Auto Review Mercedes A-Klasse IV (W177)

Op de plug-in hybride Mercedes A-Klasse zijn dezelfde aanmerkingen van toepassing als op een benzine- of dieselexemplaar. Maar bij de semi-elektrische variant zie je die nét wat makkelijker door de vingers.

Conclusie

De Mercedes A-Klasse is geen feilloze auto: het zicht rondom is matig, de veiligheidsuitrusting helpt je van de regen in de drup en de binnenruimte valt tegen. Een plug-in hybride aandrijflijn maakt de compacte middenklasser nog krapper - en duurder! - dan hij al was, maar de A-Klasse gaat er heerlijk door rijden. Bovendien wordt de kleine Mercedes er aangenaam zuinig van. Beide zaken stemmen ons mild, waardoor we ons eerdere oordeel over de luxe gezinsauto herzien. Deze semi-elektrische uitvoering vinden we namelijk wél een aanrader.

Type auto en prijs

Mercedes heeft de ambitie uitgesproken om voor het einde van 2020 een twintigtal nieuwe, semi-elektrische modellen te introduceren. Daarvan was de plug-in hybride A-Klasse een van de eerste. De compacte middenklasser ‘met een stekker’ is leverbaar als hatchback en sedan. Prijzen beginnen bij € 44.465 voor de vijfdeurs variant. Een milieuvriendelijke A-Klasse Limousine kost een paar honderd euro meer. Op het moment van schrijven bieden concurrerende fabrikanten als BMW, Audi en Volvo nog geen alternatieven aan. Publieksmerken als Hyundai en Toyota hebben wel soortgelijke plug-in hybrides in de showroom staan, maar die modellen - de IONIQ en Prius Plug-in Hybrid - zullen door een potentiële Mercedes-klant niet gauw worden overwogen. Voor een A-Klasse met een traditionele verbrandingsmotor vragen ze bij ‘Das Haus’ minimaal € 30.556. De meerprijs voor een elektromotor is dus aanzienlijk, maar dat geldt ook voor de hoeveelheid extra vermogen: geen 109-, maar 218 pk. Bovendien heeft de Mercedes met stekker standaard een automaat aan boord. In het instapmodel van 30 mille moet je nog zelf schakelen.

Hoe rijdt de A 250 e

Bij de motorvarianten die wij tot nog toe van de A-Klasse hebben gereden, viel vooral de schamele trekkracht op. Wil je een beetje opschieten met de kleine Mercedes, dan moet er sowieso geld bij. De komst van deze plug-in hybride maakt echter, dat je voortaan niet meer hoeft door te sparen voor een AMG-versie (minstens 65 mille). De A 250 e biedt behalve 218 pk ook een maximaal koppel van 450 Nm. Dat is meer dan de eenvoudigste AMG-variant! De stekkerhybride klinkt alleen niet zo fraai: de elektromotor is uiteraard muisstil, maar de 1.3-liter viercilinder benzinemotor die bijspringt zodra de stroom op is, brengt een rauw geluid voort. Daardoor verloopt de overgang van de ene krachtbron naar de andere niet onopgemerkt. Voelen dat de brandstofmotor in werking treedt, doe je echter niet. Zodra je op snelheid bent, wordt het geluid van de motor trouwens overstemd door afrolgeluiden van de banden. De semi-elektrische Mercedes heeft een trekgewicht van 1.600 kilogram, net als de krachtigste dieselvarianten. Hij deelt wel meer met zijn reguliere broers en zussen: de weerbarstige automaat bijvoorbeeld. De zeventraps transmissie geeft onderweg geen reden tot klagen, maar wanneer je wilt parkeren, moet je heel bewust te werk gaan. Als de A-Klasse niet registreert dat je nadrukkelijk het rempedaal intrapt, weigert de versnellingsbak dienst. In de waan van de dag sta je dan geregeld midden op straat stil. Een andere overeenkomst tussen de plug-in hybride en A-Klasses met een conventionele benzine- of dieselmotor betreft de hoge zit. Wie langer is dan gemiddeld, zit achter het stuur tegen de zonneklep aan te kijken. Een bovenmatige lengte vormt sowieso een ongelukkige combinatie met de Benz, want instappen wordt dan haast aantrekken. Eenmaal op je plek is het echter genieten geblazen. Van de optionele sportstoelen uit onze testauto, maar vooral van het romige koppel van de plug-in hybride aandrijflijn. De benodigde elektromotor en batterijen leggen ruim tweehonderd kilogram extra in de schaal. Bij Mercedes moesten ze de wielophanging op dat toegenomen gewicht afstemmen en dat hebben de ingenieurs uitstekend gedaan. Het onderstel strijkt alle soorten oneffenheden glad; een weldaad voor dit formaat auto. Minder enthousiast zijn we over het matige zicht rondom, want ook met stekker heeft de compacte middenklasser maar een bescheiden glasoppervlak. Om fatsoenlijk om je heen te kijken, ben je aangewezen op de optielijst. Daar biedt ‘Das Haus’ een reguliere parkeercamera én een 360 graden exemplaar aan. Ook stuiten we hier op een groot aantal aanvullende rijhulpsystemen, zoals een dode hoek waarschuwing, een waarschuwing bij kruisend verkeer, adaptieve cruise control en een autonoom noodremsysteem. Dat betekent dus dat de A-Klasse standaard niet voor medeweggebruikers stopt. De kleine Mercedes remt wel wanneer je onbedoeld van rijstrook wisselt: een middel dat erger is dan de kwaal, daar dit soort systemen doorgaans werken met een stuuringreep. Je verwacht niet dat je auto gaat remmen, maar dat doet de Benz dus wel (en gemeen fel ook!). Daar schrik jij van, maar het achteropkomend verkeer even goed.

