Haringvlietroute
Nederland, Zuid-Holland, Hellevoetsluis
- 23
- 22
- 21
- 20
- 17
- 18
- 19
- 47
- 33
- 34
- 37
- 38
- 46
- 45
- 77
- 82
- 83
- 76
- 75
- 88
- 87
- 24
- 23
Deze route gaat grotendeels over fietspaden langs de wateren die het zuidoostelijke deel van Voorne omringen. Hellevoetsluis toont zich van zijn mooiste kant: aan het water, waar de stad is ontstaan. Dan volgen duinen met het befaamde Quakjeswater. De oversteek over het eiland gaat via dijkjes die al lang niet meer aan zee grenzen. Ze illustreren hoe Voorne is ontstaan: door stukje bij beetje nieuwe delen land in te polderen.
Startpunt: ga vanaf de parkeerplaats linksaf op Zuidfront en rijd via de Oostkade naar knooppunt 23.Fietsveiligheid route-informatie: houd op deze route rekening met onderstaande punten; pas je snelheid aan, houd rekening met tegenliggers en mederecreanten en ga waar nodig achter elkaar rijden.
• Bij knooppunt 17 steekt de route de drukke Dammerweg (N57) over; goed uitkijken.
• Bij knooppunt 47 maakt de route een onoverzichtelijke bocht.
• Tussen 38-46 steekt de route de zeer drukke Kanaaldijk-West (N494) over; kijk hier goed uit!
• Bij knooppunt 45 steekt de route een drukke doorgaande weg over.
• Tussen 45-77-82 bevinden zich hobbels in de weg als gevolg van opdrukkende boomwortels.
Toegankelijkheid: deze route is in principe geschikt voor extra brede fietsen (driewielers, bakfietsen, etc.), mits je rekening houdt met bovenstaande punten.
De route kan 4 km worden ingekort door na knooppunt 33 een stukje af te steken. Rijd eerst richting knooppunt 34. Na 250 m rechtsaf, Mosterdijk. Over de snelweg heen en aan het einde rechtsaf, Rijswaardsedijk. Als je vanaf de Rijswaardsedijk de brug oversteekt moet je rechtsaf (dit staat niet aangegeven) en dan linksaf de Drieendijk op. Vanaf hier verder de bordjes naar knooppunt 46 volgen.
Hellevoetsluis heeft zijn opkomst in de 17e eeuw en zijn langdurige bloei te danken aan zijn positie als handels- en marinehaven. Het was tot in de 19e eeuw de marinebasis van de admiraliteit van de Maze ofwel van Rotterdam. Het in 1830 gegraven Kanaal door Voorne was een belangrijke scheepvaartverbinding met Rotterdam tot in 1872 de Nieuwe Waterweg werd geopend. Een mooi wapenfeit was dat in 1628 de door Piet Hein op Spanje veroverde Zilvervloot hier aan wal werd gebracht.
In de jaren ’30 werd de marine naar Den Helder verplaatst, maar tot in de jaren ’60 was hier de mijnenveegdienst gevestigd.Hellevoetsluis heeft een historisch centrum met een aantal elementen die herinneren aan zijn marineverleden, zoals het unieke droogdok van Jan Blanken (1798), waar nog steeds historische schepen worden opgeknapt, de vestingwerken en het lichtschip Noord-Hinder.
Een bijzonder element binnen de Voornse duinen is het Quakjeswater, oorspronkelijk een kreek die hier in zee uitmondde. Het duinmeer ontstond in de 17e eeuw doordat eromheen stuifduinen werden afgezet. Er is een kolonie van zilverreigers, spierwitte vogels met zwarte poten en gele tenen. Rondom het duinmeer heeft zich bos ontwikkeld met berken, eiken, elzen en wilgen.
Het Fort Noorddijk was onderdeel van de in 1883-1884 aangelegde Stelling van de Mond der Maas en van het Haringvliet.
De rivier Bernisse vormt de scheiding tussen Voorne en Putten. Hij was ooit heel breed en onderdeel van de vaarroute tussen Holland en Vlaanderen, maar halverwege de jaren zeventig was het een slootje van nog maar enkele meters breed. Als onderdeel van een ruilverkaveling is de Bernisse in 1976 verbreed tot wat u nu ziet. Het is een recreatiegebied voor ongemotoriseerde plezierboten.
Zuidland is een oud dorp met een mooi centrumpje, deels een beschermd dorpsgezicht. Het kreeg in de 14e eeuw tol- en stapelrechten. Het profiteerde van het succes van ‘grote broers’ Brielle en Geervliet, maar werd zelf nooit een stad. De vijver in het midden van de ring is een restant van de vroegere haven.
Het Haringvliet is ontstaan na een stormvloed in 1216, die de duinkust doorbrak en maakte dat Voorne en Goeree aparte eilanden werden. De zeegeul groeide steeds dieper het land in en het Haringvliet werd een van de mondingen van onze grote rivieren. Tot in 1970 de Haringvlietdam werd aangelegd, waardoor het getij verdween, ook ver landinwaarts tot voorbij de Biesbosch. Nu zijn er plannen om de Haringvlietsluizen op een kier te zetten, zodat zich daarachter een brakwaterbiotoop kan ontwikkelen.