Auto Review Mazda CX-30 I

Van crossovers kun je er nooit genoeg hebben, moet Mazda hebben gedacht bij de ontwikkeling van hun CX-30. De opgehoogde gezinsauto is net zo fraai van binnen als van buiten, want er ligt een bijzondere nieuwe motor onder de kap. Al moet je ook weer niet alles geloven wat je ziet.

Conclusie

De Mazda CX-30 is een aantrekkelijk vormgegeven crossover met een hoogwaardige afwerking en een riante veiligheidsuitrusting. Bovendien is de carrosserievariant leverbaar met een bijzonder stukje techniek in de vorm van een benzinemotor, die functioneert als een zelfontbrander. Hoewel die krachtbron een aanwinst is wanneer het gaat om diens rijkwaliteiten, verdien je de verschuldigde meerprijs niet terug aan de pomp. Kies je voor de instapmotor, dan houd je sowieso geld over!

Type auto en prijs

Mazda doet goede zaken met diens semi-terreinwagens, dus is het logisch dat de Japanners er een soortgelijk model hebben bij bedacht. De CX-30 is in feite een opgehoogde versie van hun reguliere hatchback, de 3. De fabrikant is niet de eerste die in dat deel van de markt een gaatje ziet, maar Mazda heeft geen half werk geleverd. Hun nieuwste crossover is van buiten volledig nieuw ontworpen. Prijzen beginnen bij € 29.990, waarmee de CX-30 fractioneel voordeliger is dan een alternatief als de Kia XCeed (die kost minimaal € 29.995). De Ford Focus Active is echter flink voordeliger (vanaf € 27.510). Bovendien kun je die opgeruigde gezinsauto ook als stationwagen bestellen. Mazda is echter de enige van de drie, die hun semi-terreinwagen ook met vierwielaandrijving aanbiedt.

Hoe rijdt de CX-30

Wij gingen op pad met een CX-30 met SkyActiv-X benzinemotor. Dat is niet zomaar een krachtbron: het blok werkt volgens hetzelfde principe als een dieselmotor, waardoor de Mazda meer trekkracht biedt in combinatie met een gunstiger verbruik. Zo luidt althans de theorie: in ons testonderdeel ‘De CX-30 en het milieu’ lees je meer over deze nieuwe techniek en het daadwerkelijke resultaat aan de pomp. Om mee te rijden, is de krachtbron sowieso een aanwinst. Hij biedt 180 pk en 224 Nm koppel en weet raad met een aanhanger tot 1.300 kilogram. De motor is heerlijk soepel; je hebt eigenlijk altijd trekkracht voor handen. Wanneer je braaf naar de schakelindicator luistert, zit je voor je het weet in de zesde versnelling en draait het blok 1.000 toeren op een 80 kilometer weg. Er bestaan zat concurrenten waarbij dat aanvoelt alsof je jouw auto aan het mishandelen bent, maar de CX-30 geeft geen krimp. Leuk is natuurlijk anders; liever schakel je wat later op, want dan merk je pas iets van de vermogenswinst die je hebt ten opzichte van de reguliere benzinemotor. Die biedt bij Mazda ‘slechts’ 122 pk. Hoewel we te maken hebben met een auto die hoger op zijn wielen staat, helt de crossover nauwelijks over. Verder is de besturing mooi precies en schakelt de handmatige zesbak uit onze testauto heerlijk, met korte, trefzekere slagen. Een voorbeeld voor menig andere fabrikant! Dat geldt dan weer niet voor het gebrekkige zicht rondom, want het glasoppervlak van de CX-30 is bescheiden terwijl de raamstijlen juist fors zijn uitgevallen. Vooral over je rechterschouder zie je weinig. Als pleister op de wonde is de semi-terreinwagen standaard voorzien van een rijke aanvullende veiligheidsuitrusting. Dode hoek signalering, adaptieve cruise control, een waarschuwing bij kruisend verkeer en een noodstopsysteem met voetgangersherkenning zijn bij de vanafprijs inbegrepen. Keerzijde van de medaille is wel, dat die hulpjes nadrukkelijk aanwezig zijn. Kom je aanrollen bij het verkeerslicht en staat er naast je al een andere auto te wachten, dan kun je er vergif op innemen dat de dode hoek signalering zich meldt met een indringend geluidssignaal. Bovendien overkwam het ons herhaaldelijk, dat de Mazda een remingreep gaf terwijl daar in onze optiek geen enkele aanleiding toe was.