De A 250 e van binnen

We haalden bij het vorige testonderdeel al aan dat de binnenruimte van de A-Klasse niet overhoudt. Dat er voor deze plug-in hybride versie een batterijpakket bij komt, maakt de situatie er niet beter op. Die accu’s worden namelijk ondergebracht onder de bagagebodem, waardoor je 60 liter laadruimte minder tot je beschikking hebt. De kofferbak van de A 250 e is daarmee slechts 310 liter groot. Vooraf hadden we onze twijfels bij de opberghoezen voor de standaard meegeleverde laadkabels. Die leken ons wat krap, maar door de ‘springveerconstructie’ van de kabels passen ze moeiteloos in hun behuizing. De tasjes slingeren echter wel door de kofferbak, want plaats om ze op te bergen, is er niet. Op de achterbank zorgt een slimme uitsparing in de rugleuning van de voorstoelen dat je ondanks het beperkte ruimteaanbod ook als volwassene nog mee kunt rijden. Helaas zijn die rugleuningen bekleed met knalhard kunststof, zodat je alsnog niet lekker zit. De fikse middentunnel maakt, dat je achterin überhaupt maar twee passagiers kwijt kunt. Zij hebben behalve hun eigen ventilatieroosters ook twee USB-C stroompunten tot hun beschikking. Blikvanger in het Mercedes-interieur blijft het kamerbrede instrumentarium, dat bestaat uit verschillende aanraakschermen. Het oogt futuristisch, maar de bediening is relatief voor de hand liggend. Alleen aan de virtuele assistent konden we maar slecht wennen. Het is de bedoeling dat je die onderweg van alles vragen kunt, maar in de praktijk bemoeit het systeem zich voornamelijk met de gesprekken tussen jou en je bijrijder. Gelukkig kan de hulpvaardige mevrouw ook de mond worden gesnoerd.

De A 250 e en het milieu

Wanneer je het tankklepje van de Mercedes opent, staat er in koeienletters het woord ‘Hybrid’ op de tankdop geschreven. Daar trokken we onze wenkbrauwen bij op, want er bestaan zowel benzine- als dieselhybrides. Op die manier maken de Duitsers het nodeloos ingewikkeld om de juiste brandstof te tanken! Gelukkig werkt de aandrijflijn een stuk eenvoudiger. Standaard rijdt de A-Klasse alle aanwezige stroom uit de batterij, tenzij je de spaarstand inschakelt of de Mercedes opdracht geeft om een deel van de elektriciteit te bewaren voor later. Remenergie terugwinnen doet de stekkerhybride op basis van je ingestelde bestemming of de camera’s van de hulpsystemen. Rijdt er iemand voor je, dan regenereert de Benz feller dan wanneer de weg vrij is. Het accupakket heeft een inhoud van 15,6 kWh en kan worden opgeladen aan een ‘huis-, tuin- en keuken’-stopcontact of aan een publieke laadpaal. In ons geval was de batterij in een uur en drie kwartier weer vol, wat de noodzaak voor een snellere laadmogelijkheid in onze optiek overbodig maakt. Mercedes biedt die mogelijkheid overigens wel, door middel van een optioneel 24 kW laadsysteem (€ 605). Volgens de fabrieksopgave zou je op een lading stroom tot wel 74 kilometer louter elektrisch moeten kunnen afleggen. De boordcomputer gaf bij ons geen hoger getal aan dan 61 stuks. We haalden net zomin het verbruikscijfer uit de folder (1 op 76,9!) maar waren desondanks goed te spreken over de gerealiseerde praktijkscore van 1 op 22,9. Doe dat maar eens na met een van de zeven benzine- of drie dieselmotoren die ook nog altijd in de prijslijst vermeld staan!