van uit maakt. Zo niet de Wrangler: die heeft nog een ladderchassis. Zie het als een skateboard, waar het inzittendengedeelte afzonderlijk bovenop wordt gezet. Oersterk, maar loodzwaar: de 4xe weegt dan ook 2.350 kilogram. Dat heeft zijn weerslag op het prestatiepotentieel. In combinatie met twee elektromotoren levert de viercilinder benzinemotor 380 pk en 637 Nm koppel. Het trekgewicht bedraagt 1.500 kilogram. Hoewel de Wrangler zeker vlot mag worden genoemd, klinken de cijfers spectaculairder dan de auto er vandoor gaat. ‘Klinken’ doet de Jeep überhaupt niet: zowel de elektromotoren als de benzinemotor brengen een onbestemd geluid voort. Het zicht rondom is redelijk: je zit hoog en het glasoppervlak van de Wrangler is groot. De kenmerkende voorruit staat vrijwel rechtop: dat veroorzaakt niet alleen de nodige rijgeluiden, maar maakt ook dat je vooraan bij het verkeerslicht niet kunt zien of je al kunt vertrekken. Gelukkig zorgt de hoogte van 1.85 meter niet voor problemen: daarmee kom je de meeste parkeergarages in dit land wel binnen.Onze testauto wordt standaard op terreinbanden geleverd. Ideaal wanneer je door de modder ploegt, maar op de snelweg maken ze een hoop kabaal. Is het vochtig weer, dan heb je bovendien jouw handen vol aan de Jeep: op een rotonde verliest hij al grip. Sturen doet de Wrangler als een schip: hij reageert niet direct op commando’s en je moet continu correcties doorvoeren. Door voor een dergelijk model te kiezen, leg je ontegenzeggelijk toe op rijcomfort. Op veiligheidsgebied hoef je echter geen concessies te doen. De huidige generatie Wranglers is namelijk leverbaar met een noodremsysteem en adaptieve cruise control, al moeten die reddende engelen wel van de optielijst komen.

De Wrangler 4xe van binnen

Je zou niet zeggen dat je een auto als deze koopt voor zijn praktische gebruiksmogelijkheden, maar desondanks slaat de Wrangler op dit testonderdeel geen slecht figuur. Zijn kofferbak heeft een inhoud van minimaal 533- en maximaal 1.910 liter, compleet met een handig opbergvak voor de benodigde laadkabels. Klap je de rugleuning van de achterbank neer - niet vergeten eerst de zittingen naar voren te halen! - dan ontstaat er een vlakke laadvloer. De instap valt niet mee, maar eenmaal omhoog geklauterd, tref je een achterbank aan waar drie volwassenen kunnen zitten. Zij hebben niet alleen voldoende been- en hoofdruimte tot hun beschikking, maar ook eigen ventilatieroosters en wel 5 (!) stroompunten, waaronder een volwaardig stopcontact. Het binnenste van de Wrangler is opgetrokken uit harde kunststoffen. Niet fraai, wel handig: met dank aan twee ‘stoppen’ in de voetenbak van de bestuurder en bijrijder kun je zo nodig de hogedrukspuit door het interieur halen. Het is wel zaak dat je daarbij het dashboard ontziet, want dat is nog analoog: je treft er heel veel knoppen op aan. De raambediening zit onder het navigatiescherm, omdat je de deuren anders niet zou kunnen uitnemen.

De Wrangler 4xe en het milieu

Onder de achterbank van deze oer-Jeep gaat een batterijpakket schuil van 17,3 kWh. Daarmee kom je volgens de folder 53 kilometer ver op een lading stroom. Je kunt je voorstellen dat dit eerder opgaat voor een ritje naar de supermarkt dan een rondje door de bossen: wij lazen op de boordcomputer een rijbereik af van maximaal 42 kilometer. De Wrangler beschikt over een drietal rijmodi, waarmee je zelf kunt bepalen hoe de van huis meegebrachte stroom wordt ingezet. In de stand ‘Hybrid’ werken de verschillende krachtbronnen samen, ‘Electric’ spreekt voor zich en ‘E-Save’ stelt je in staat om wat stroom voor later te bewaren. Onder de knop voor de stoelverwarming zit een bedieningstoets om de Jeep remenergie te laten terugwinnen. Uit zichzelf doet de auto dat niet, dus je zult die functionaliteit elke rit opnieuw moeten inschakelen. De Wrangler laadt op met een snelheid van maximaal 7,2 kW. In de praktijk komt dat er op neer dat je zomaar 4 uur nodig hebt voor die schamele 50 kilometer actieradius. Met een leeggewicht van bijna 2,5 ton loont het uiteraard om die moeite wel zo vaak mogelijk te nemen: door trouw te ‘stekkeren', kwamen wij tot een verbruikscijfer van 1 op 12,2. Kun je nagaan hoe desastreus het praktijkverbruik uitpakt, wanneer je de Jeep niet dagelijks oplaadt!