logo ANWB - ga naar homepageANWB Homepage

Auto Review BMW XM I (G09)

Met de M van ‘machtig’

Een stekkerhybride met een dikke benzinemotor en het gewicht van een kudde bizons. Hoe zinvol is dat? Dat is het simpelweg dus niet. Maar comfortabel en indrukwekkend is het wel. Die M staat zomaar voor ‘Machtig’.

Pluspunten
  • Prestaties
  • Weggedrag
  • Brandstofverbruik
  • Afwerking
Minpunten
  • Wagengewicht 2700 kilogram
  • Laadsnelheid
  • Laadruimte lijkt groter dan hij is

Conclusie

De BMW XM50e is een indrukwekkend stuk engineering. Weggedrag, stuurgedrag, prestaties; de XM50e is in al die opzichten het non-plus-ultra onder de SUV’s van BMW. Tegelijkertijd is het hele concept een contradictio in termines. Want een stekkerhybride die een dikke zescilinder of V8-motor heeft en een wagengewicht van zo’n 2.700 kilogram zijn natuurlijk vreemde uitgangspunten voor een zuinige, milieuvriendelijke gezinsauto. Zelfs al kun je er theoretisch een brandstofverbruik mee halen van 1,4 l/100 kilometer. Het comfort en de afwerking zijn van een hoog niveau. Maar dat mag ook wel voor een auto met een vanafprijs van 129.000 euro.

Type auto en prijzen

In de typeaanduiding van de BMW XM50e staat de letter M staat voor Motorsportdivisie; dat is bij de BMW de afdeling die sinds 1975 raceauto’s bouwt en supersnelle versies van de straat-BMW’s. Hun allereerste serieuze wapenfeit was in 1978 de BMW M1 Procar raceauto – die aanvankelijk trouwens samen met Lamborghini werd ontwikkeld. Maar door geldgebrek van de Italianen rondde BMW het project alleen af.

Het resultaat was een beest van een racebolide die zijn eigen raceklasse kende als voorprogramma van de Formule 1 Grand Prix’ en wegens homologatie-eisen ook als straatauto te koop werd aangeboden - tegenwoordig heel soms op veilingen te koop voor een godsvermogen. Nu, vijftig jaar later, zou je verwachten dat BMW - om hun halve eeuw verjaardag te vieren - weer met een lage, snelle supersportwagen komt. Maar niets is minder waar, want in deze moderne tijden is er vooral vraag naar SUV’s en niet naar platte straatracers. BMW's motorsportdivisie laat zien dat het ook met een SUV uit de voeten kan. Want op een of andere manier ziet deze SUV er snel en daadkrachtig uit.

Op de achterklep ontbreekt een logo. In plaats daarvan vind je op de hoeken van de achterruit twee keer het BMW-logo. De auto is 1 meter 75 hoog maar door de kleine zijruiten en de wat aflopende daklijn ziet deze gezinsauto er toch soepel en sportief uit. Merkwaardig zijn de vier uitlaten. Die lijken er vooral te zitten om een enorme dikke vinger op te steken naar het milieubewustzijn, zo nadrukkelijk zijn ze aanwezig. Aan weerszijden van de achterbumper, als een op elkaar gestapeld duo in glimmend chroom. Bovendien zijn het geen nepgaten (zoals bij veel moderne hybrides) maar vier échte uitlaatmonden.

De XM50e is een vijfmeterlange, supersnelle gezins/reis-SUV, in drie smaken naar keuze. Het is altijd een stekkerhybride, maar als XM en XM Label Red hangt er behalve een elektromotor ook een 4,4 liter V8 benzinemotor in. De XM wekt derhalve 653 pk op, de Label Red zelfs 748 pk. Het instapmodel XM50e heeft geen V8 maar een drieliter zescilinder-in-lijn en is goed voor 476 pk.

Prijzen lopen uiteen van € 204.000 voor de Label Red tot € 129.000 voor de XM50e. In deze test behandelen we dat ‘goedkope’ instapmodel, waarmee het allesbehalve behelpen is, zo bleek. De standaarduitrusting van het instapmodel is al niet misselijk en het prestatieniveau is meer dan voldoende, ook als ‘tamste’ versie afkomstig van de M-divisie.

Hoe rijdt de BMW XM50e

Het weggedrag van de XM50e is met een uitgebreid menu instelbaar naar je stemming en behoefte. Wil je een keer uitgelaten en keihard boenderen op een afgesloten circuit dan kun je de auto in Sport Plus zetten en spant hij zijn spieren aan voor een maximum aan prestaties en daarbij behorende reacties van demping en stuurinrichting. Om de feestvreugde nog wat te verhogen kun je het uitlaatgeluid luider maken.

Wil je juist comfortabel naar je vakantiebestemming zoeven dan zet je alles in de comfortstand. In die stand gedraagt de XM50e zich keurig beschaafd, al geeft de besturing dan net wat te weinig gevoel en is de demping juist net wat te stug. Dat laatste zal alles te maken hebben met dat olifantengewicht; dat is moeilijk in toom te houden, ook al omdat de auto 1 meter 75 hoog is.

