Auto Review MINI Aceman I (JO5)

De nieuwste Mini is een plaatje om te zien en een plezier om mee te rijden. Toch hebben we maar mondjesmaat van de Aceman kunnen genieten.

Conclusie

De Mini Aceman is een fraaie nieuwe aanwinst in het segment compacte crossovers, maar of je er werkelijk iets aan hebt, is zeer de vraag. Bij de concurrentie koop je voor hetzelfde geld een ruimere auto met een groter rijbereik. Bovendien functioneren die alternatieven zonder dat je eerst een account aan hoeft te maken bij de fabrikant. Dat geeft zo’n ergernis, dat de uitstekende rijeigenschappen van de Mini er nauwelijks tegen opwegen.

Type auto en prijs

Het herboren Mini leek zich nooit zoveel aan te trekken van de verschillende segmenten in de autowereld. De Cooper vormde net zo goed een alternatief voor de Fiat 500 als de Volkswagen Golf. Twee totaal verschillende auto’s, maar Mini wist geïnteresseerden in beide modellen te verleiden.

Toen het portfolio van de fabrikant groeide, begon Mini alsnog in hokjes te denken. Ze brachten de Countryman in stelling tegenover veel zakelijker alternatieven als de Hyundai Tucson en Nissan Qashqai en herhalen dat trucje nu met de Aceman.

Crossover of stationwagen?

Officieel geldt de nieuwste Mini als crossover, maar om te zien is het eerder een stationwagen. Dat treft, want de stationwagen die de fabrikant tot nog toe voerde -de Clubman- is geruisloos van het toneel verdwenen. Meer merken schrapten een dergelijk model uit hun gamma; de concurrentie bestaat vrijwel uitsluitend uit kruisingen tussen personenauto’s en terreinwagens. Waar menig alternatief verkrijgbaar is met zowel een brandstof- als elektromotor, is de Aceman er uitsluitend op stroom.

Met een vanafprijs van € 39.657 lijkt de eenvoudigste versie nauwelijks duurder dan een Alfa Romeo Junior (vanaf € 39.100) of Volvo EX30 (minstens € 38.495). Maar beide concurrenten zijn letterlijk een maatje te groot voor Mini, zowel wat het de afmetingen als de batterij-inhoud aangaat. Ook de maximale laadsnelheid ligt bij Alfa Romeo en Volvo hoger. Ga je liever voor private lease, dan betaal je voor de Mini en de Alfa Romeo evenveel (€ 475 per maand). De Volvo is in dat geval fors duurder, met een maandtarief van minstens € 574.

Optioneel een grotere accu

De Aceman is niet Mini’s instapmodel: die eer blijft voorbehouden aan de Cooper, met een prijskaartje van net geen 36 mille. De standaarduitrusting van de Aceman omvat onder meer airconditioning, cruise control, Apple CarPlay, een achteruitrijcamera en een navigatiesysteem. Bovendien kun je tegen meerprijs opteren voor een groter accupakket: iets wat bij de Alfa Romeo Junior bijvoorbeeld niet kan.

Voor € 41.657 rijd je een ‘kale’ Aceman met de grootst mogelijke batterij. Onze testauto bleek echter op smaak gebracht met een ‘XL’-optiepakket en was uitgedost als een John Cooper Works-uitvoering -de huistuner van het merk- waarmee de prijs oploopt tot een kleine 54 mille (!). Voor een dergelijk bedrag koop je bij Volvo de allerduurste EX30, compleet met vierwielaandrijving en twee elektromotoren. Een dergelijke uitvoering levert Mini niet. Daar gaat de prijslijst niet verder dan de officiële John Cooper Works Aceman; een bommetje met 258 pk.

Mini verleent een garantietermijn van drie jaar, zonder kilometerbeperking. Op de benodigde batterijen krijg je acht jaar of 160.000 kilometer garantie. Dat laatste is marktconform; met de algehele garantie onderscheidt Mini zich van de hier eerder aangehaalde alternatieven. Alfa Romeo komt niet verder dan twee jaar. Volvo gaat net als Mini tot drie, maar bij de Zweden geldt er een kilometerbeperking van 100.000 stuks.

Hoe rijdt de Aceman SE

Of jouw Mini nu klein is of groot: het merk slaagt er tot nog toe in hun modellen te voorzien van een soortgelijk, aanstekelijk rijgedrag. Ook de Aceman is zo’n auto waarin jij je moet beheersen wanneer er passagiers aan boord zijn. Het liefste rijd je de EV in je eentje, zodat je elke bocht scherp kunt aansturen.

De Aceman rijdt echter beter wanneer de achterbank in gebruik is. Met name aan de achterzijde is de crossover dusdanig hard geveerd, dat ieder tegengewicht helpt om het een beetje comfortabel te houden aan boord. De 19-inch wielen onder de testauto deden op dat vlak eveneens weinig goed.

Trekhaak af-fabriek

De Aceman SE heeft niet alleen een grotere batterij dan het instapmodel; de Mini levert ook meer vermogen. De enkele elektromotor voorin is goed voor 218 pk en 330 Nm koppel. Het opgegeven trekgewicht bedraagt 750 kilogram. Bij het ‘XL-pakket’ op onze testuitvoering zit af-fabriek een trekhaak inbegrepen.