De CX-30 van binnen

In vergelijking met zijn broers de CX-3 en CX-5 is deze CX-30 de vlot gelijnste van de familie. Met een beetje goede wil zou je hem kunnen bestempelen als een coupé-crossover, zoals ze die bij Audi en Mercedes bijvoorbeeld ook verkopen. Zo’n lagere daklijn heeft doorgaans gevolgen voor de ruimte aan boord, maar in het geval van de Mazda is het niet de hoofdruimte waar we iets op aan te merken hebben. Die is namelijk ruim voldoende, ook wanneer je langer bent dan gemiddeld. Het is juist de beenruimte die te kort schiet en vanwege de fikse middentunnel zit de derde gordel achterin er ook maar voor de sier. De achterpassagiers hebben wel hun eigen ventilatiemogelijkheid, maar kunnen geen mobiele apparatuur opladen. Voorin zijn zulke mogelijheden wel voor handen. Bovendien kijk je uit over een smaakvol interieur, dat is afgewerkt met zachte materialen. De ergonomie laat overigens te wensen over: niet alle bedieningsknoppen zitten waar je ze verwacht (die van de stuurverwarming en het stoelgeheugen bijvoorbeeld) en de luchtroosters bevinden zich op kniehoogte, waardoor de ramen snel beslaan. De kofferbak is minimaal 430- en maximaal 1.406 liter groot, waarmee de CX-30 bijvoorbeeld meer bagageruimte biedt dan de Kia XCeed. De dubbele bagagevloer is er alleen voor de sier: je kunt naast het reservewiel hooguit nog wat kleine spullen kwijt. Bovendien ontbeert het model een vlakke laadvloer en een stroompunt in de kofferbak.

De CX-30 en het milieu

Mazda biedt de CX-30 aan met drie verschillende motoriseringen: een diesel en twee benzineversies. De krachtigste benzinemotor is een vernuftig stuk techniek. Een conventionele benzinemotor werkt met een mengsel van brandstof en zuurstof, dat dankzij een vonk van de bougie ontbrandt. In het geval van de Skyactiv-X krachtbron wordt het mengel door de zuiger nog verder samengeperst, zodat het door de hoge druk vanzelf kan ontbranden, net als bij een dieselmotor. Om het precieze moment van ontbranding te bepalen, passen de Japanners alsnog een vonkje toe. Alleen is het benodigde vonkje vele malen kleiner. Bovendien is er door de hoge luchtdruk minder benzine nodig: twee redenen waardoor Mazda’s nieuwe krachtbron tot wel 30 procent zuiniger zou moeten zijn. Om die bewering in de praktijk te testen, reden we begin december een verbruiksronde van 225 kilometer over een gevarieerd traject met een CX-30 met een reguliere benzinemotor en eentje met de SkyActiv-X krachtbron. Beide auto’s hadden een handbak, stonden op winterbanden en waren goed ingereden (waarmee we bedoelen dat er al meer dan 3.000 kilometer mee was afgelegd). Afgaand op de boordcomputer was de SkyActiv-X na afloop inderdaad zuiniger, maar aan de pomp bleek het tegendeel het geval: we noteerden een praktijkverbruik van 1 op 15,8 voor de nieuwe benzinemotor en een score van 1 op 16,6 voor het traditionele exemplaar. Nu is dat al geen stumper, met cilinderuitschakeling en een extra elektromotor aan boord. Maar in de showroom én bij het tankstation blijk je met dat ‘instappertje’ dus ook nog goedkoper uit.

De CX-30 als trekauto

In de praktijk valt de rij-ervaring met een caravan erachter wat tegen. De turboloze motor moet flink toeren maken om zijn kracht te ontketenen. Dit houdt in dat je veel moet schakelen om de snelheid erin te houden. Een opvallend punt betreft de hulpspiegels. De standaardspiegels van de CX-30 zijn tamelijk schuin en op flinke afstand van de A-stijl geplaatst. Hierdoor komen de hulpspiegels zo’n beetje halverwege de portierruit. Het door Mazda opgegeven maximale trekgewicht van 1.300 kg lijkt voor een auto van dit formaat bescheiden, maar is conform het ANWB-advies.

Welke caravan past het beste achter de Mazda CX-30?