Auto Review Hyundai I20 III

De derde generatie van de Hyundai i20 heeft letterlijk een grote bek. De kleine gezinsauto is terecht vol van zichzelf, al kent zo’n uitgesproken opstelling ook een keerzijde.

Conclusie

De nieuwe Hyundai i20 is ruimer dan de concurrentie, biedt in dit deel van de markt als een van de weinige een hybride aandrijflijn en blijkt een plezierige reiswagen. De stevige prijs is een aandachtspunt, zeker wanneer je de B-segmenter gaat aankleden zoals bij onze testkandidaat het geval was. Grootste struikelblok vormt echter het spraakmakende design. Want auto’s met uitgesproken voor- en tegenstanders voeren zelden de lijst met bestverkochte modellen aan.

Type auto en prijs

Na jarenlang in de luwte te hebben geopereerd, ontwikkelt Hyundai zich in een razend tempo tot een toonaangevende speler in de autowereld. De Koreanen behoren tot de top wanneer het gaat om stadsmini’s, EV’s, waterstofauto’s en zelfs sportwagens. Alleen in de geijkte delen van de markt wil het niet vlotten. Het B-segment bijvoorbeeld, waar Europese autofabrikanten als Renault en Opel nog altijd de dienst uitmaken. De nieuwste i20 moet voor rimpelingen in het wateroppervlak zorgen. De derde generatie van de compacte Hyundai zorgt in ieder geval voor een denkrimpel, want met zijn opengesperde front en aaneengesloten achterlichten zie je de kleine gezinsauto moeilijk over het hoofd. Ten opzichte van zijn voorganger is de i20 eerder kleiner dan groter geworden, al nam de inhoud van de kofferbak wél toe. Daarover later meer, bij ons testonderdeel ‘De i20 van binnen’. De Hyundai heeft een vanafprijs van € 18.635; daarmee is -ie duurder dan een Opel Corsa of Renault Clio. De instapversie heeft een 84 pk sterke driecilinder benzinemotor onder de kap en beschikt onder meer over cruise control, airconditioning, elektrische ramen rondom én 5 jaar onbeperkte fabrieksgarantie. Voor onze rijtest gingen wij op pad met de een-na-duurste uitvoering: daar zitten voor € 26.535 alle toeters en bellen op (behalve een zonnedak).

Hoe rijdt de i20

Onze testauto is een zogenaamde milde hybride, te herkennen aan de ‘48V’-schildjes op de flanken. Dat wil zeggen, dat deze i20 over een grotere startmotor beschikt, compleet met zijn eigen batterijpakket. De remenergie die daarin wordt opgeslagen, kan opnieuw worden aangesproken tijdens het accelereren. De reguliere i20 weegt net geen 1.000 kilogram, deze 48V-variant komt in de buurt van 1.100 kilo. Met 100 pk en 171 Nm koppel voelt de driecilinder turbo echter vlot aan. De zeventraps automaat waarmee de door ons gereden Hyundai is uitgerust, doet haast ongemerkt zijn werk zolang je maar tempo houdt. Bij een rustiger rijstijl schakelt de transmissie onnodig snel op. We zouden daar overigens prima mee kunnen leven, want verder zijn we uitermate gecharmeerd van de i20. De B-segmenter is comfortabel geveerd zonder dat de koets gaat hangen, de stoelen zitten heerlijk en je hebt een geweldig zicht naar voren. Het glasoppervlak van de Hyundai is groot, net als de buitenspiegels. Alleen over je schouder tref je nog dode hoeken aan. Gelukkig voorzien de Koreanen in een rijke aanvullende veiligheidsuitrusting, waarvan een aantal hulpsystemen standaard wordt meegeleverd. Denk daarbij bijvoorbeeld aan vermoeidheidsherkenning, actieve rijstrookondersteuning en een noodremfunctie met voetgangersherkenning. Afhankelijk van het gekozen uitrustingsniveau krijg je daar dan nog een achteruitrijcamera, adaptieve cruise control, dode hoek bescherming en een waarschuwing voor kruisend verkeer bij.

De i20 van binnen

We schreven eerder al dat de bagageruimte van de i20 is toegenomen. In de kofferbak kun je voortaan minimaal 352- en maximaal 1.165 liter aan spullen kwijt. Da’s 40 liter meer dan in een Volkswagen Polo! Een speciale vermelding is er voor de sleuf waar je de hoedenplank in kunt schuiven. Die staat dan recht tegen de rugleuning van de achterbank aan; handig wanneer je het ding even kwijt moet! Je zou het niet zeggen, maar de Hyundai is korter en lager dan voorheen. Hij is wel een paar centimeter breder en dat is goed nieuws voor de passagiers achterin. In combinatie met de bescheiden middentunnel kun je op de achterbank drie volwassenen kwijt, al zouden wij eerder voor kinderen opteren. Voor wie langer is dan gemiddeld, voldoet de hoofd- en beenruimte namelijk maar nét. Achterin de i20 heb je geen ventilatieroosters, maar wel een eigen stroompunt tot je beschikking. De Koreanen zijn niet met vormgeven gestopt toen de buitenzijde eenmaal af was. Ook het interieur van de kleine gezinsauto oogt uitgesproken - een beetje druk zelfs - met allerhande lijnen op de deuren en het dashboard. Hoewel de binnenkant is opgetrokken uit harde kunststoffen, heeft het geheel een chique uitstraling met dank aan sfeerverlichting en een digitale klokkenwinkel. Zaken die overigens niet tot de standaarduitrusting behoren, maar voorbehouden zijn aan duurdere uitrustingsniveau’s.

De i20 en het milieu

De i20 is voorlopig leverbaar met twee benzinemotoren, waarvan het door ons gereden exemplaar beschikt over elektrische rij-ondersteuning. Dat levert overigens nauwelijks verbruiksvoordeel op, wanneer je de milde hybride vergelijkt met de eenvoudigste krachtbron zonder dergelijke poespas. In de brochure zijn ze in het geval van onze testauto met automaat allebei goed voor een score van 1 op 19,2. In de praktijk brachten wij het tot een verbruikscijfer van 1 op 15,5.