Auto Review Mercedes E-Klasse VI (W214)

Conclusie

De Mercedes-Benz E-klasse is opnieuw verbeterd ten opzichte van zijn voorganger. De diverse hybride-aandrijflijnen doen hun werk goed waarbij samenspel tussen elektromotor en brandstofmotor zich vrijwel ongemerkt voltrekt. Alleen het motorgeluid als de benzinemotor erbij komt is een beetje hoorbaar.

Wat rijgedrag en veercomfort betreft geeft hij je alles wat het Duitse merk beloofd. Qua ergonomie laat deze Ben een paar kleine steekjes vallen, voor de rest niets dan lof. De prijzen zijn stevig, zeker zodra je opties gaat aanvinken. Maar je krijgt erg veel waar voor je geld. De E 300 e waarmee wij reden bleek zeer zuinig om te springen met brandstof. Een aanrader, deze limousine.

Type auto en prijs

De Mercedes-Benz E-klasse is een instituut. Jarenlang was het ‘dat taxi model’, wat eigenlijk alleen maar een groot compliment voor de auto is. Het is en zijn comfortabele kilometervreters. Deze nieuwste, zesde generatie van de E-klasse lijkt een chiquere uitstraling te hebben dan zijn voorgangers. Je associeert ‘m nu meer met een kleine-S-klasse. Dat komt door de harmonieus vormgegeven koetswerklijnen maar ook door het weelderig ogende interieur.

De E-klasse is er in een groot aantal variaties. Hij is er zelfs met dieselmotor. Maar de meest interessante versies zijn natuurlijk de stekkerhybrides, dat zijn de E 300 e en de E 400 e. De E 450 e is een mild hybride uitvoering met een krachtige zescilinder lijnmotor in combinatie met een startgenerator. De 300 e en de 400 e combineren een viercilinder lijnmotor met een elektromotor.

Prijzen beginnen bij 71 mille. Onze testauto is een E 300 e AMG Line met een vanafprijs van € 76.490. De prijzen lopen op tot € 114.000 voor de dikste E 450 e. Ga je private leasen reken dan op een maandbedrag van vanaf zo'n € 1100. De testauto kost € 96.452 dankzij een aantal opties zoals lederen bekleding, een uitgebreid rijassistentie-pakket, 20 inch lichtmetalen wielen, een verwarmbare achterbank en een zogeheten premiumpakket van 11 mille dat heel veel comfort-verhogende goodies omvat.

Hoe rijdt de Mercedes-Benz E-klasse?

Het is erg knap dat de ingenieurs van Mercedes-Benz telkens weer kans zien het rijgedrag van de E-klasse te verfijnen, waarbij nu rekening gehouden moest worden met een extra elektromotor en batterij. Het voegt gewicht toe wat gevolgen heeft voor de afstemming van de vering en demping, maar het zorgt ook voor een complexe samenwerking tussen deze twee krachtbronnen en de automaat die vlekkeloos moet verlopen.

Dat laatste is perfect gelukt. Je voelt niet wanneer de elektromotor het stokje overneemt. Horen doe je het wel; als de benzinemotor erbij springt klinkt er een sonore brom op de achtergrond. In de elektrische stand is de auto zo stil dat het motorgeluid opvalt als het erbij komt. Maar na een paar kilometer merk je dat niet meer en ervaar je de E-klasse als een geruisloze cocon. Alleen bij stevig optrekken hoor je de viercilinder luid en duidelijk en maakt hij geen fraai geluid. De aandrijflijn heeft een maximaal vermogen van 313 pk en 550 newtonmeter trekkracht. Meer dan genoeg dus. Er zijn vier rijstanden die vooral te maken hebben met de werking van de elektromotor (alleen op stroom, hybride, opsparen stroom).

De testauto is uitgerust met luchtvering. Die werkt subliem. Het maakt de E-klasse zeer comfortabel; verkeersdrempels voel je nauwelijks en op klinkerwegen hoor je slechts het geroffel van de banden. Als je zo zuinig mogelijk wilt rijden moet je eigenlijk altijd de navigatie gebruiken, ook al ken je de route uit je hoofd. De Mercedes weet dan namelijk precies waar hij is en beslist dan of hij extra moet regenereren of niet omdat de weg bijvoorbeeld naar beneden loopt.

