Auto Review Hyundai I10 II

Met stip binnengekomen

Hyundai - i10

De Hyundai i10 komt met stip binnen in de hogere regionen van het A-segment. Maar of er ook een nummer 1-notering in zit..?

Conclusie

Met hun nieuwe benjamin hebben de Koreanen een sterke troef in handen: door zijn volwassen rij-eigenschappen en overvloedige interieurruimte komt de i10 meteen binnen in de hogere regionen van het A-segment. Hij smoelt ook nog eens goed, maar zijn plastic interieur en de beperkte trekkracht van het driecilinder motortje spelen hem parten op het erepodium.

Type auto en prijs

De afgelopen jaren moest Hyundai lijdzaam toezien hoe de concurrentie een voor een zijn stadsauto’s opfriste. De nieuwe i10 was nog niet klaar en het uit 2008 stammende oermodel zakte langzaam weg in de verkoopstatistieken. Met de langverwachte opvolger lopen de Koreanen die achterstand weer in: de nieuwe i10 is langer, breder en lager dan de vorige generatie en biedt de grootste bagage- en interieurruimte in zijn segment. Alleen de prijs is even slikken: de benjamin kost minimaal € 9.995 en daarmee is de i10 een kleine 1.500 euro duurder dan zijn voorganger. De importeur adverteert liever met een maandbedrag van € 199. Daarvoor kun je de auto privé leasen.

Hoe rijdt de Hyundai i10

Hyundai gaat er prat op dat het zijn voor Europa bestemde modellen ook hier ontwikkelt en daarop vormt de i10 geen uitzondering. De stadsauto zag het levenslicht op een Duitse tekentafel en wordt gebouwd in een vernieuwde fabriek in Turkije. De Hyundai ligt stevig op de weg, met dank aan een lager zwaartepunt. Je zou zijn rij-eigenschappen haast sportief noemen, geholpen door de rasperige soundtrack van de 1.0-liter driecilinder onder de kap. Een blik op de snelheidsmeter leert dat het maar schijn is, want snel is de 66 pk sterke i10 niet. Je moet hem op toeren rijden, anders valt het motortje ‘dood’. Ook in de stad zul je veel moeten schakelen: een rotonde nemen in de derde versnelling is er niet bij. Dat schakelen gaat overigens trefzeker, de koppeling werkt voor het mooie te licht. Zelf zien de Koreanen de nieuwe i10 als een alternatief voor auto’s uit het B-segment. Op de snelweg is de dreumes in elk geval opmerkelijk stil.

De Hyundai i10 van binnen

Achter het stuur voelt de kleine Hyundai een maatje groter aan: de auto heeft volop bewegingsruimte en de zittingen van de voorstoelen bieden ook aan langere benen voldoende steun. Met behulp van de in hoogte verstelbare bestuurdersstoel kun je desgewenst een diepe zit creëren. In het interieur zie je geen plaatstaal terug, de ramen achterin draaien open en er is een volwaardige achterklep gemonteerd. Daarmee maakt de i10 een lange neus naar geduchte concurrenten als de Volkswagen Up! en Toyota Aygo, die soberder zijn uitgevoerd. Kies je voor het i-Motion uitrustingsniveau, dan fleuren de Koreanen het zitvlak van de stoelen en delen van het dashboard op met een leuk kleurtje. De gebruikte materialen stemmen minder vrolijk: het interieur is opgetrokken uit hard plastic. Ook achterin kun je in de Hyundai prima zitten, al blijft de achterbank voorbehouden aan twee personen: een derde gordelsluiting ontbreekt. Door de ‘knik’ in het raam van het achterportier houdt het zicht naar achteren niet over. De bagageruimte is met maximaal 1.046 liter de grootste in zijn klasse, maar de tildrempel is flink.

De Hyundai i10 en het milieu

Hyundai levert de i10 in ons land maar met één motorisering en dat is dus een driecilinder. Het motortje stoot 98 gram CO2 uit, maar omdat je de i10 aan moet sporen om vooruit te komen, zul je het beloofde fabrieksverbruik (1 op 23,3) in de praktijk niet halen. Een start/stop-systeem is standaard.