Drentsche Aa-route

Fietsveiligheid: houd op deze route rekening met onderstaande punten; pas je snelheid aan, houd rekening met tegenliggers en mederecreanten en ga waar nodig achter elkaar rijden.
• Bij 67 steekt de route een drukke Gasterenseweg over; kijk hier goed uit.
• Tussen 92-60 gaat de route over een smal fietspad, maar je kunt zo nodig uitwijken naar het naastgelegen bredere (zand)pad.
• Rond 60 (Zuidlaren) kan het druk zijn met wandelaars en fietsers.

Toegankelijkheid: deze route is in principe geschikt voor extra brede fietsen (driewielers, bakfietsen, etc.), mits je rekening houdt met bovenstaande punten.

Bij het Scheebroeker Loopje, ten noorden van Anderen, is nog duidelijk de typerende verdeling te zien van de groenlanden die van elkaar gescheiden worden door houtwallen. De beekdalen vanaf het Scheebroek tot het Rolder Diep maken deel uit van het Stroomdalreservaat Drentsche Aa.

Rondom de met eiken, linden en beuken beplante kerkbrink van Anloo staan enkele fraaie Saksische boerderijen. Het geheel is een beschermd dorpsgezicht. Het tufstenen schip van de imposante kerk werd rond 1100 gebouwd. Daarmee is dit waarschijnlijk de oudste kerk van Drenthe. De toren is twee eeuwen jonger. In de middeleeuwen kwam in deze kerk jaarlijks de Etstoel bijeen om recht te spreken. De Etstoel was het hoogste rechtsprekende gezag in Drenthe en maakte Anloo tot een belangrijke plaats. Elk jaar in augustus wordt in deze kerk een toneelstuk opgevoerd dat gebaseerd is op de Etstoel (kerkbezichtiging ma-za). In het onbemande informatiecentrum Homanshof (Lunsenhof 20, 9467 PM) komt u meer te weten over het unieke beekdalenstelsel van de Drentsche Aa.

Ten noorden van Anloo voert de route door het Kniphorstbos. Dit voormalige heideveld werd halverwege de 20e eeuw door de notarisfamilie Kniphorst aangekocht en beplant. In de jaren 30 van de 20e eeuw kocht het ministerie van Defensie een groot deel van het gebied. Maar de enorme rijkdom aan hunebedden, grafheuvels, middeleeuwse karrensporen, markengrenzen (stenen en greppels) en andere cultuurhistorische elementen heeft het ministerie uiteindelijk doen besluiten om zich uit het gebied terug te trekken.

In het van oorsprong boerendorp Zeegse draait het tegenwoordig vooral om recreatie. De omliggende bossen en zandverstuivingen bleven gevrijwaard van grootschalige ontginningen. Het is inmiddels een waardevol natuur- en recreatiegebied, dat bovendien rijk is aan sporen uit de prehistorie.

Vlak voor Oudemolen staat Korenmolen De Zwaluw. Al in 1579 stond op deze plek een watermolen. De Zwaluw werd in 1837 gebouwd en is te bezichtigen als de vlag uithangt.

Als je bij knooppunt 23 even via de brug over het Deurzerdiep oversteekt (richting 9) en meteen links het voetpad in gaat, kom je bij de restanten van het schansje van Van Galen, beter bekend onder de grappige naam ‘Poepenhemeltje’. De roemruchte Munster bisschop ‘Bommen Berend’ (Bernhard von Galen) liet deze kleine schans opwerpen toen zijn troepen hier in 1672 op de oevers moesten overnachten. Het leger van de bisschop was onderweg naar de belegering van de stad Groningen en maakte kwartier aan de oever van de beek. Groningen doorstond de belegering, gesteund door het bestuur van Drente dat naar de stad was gevlucht. De naam verwijst mogelijk naar het woord poep, de in Noord-Nederland gebruikte uitdrukking voor mof (Duitser).

De Kampsheide werd in 1947 aangekocht door Stichting Het Drentse Landschap. Op de heide grazen schapen. Het ven is ontstaan door veenafgraving. Het natuurgebied is omzoomd door een loofhoutbegroeiing. Grafheuvels maken het gebied archeologisch interessant.