Auto Review Mercedes Gle-Klasse II (W167)

Wat het de bouw van semi-terreinwagens als de GLE aangaat, kan Mercedes schermen met jarenlange ervaring. De Duitsers kijken echter liever vooruit. Daarom zit de SUV vol met nieuwe techniek en laat dat nou net zijn achilleshiel blijken.

Conclusie

De Mercedes GLE is een imposante auto om te zien én te rijden. Je waant je onoverwinnelijk, maar de concurrentie heeft toch het nodige op de semi-terreinwagen uit Stuttgart voor. Praktisch gebruiksgemak bijvoorbeeld en de onmiddellijke beschikbaarheid van een plug-in hybride variant, zodat je het verbruik van zo’n grote SUV nog een beetje kunt drukken. Al zal die overmatige dorst nog het minst zwaar wegen voor consumenten die in dit deel van de markt winkelen.

Type auto en prijs

Sinds 2015 draagt de oorspronkelijke Mercedes ML de typenaam ‘GLE’, naar het model waarvan de semi-terreinwagen is afgeleid (in dit geval de E-Klasse). De ML zag het levenslicht in 1997 en zorgde voor een stroom aan soortgelijke modellen, die nog altijd als alternatieven mogen worden beschouwd: de BMW X5 bijvoorbeeld, maar ook de Audi Q7 en Range Rover Sport. Inmiddels zijn we aanbeland bij de vierde generatie van de grote Mercedes. Prijzen beginnen bij € 83.772. Voor dat bedrag staat er een dieseluitvoering bij je voor de deur, die duurder maar ook krachtiger is dan zijn rivaal uit München. Een Q7 biedt minder vermogen voor meer geld; de voordeligste Range Rover Sport kost weliswaar extra, maar in ruil daarvoor krijg je een plug-in hybride aandrijflijn. De GLE is standaard voorzien van vierwielaandrijving. Er bestaat ook een sportief gelijnde coupé-variant van, die luistert naar de naam GLE Coupé.

Hoe rijdt de GLE

Hoewel je bij Mercedes voor (nog) grotere semi-terreinwagens terecht kunt, biedt de GLE je al een heus ‘king of the road’-gevoel. Achter het stuur toren je boven het merendeel van je medeweggebruikers uit en de luchtvering waarvan onze testauto optioneel is voorzien, strijkt korte oneffenheden glad. We schrijven hier bewust korte oneffenheden, maar daarover later meer. Onder de motorkap van de door ons gereden GLE ligt een 3.0-liter, zescilinder benzinemotor, goed voor 367 pk, 500 Nm en een trekgewicht van 2.700 kilogram. De krachtbron brengt een mooi, donker geluid voort, maar lust natuurlijk wel een slokje. Om het verbruik te drukken, is de zescilinder voorzien van een elektrische startmotor, die remenergie opslaat en deze inzet om bijvoorbeeld te assisteren bij het accelereren. Voor korte tijd krijg je er dan het equivalent van 22 pk en 250 Nm bij. Daarmee is de 2.100 kilogram zware crossover serieus snel, al zit er vanuit stilstand enige vertraging op de lijn. Vloer je het gaspedaal om als eerste weg te zijn bij het verkeerslicht, dan reageert de Mercedes trager dan je zou verwachten. Het is niet de enige steek die de negentraps automaat laat vallen. Opschakelen doet de transmissie naadloos, maar bij het tot stilstand komen voel je de bak nadrukkelijk terugschakelen. We noemden al de luchtvering onder onze testauto. Die maakt deel uit van een zogenaamd intelligent onderstel, dat de mate van demping afstemt op de rijsituatie, belading en gereden snelheid. Butsen en bobbels in het wegdek gaan ongemerkt aan je voorbij, zonder dat de GLE een dynamische rijstijl schuwt. In een snelle bocht is het ronduit indrukwekkend hoe weinig rolbewegingen de Mercedes voor zo’n grote auto maakt. Dergelijke prestaties kleuren je verwachtingspatroon. Helaas valt de semi-terreinwagen bij de eerste de beste verkeersdrempel door de mand: ondanks alle technische snufjes klapt de Benz daar overheen. Bovendien is niet iedereen gediend van een luchtgeveerde auto; wij hadden passagiers aan boord die er misselijk van werden. De rijke aanvullende veiligheidsuitrusting moet verhullen dat de GLE slecht valt te overzien: het glasoppervlak is klein en de raamstijlen zijn fors, waardoor je die hulpsystemen onderweg ook hard nodig hebt. Het merendeel moet van de optielijst komen: weliswaar zijn een noodstopsysteem, dode hoek signalering en verkeersbordherkenning standaard, maar voor de overige hulpsystemen wordt een extra bijdrage verwacht. Op onze testauto, met een prijskaartje van in totaal € 120.162, doet het ontbreken van adaptieve cruise control dan toch wat armoedig aan. Daarmee mis je meteen de mogelijkheid om de Mercedes zelfstandig te laten (file)rijden. Een speciale vermelding is er voor de actieve rijstrookassistentie, die wél bij de vanafprijs is inbegrepen. Een verraderlijk hulpsysteem, want wissel je onbedoeld van rijstrook, dan geeft de Mercedes behalve een stuur- ook een remingreep. Gelukkig is de felheid daarvan een stuk teruggeschroefd. Bij de huidige A-Klasse, waarin we voor het eerst met dit specifieke systeem kennis maakten, is het middel haast erger dan de kwaal.