Optrekken doet deze liefst 2.700 kilogram wegende reus alsof hij duizend kilogram minder weegt. Dit mag dan de minst krachtig gemotoriseerde XM-versie zijn, ook deze schiet als een pijl uit een boog in 5,1 seconden vanuit stilstand naar 100 km/h. Tussenacceleraties zijn een feestje, waarbij je de achttraps automaat zelf met de hand kan bedienen als je dat leuk vindt. Met behulp van de M1 en M2 knop op het stuurwiel, kun je met één druk de rijstand in een door jou voorgeprogrammeerde setting activeren.

Wat kun je precies allemaal instellen? Stuurgedrag, remmen, onderstel en vierwielaandrijving. Ronduit indrukwekkend dat dit allemaal kan. In de testauto was M2 door ons ingesteld als alles-op-Sport-Plus-gaan-met-die-banaan. Erg vermakelijk, al kun je het door de fabriek opgegeven gemiddelde brandstofverbruik van 1,4 liter/100 km dan natuurlijk op je buik schrijven (zie verder onderaan: De BMW XM50e en het milieu).

De BMW XM50e van binnen

Zodra je instapt rijst de vraag in hoeverre het interieur nou smaakvol is en in hoeverre kitsch? Zo is het licht gebogen scherm waarin de instrumenten en het infotainment schuilgaan erg hightech en ronduit fraai, evenals de prachtige bekleding. Maar de lichtbalken in het met alcantara bekleedde plafond, de verlichte M-logo’s in de hoofdsteunen en lampjes in de speakers van de stereo-installatie zijn nogal over the top, als je het mij vraagt. Enfin, ieder z’n smaak. Het is in elk geval allemaal onberispelijk afgewerkt.

In de middenconsole vind je de bekende iDrive knop waarmee je het infotainmentscherm bedient – wat je overigens ook kunt doen door het aan te raken. Verder is een aantal functies te activeren door bewegingen in de lucht te maken, zoals bijvoorbeeld harder en zachter zetten van de radio. Gelukkig kun je dat ook doen met een ouderwets draaiknop, wat trefzekerder bleek. In het grote scherm zitten tientallen functies verscholen. Door te swipen kun je van scherm wisselen. Ook kun je met druktoetsen naast de iDrive-knop snel naar bijvoorbeeld media, telefoon of navigatie. Na een gewenningsperiode is allemaal het best goed en logisch te bedienen. Het head up display, dat rijgegevens in de voorruit projecteert, leest fijn af en zorgt er voor dat je je aandacht bij de weg kan houden.

Door de wielbasis van maar liefst ruim drie meter (de wielbasis is de afstand tussen de voor- en achteras die dus de binnenruimte bepaalt) is er enorm veel beenruimte, vooral ook achterin. Daar zit je als de spreekwoordelijke vorst. Met je eigen usb-aansluiting en aircobediening. Wel zijn de zijramen erg klein waardoor het achterin donker is. Kinderen kunnen niet lekker naar buiten kijken.

De achterbak is met 527 liter flink, al zou je nog meer ruimte verwachten. Maar er is geen dubbele laadvloer omdat het batterijpakket de nodige ruimte opslokt. Het is n iet bekend hope groot de ruimte is als je de achterbank wegklapt maar in de lengte kun je dan behoorlijk wat kwijt. De beperkte hoogte is eerder het probleem als je bij Ikea staat en aan het inladen bent.

De BMW XM50e en het milieu

Wil je het opgegeven fabrieksverbruik halen (1,4 l/100 km oftewel 1 op 71,4!) dan zul je om te beginnen altijd het 25 kWh batterijpakket moeten opladen zodra dat kan. Rijd je vervolgens tussen de laadsessies telkens afstanden van minder dan 84 kilometer – de maximale afstand als je puur elektrisch rijdt – dan kun je wekenlang rondrijden zonder een druppel benzine te verbruiken.

Dat wil zeggen, zolang je het gaspedaal heel rustig bedient. Want zodra er prestaties worden gevraagd zal het hybridesysteem de benzinemotor erbij schakelen. Dat gaat gepaard met een heel licht schokje – alleen voelbaar als je er echt op let. De actieradius van de batterij en de 69 litertank gecombineerd was tijdens onze testweek zo’n 700 kilometer. Er zijn drie rijstanden: hybrid, electric en eControl. In die laatste stand zorgt de BMW er voor dat het onderweg opladen wordt geoptimaliseerd.

Opladen aan een publieke laadpaal gaat met 7,4 kW, wat dus tegenvalt. Er is geen boordlader die 11 of 22 kW aankan. En ook snelladen behoort niet tot de mogelijkheden, iets dat de nieuwste elektrische stadsauto’s zoals de Hyundai Inster en Kia EV3 wél kunnen. Opladen van 20 procent leeg naar 80 procent vol kost 2,5 uur.

Bekijk andere tests van vergelijkbare auto's

We hebben nog veel meer getest…

Naast nieuwe auto’s en occasions testen we ook allerlei producten. Van autobanden tot autostoeltjes en van dakkoffers tot dashcams.