De Mercedes-Benz E-klasse van binnen

Zwaai het brede bestuurdersportier open en kruip achter het stuur. Je mond valt de eerste keer vervolgens open van de aanblik op het dashboard. Er is van de linker naar de rechterportier een lang beeldscherm gemonteerd. Mercedes-Benz noemt het een Superscreen en meldt dat het eigenlijk twee schermen zijn. Eentje voor de instrumenten en een hele brede voor het infotainmentgedeelte en een TV-beeldscherm voor de passagier.

Mercedes heeft ook nog een Hyperscreen (dat zit in de EQS) en dat is écht helemaal uit één stuk opgetrokken. Kijkt de passagier TV dan kan de bestuurder dat beeld vanuit zijn gezichtspunt niet zien – dat zou teveel afleiden.

Hoe het ook zij, het ziet er fantastisch uit en ondanks de vele functies laat het zich eenvoudig bedienen. Om te beginnen is er stembediening die erg logisch werkt. Verder zijn de diverse menu’s simpel en logisch en vind je hier en daar ook nog gewone, fysieke knoppen. Irritaties blijven beperkt tot de wettelijke verplichte pieptoon zodra je ook maar één kilometer harder rijdt dan is toegestaan. Maar op het infotainmentscherm zit een sneltoets waarmee je die bliep snel kunt uitzetten. Wat fijn is, want bij sommige auto’s moet je, telkens als je de auto opnieuw start, door een menu heen om die bliep onschadelijk te maken.

Andere ergernis betreft de cruise control die je met stappen van 5 km instelt in plaats van per kilometer. En de schuiftoetsen op het stuurwiel om diverse instellingen mee te bedienen van onder meer de projectie van het instrumentarium zijn veel te gevoelig.

Nieuw op de E-klasse is het een systeem dat tijdens lange ritten de bestuurdersstoel op gezette tijden een heel klein beetje van stand verandert – wat beter zou zijn voor je rug. En je kunt de auto zelf de juiste stoelinstelling voor jouw postuur laten geven door simpelweg je lichaamslengte in te voeren. Wat opvalt is dat je dan wat hoger zit dan je wellicht zelf zou willen, maar dat is klaarblijkelijk wel de meest veilige stand.

Hethead-up display is zeer uitgebreid. Je kunt er voor kiezen om alleen de gereden snelheid in de voorruit te projecteren, maar je kan ook de complete navigatie erin zien. Aangevuld met augmented reality kun je dan niet meer verkeerd rijden!

De Mercedes-Benz E-klasse en het milieu

Bij een constante snelheid van 130 km/h op de snelweg draait de benzinemotor maar 2.000 toeren per minuut. En verbruikt hij dus weinig brandstof. Daarover gesproken: de hybride aandrijflijn is in staat om 90 kilometer louter op stroom te rijden. Dat is voor een stekkerhybride behoorlijk ver en in de praktijk haalden we ook echt bijna 90 kilometer. Je kunt er ook voor kiezen de stroom op te sparen om het later te gebruiken, bijvoorbeeld als je de bebouwde kom binnenrijdt. Of je laat de elektromotor en de benzinemotor samenwerken.

Rijd je geregeld stukken van minder dan 90 kilometer per rit dan kun je dus af zonder een druppel benzine en rijd je louter op (goedkopere) stroom. Voorwaarde is wel dan je dan trouw de auto oplaadt zodra dat kan. Hij kan met maximaal 22 kW laden dus ook dat is goed geregeld; stekkerhybrides komen vaak tot maximaal 11 kW.

Tijdens onze testweek haalden we een verbruik (waarbij lang niet altijd werd 'gestekkerd') van 5,4 liter/100 km oftewel 1 op 18,5. Dat is fantastisch voor zo’n grote auto. Door veel te stekkeren moet je eenvoudig 1 op 25 kunnen halen. Volgens Mercedes zelf is een verbruik van 0,6 liter per 100 kilometer ( 1 op 166 km!) mogelijk, maar dat is vooral een theoretische waarheid, dunkt ons.

Op zoek naar een occasion?

Op ANWB.nl vind je een actueel occasionaanbod verrijkt met een richtprijs volgens de ANWB Koerslijst, een autokostenberekening incl. afschrijving en de ANWB Autotest met de bevindingen van de Wegenwacht. Zo ook van de Mercedes E-klasse.