De GLE van binnen

Met een hoogte van 1.77 meter is aan boord van de GLE komen een hele klim, maar dankzij de optionele luchtvering kun je de GLE een paar centimeter laten zakken wanneer je de SUV van het slot haalt. Bij het starten richt de auto zich dan weer op. Vernuftige techniek, net als het van ‘virtual reality’ voorziene navigatiesysteem. Daarbij worden routeaanwijzingen geprojecteerd op beelden van de camera achter de binnenspiegel. Het is alleen jammer dat je die aanwijzingen pas te zien krijgt op het kruispunt zelf. Zo beschikt de Mercedes over wel meer handigheidjes, die bij nader inzien toch wat tegenvallen. Het vakje waarin je jouw mobiele telefoon draadloos kunt opladen, is bijvoorbeeld klein bemeten. Daardoor is het iedere keer weer pielen om je toestel op de juiste plek te krijgen. Zoals iedere nieuwe Mercedes beschikt ook de GLE over een digitaal instrumentarium, voorzien van kunstmatige intelligentie. Op die manier kun je in spreektaal met de auto communiceren, maar de semi-terreinwagen begrijpt lang niet alles. Wanneer we probeerden door middel van spraakbesturing de actieve rijstrookassistentie uit te schakelen, kregen we nul op het rekest. Er bestaat geen snelkoppeling voor de verschillende rijhulpsystemen , dus zat er niets anders op dan een menu in te duiken. Een aandachtspunt van een geheel andere orde is de afwerking. Hoewel het Mercedes-interieur er smetteloos uitziet, liet onze testauto na nog geen 5.000 kilometer al de nodige piepjes en kraakjes horen. Daarnaast spiegelt het bovenste gedeelte van het dashboard hinderlijk in de voorruit. We zijn wel enthousiast over de geboden binnenruimte. Op de achterbank zitten ook lange volwassenen riant, zowel wat het de been- als de hoofdruimte aangaat. En dan was onze GLE nog wel voorzien van een glazen dak! De middentunnel heeft een bescheiden omvang, zodat je achterin probleemloos drie volwassenen kwijt kunt. Die beschikken over hun eigen uitstroomopeningen en één stroompunt. Klap je de rugleuning neer, dan loopt de laadvloer op. Onder de bagagebodem bestaat een extra opbergmogelijkheid. De kofferbak is rechthoekig van vorm en meet 630 liter inhoud; met die maatvoering houdt de Mercedes het midden tussen de kleinere BMW X5 en grotere Range Rover Sport.

De GLE en het milieu

Het motorengamma van de GLE bestaat voorlopig uit een benzine- en twee dieselmotoren. Het beschikbare vermogen loopt uiteen van 245- tot 367 pk. Bij de concurrentie kun je nu al terecht voor een stekkerhybride; bij Mercedes laat zo’n uitvoering nog op zich wachten. Tot die tijd is de door ons gereden ‘mild hybrid’ de meest milieuvriendelijke variant die je kunt rijden. Met behulp van de elektrische startmotor zou het volgens de Duitsers mogelijk moeten zijn om tot een verbruikscijfer van 1 op 12 te komen. In de praktijk realiseerden wij een score van 1 op 10,2.