Heurneroute
Nederland, Gelderland, Varsseveld
Deze route bestrijkt de driehoek Varsseveld - Aalten - Dinxperlo en is genoemd naar buurtschap Heurne, ten noorden van Dinxperlo. Heurne betekent vooruitstekende punt (vgl. hoorn) van hoger gelegen land in een drassige omgeving. De naam verwijst naar een hoge, droge dekzandrug, die bewoonbaar was. Het grootste gedeelte van de route voert door een van oorsprong kleinschalig dekzandlandschap. Gedurende de laatste ijstijd werd dit dekzand afgezet tijdens enorme zandstormen.
Let op: in de knooppuntenreeks zijn na knooppunt 71 ook de Duitse knooppunten 54 en 41 opgenomen (hangen onder de richtingaanwijzers). Echter: de Nederlandse nummering verwijst direct door naar 66; je kunt dus de Nederlandse bordjes aanhouden.
Fietsveiligheid route-informatie: houd op deze route rekening met onderstaande punten; pas je snelheid aan, houd rekening met tegenliggers en ga waar nodig achter elkaar rijden.
• Deze route bevat veel halfverharde, grind- en smalle paden; o.a. tussen knooppunt 71-16, 39-43 en de paden langs diverse beken.
• Op de route bevinden zich ook een aantal smalle ‘kerkepaden’: tussen 43-59, rond 67, tussen 67-70 en tussen 98-51.
Toegankelijkheid: deze route is ongeschikt voor extra brede fietsen (driewielers, bakfietsen, etc.) vanwege bovengenoemde smalle paden.
In de Vennebulten – een bebost natuurreservaat aan de Romienendiek – heeft men bewerkte stukken vuursteen gevonden. Deze zijn zo’n 9000 jaar geleden, in de oude steentijd, door rendierjagers gemaakt en gebruikt.
Ten noordoosten van Varsseveld ligt op een langgerekte dekzandrug een eeuwenoude weg, de Romienendiek. Met de Romeinen heeft deze weg waarschijnlijk niets te maken; het is vrij zeker een oude hessenweg, een middeleeuwse handelsroute die van de Hanzestad Doesburg via Hoog-Keppel en Aalten naar Bocholt in Duitsland liep. Een pleisterplaats langs die route was de voormalige herberg De Radstake (nu zalencentrum/restaurant/ discotheek), op het kruispunt met de N18.
Het Zwarte Veen / Aaltense Goor was vroeger een uitgestrekt hoogveengebied. Het veen is nu geheel afgegraven. Het gebied heeft een veel grootschaliger verkaveling dan het dekzandgebied. Het is nu deels in handen van Staatsbosbeheer.
De grens met Duitsland loopt dwars door het dorp Dinxperlo. Om precies te zijn: de trottoirband aan de zuidzijde van de Heelweg en Anholtseweg vormt de grens. Het Duitse deel van het dorp heet Süderwick. Het dialect dat men spreekt is de voertaal aan beide zijden van de grens. Hoe men vroeger leefde in dit unieke grensplaatsje kunt u bekijken in het Grenslandmuseum, gevestigd in een fraai vakwerkhuis op de Markt, vlak bij de kerk (apr.-okt. di-za 14-17 uur).
In de tuin van boerderij De Rietstap in Dinxperlo staat het Rietstapkerkje. Dit is het kleinste kerkje van heel Nederland. Rond 1900 was G.H.A.N. Rietstap uit Den Haag eigenaar van de boerderij. In zijn testament bepaalde hij dat zijn erfgenaam in Dinxperlo een r.-k. kerk moest bouwen. Zijn neef, die het allemaal erfde, had daar niet veel zin in, maar kon er niet onder uit. In 1912 bouwde hij in de tuin voor de boerderij dit kleine kerkje (na knooppunt 71 even van de route af via Anholtseweg, Industriestraat en Menisstraat, zelfde weg terug).
Het Anholtse Broek is een natuurreservaat dat eigendom is van de kasteelheer van de Wasserburg Anholt, dat net over de Duitse grens ligt.
Even voorbij Sinderen ligt een wit kerkje romantisch in het bos. Het is de Antoniuskapel, gesticht in 1662 door de heren van Sinderen, die vroeger hier vlakbij een kasteel hadden.
