Rietkragenroute
Nederland, Noord-Holland, Hilversum
- 30
- 31
- 12
- 74
- 9
- 8
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 74
- 52
- 20
- 95
- 4
- 5
- 7
- 26
- 28
- 30
Water tekent deze route. Je fietst langs de slingerende rivier de Vecht en dwars door plassen met brede rietkragen. Neem vooral een verrekijker mee om de vogels te spotten! Maar er zijn meer verrassingen onderweg. Bij Nigtevegt steek je met een pontje de rivier over, bij Hilversum dwaal je over de heide en in ’s-Graveland kun je de fiets neerzetten voor een wandeling over voorname landgoederen.
Let op, veerpont: bij knooppunt 41 steek je met een pontje de Vecht over naar 42 (Nigtevecht). Van eind april tot eind september vaart de pont dagelijks 10-18 uur, plus op werkdagen van 7-8.30 uur. Van oktober tot eind april heeft de pont beperkte vaartijden: ma.-vr. 7-8.30, 12-13.30 en 15.30-17.30 uur, za.-zo.12-17.30 uur. Bekijk vóór vertrek de actuele vaartijden op deze website.
Vaart de pont niet? Fiets dan een alternatieve route via de knooppunten 41-1-2-20.
Tip: Fiets deze route via de gratis ANWB Eropuit app. Zoek de route in de app via de filters. Onderweg zie je op het kaartje waar je bent, zo kun je niet verdwalen.
Fietsveiligheid route-informatie: houd op deze route rekening met onderstaande punten; pas je snelheid aan, houd rekening met tegenliggers en mederecreanten en ga waar nodig achter elkaar rijden.
• Tussen 38-39 gaat de route over een smal onverhard zandpad over een dijkje tussen het water door; lastig passeren en na regenval bovendien modderig.
• Bij knooppunt 39 moet je even afstappen om het steile bruggetje met drempel te kunnen passeren. NB, het vervolg van de route is pas na de brug zichtbaar!
• Bij knooppunt 40 moet je na de brug bij de sluis richting 41 scherp rechtsaf oversteken, over een drukke weg; kijk hier goed uit.
• Tussen 04-05 gaat de route over een smal, halfverhard pad; lastig passeren en na regenval bovendien modderig.
Toegankelijkheid: deze route is ongeschikt voor extra brede fietsen (driewielers, bakfietsen, etc.) vanwege bovengenoemde smalle paden en steile brug.
Prachtige paarse tinten kleuren de Hoorneboegse Heide aan het einde van de zomer. Vroeger lieten boeren hier hun schapen grazen, nu zorgen runderen ervoor dat het gebied niet dichtgroeit met struiken en bomen. Bedenk daarbij dat sommige glooiingen eigenlijk grafheuvels zijn van meer dan drieduizend jaar oud. Net iets jonger zijn de resten van raatakkers die recent zijn ontdekt: rechthoekige akkertjes waar onze prehistorische voorouders primitieve graansoorten als emmertarwe en spelt probeerden te verbouwen.
In ’s-Graveland passeer je een hele serie buitenplaatsen. Pronkstuk is het huis Trompenburgh (1675) dat als een schip in het water ligt. En dat is geen toeval: de opdrachtgever voor de bouw was admiraal Cornelis Tromp, de zoon van de beroemde zeeheld Maarten Harpertsz Tromp. Vanaf het terras op het dak kon je destijds de schepen op de Zuiderzee zien. Verderop passeer je het bezoekerscentrum van Natuurmonumenten, waar je een wandelrondje over de buitenplaatsen Schaep en Burgh en Boekesteijn kunt maken.
Voorbij Ankeveen doemen de eerste rietkragen op. Het fietspad gaat dwars door de Ankeveense Plassen, een nat landschap dat is ontstaan door de winning van turf. Van de 16e tot in de 18e eeuw werd hier veen afgegraven, gedroogd en als brandstof verkocht. Dat gebeurde in lange stroken, met smalle kades daartussen. Langs het pad zijn daarvan nog resten te zien. De Spiegelplas achter knooppunt 39 is het gevolg van zandwinning. Overal staan bankjes, dus geniet vooral van de rust, het ruisen van het riet en het gekabbel van het water. Of neem een duik bij een van de zandstrandjes!
Vanaf knooppunt 40 volg je een flink aantal kilometers de oevers van de Vecht, een idyllische rivier die vanuit Utrecht naar het IJmeer stroomt. Ook strategisch was de Vecht van belang: op een eilandje in de rivier, net zichtbaar achter de huizen van Hinderdam, staat een fort dat beide oevers kon beschieten. Nu is het fort eigendom van Natuurmonumenten en hebben bomen en struiken de vestingwerken overwoekerd.
Bij knooppunt 41 steek je met een pontje de Vecht over naar het sfeervolle Nigtevecht. De halfronde Dorpsstraat bewijst dat het dorp in de bocht van een rivier is ontstaan. Echt oud is de kerk: de bouw startte in de 13e eeuw. De rest van het dorp werd in 1673 door Franse troepen in brand gestoken. Tijd voor een pauze? No. 100 Eten & Drinken heeft een heerlijk terras dat uitkijkt over de rivier.
In Vreeland brengt een brug je terug naar de oostoever van de Vecht. Of eigenlijk naar een eilandje tussen een oude en een nieuwe bedding van de rivier. Aanvankelijk maakte de Vecht hier een grote bocht om het dorp heen. In de 15e eeuw werd deze bocht voor de scheepvaart afgesneden – dat is wat je ziet vanaf de brug. Een deel van de oude rivierarm is achter het dorp nog bewaard gebleven. Voor de mooiste aanblik op het dorp ga je direct na de brug naar links en maak je via de Voorstraat een extra rondje om de kerk.
Voorbij Vreeland wacht weer zo’n avontuurlijk kade met aan weerszijden grote veenplassen. In het riet laten talrijke rietvogels zich luidkeels horen. De grote karekiet haal je er snel uit omdat hij zijn eigen naam roept: krrr-krrr-kiet-kiet. De vogels daadwerkelijk spotten is een stuk lastiger: met hun bruine schutkleuren verdwijnen ze bijna in het riet. Halverwege de kade is een verhoogde vogelkijkhut waar je op verschillende informatieborden veel meer kunt lezen over de aanwezige vogels.
Scheepswerven, watersportwinkels, jachthavens - het laat zich raden waar de Loosdrechters nu hun geld mee verdienen. De plassen aan weerszijden van de kade ogen dan ook erg uitnodigend. Soms passeer je oude boerderijen en turfstekershuizen die herinneren aan de tijd dat het veenmoeras werd afgegraven. Aan het einde van de kade gaat Oud-Loosdrecht over in Nieuw-Loosdrecht. Laat je vooral niet misleiden door de plaatsnamen: beide dorpskernen zijn even oud. De namen verwijzen naar de Oude Kerk en de Nieuwe Kerk die ooit in de kernen stonden.