De sportstoelen in onze Aceman worden niet standaard meegeleverd. Ze bieden een voor dit type auto wonderlijk hoge zit. Je kijkt neer op het dashboard, terwijl we juist van Mini gewend zijn dat je diep in de auto zit.

Kenmerkend dak

Die hoge zit maakt het nóg lastiger om bij het verkeerslicht te zien of je moet stoppen of mag doorrijden: ook de Aceman heeft zo’n voor Mini kenmerkend dak, dat ver naar voren door loopt. In combinatie met het bescheiden glasoppervlak en de dikke raamstijlen kun je achter het stuur slecht om je heen kijken.

De Mini heeft geen rijstanden, maar ‘Experiences’. De ene heeft inderdaad invloed op de stuur- en stroomrespons, de ander bepaalt of het panoramadak standaard wordt geopend en welke kleur sfeerverlichting er is geselecteerd. Nodeloos verwarrend en een van de weinige redenen om voor het instapmodel te kiezen: in dat geval kun je namelijk enkel kiezen uit ‘Normaal’, ‘Eco’ of ‘Sport’.

Abonnementsdienst

We haalden eerder al de uitrusting van de Aceman aan, waar een achteruitrijcamera standaard deel van uitmaakt. Hetzelfde geldt voor cruise control en rijstrookassistentie. Voor rijhulpsystemen als verkeersbordherkenning, dode hoek bescherming en adaptieve cruise control moet echter worden bijbetaald. Niet door middel van een optielijst, maar via een abonnementsdienst.

Voor € 36 per maand kun je de aanvullende veiligheidsuitrusting van je Aceman naar wens uitbreiden. Ben je niet tevreden, dan zeg je de dienst weer op. Wij weten niet of dat nu een vloek of een zegen is. Wel fijn is de mogelijkheid om de door de Europese Unie verplicht gestelde snelheidswaarschuwing eenvoudig uit te schakelen: je drukt simpelweg drie seconden op de ‘Set’-knop, links bovenaan het stuur.

De Aceman SE van binnen

Nog zo’n dienst waar we niet over uit zijn, is de Mini ID. Daarmee kun jij je aanmelden bij je auto, zodat de Aceman precies weet welke stoelinstelling hij van stal moet halen en welke radiozender je graag luistert. ‘Wat een service!’, denk je nu wellicht. Maar de crossover toont zich van een hele andere kant wanneer je zo’n Mini ID niét aanmaakt.

Daar kunnen verschillende redenen voor zijn. Omdat je maar een korte periode in de auto rijdt bijvoorbeeld. Of omdat je geen zin hebt om allerlei persoonlijke gegevens in te vullen: een voorwaarde om een Mini ID aan te kunnen maken.

Alles opnieuw

Wij beleefden zonder zo’n Mini ID een buitengewoon vermoeiende week met de Aceman. Iedere dag moesten we opnieuw onze stoel instellen, de buitenspiegels afstellen, de hoogte van het head-up display afstemmen en de taal op ‘Nederlands’ zetten. Basale functies, waarvan het bedenkelijk is dat je voor het gebruik ervan eerst een persoonlijk account moet aanmaken. Of je de auto nu voor een rijtest mee hebt, of er eentje hebt gekocht!

Het kleurt de beleving aan boord, terwijl Mini juist zo zijn best heeft gedaan op het interieur van de Aceman. Niet dat de crossover er van binnen anders uitziet dan andere moderne Mini’s, maar de nieuwe huisstijl is gewoon een lust voor het oog. Met name het met stof beklede dashboard, dat in het donker wordt uitgelicht met sfeerlicht. En de karakteristieke ronde klok in het midden van het dashboard, waarop je zowel je route kunt bekijken als een foto van je dierbare. Mits je eerst een Mini ID hebt aangemaakt.

Gordel voor de sier

Waar het interieur van de Aceman afwijkt van andere Mini’s, zijn de deurklinken binnenin. Die zitten onnodig laag op het portier, waardoor je jouw passagiers altijd op de exacte locatie moet wijzen. Over passagiers gesproken: het ruimteaanbod houdt niet over. Zelfs kinderen komen achterin hoofd- en beenruimte te kort. De derde gordel zit er alleen voor de sier: het interieur van de Aceman is smal en de middentunnel fors. In stroompunten is voorzien; eigen ventilatieroosters en bekerhouders ontbreken.

De Aceman beschikt over een variabele bagagebodem, waarmee je een vlakke laadvloer creëert. Bovendien kun je op die manier de benodigde laadkabel uit het zicht opbergen. De afwerking onder de bagagebodem laat te wensen over: je legt jouw kabel letterlijk bovenop de subwoofer. De kabel voorin opbergen gaat niet: de Mini heeft geen frunk.

De kofferbak van de Aceman is minimaal 300 groot; beduidend minder inhoud dan een Alfa Romeo Junior (400 liter). De bagageruimte van de Mini beschikt over een 12V-stroompunt. De laadvloer mag dan vlak zijn: er zit een flinke kier tussen de neergeklapte rugleuning en de bagagebodem. Daar kunnen eenvoudig spullen tussen zoekraken. Een andere ergernis betreft de handgrepen aan de binnenzijde van het kofferdeksel. Die zijn ondiep, waardoor je hand er geregeld onverrichter zake uit glijdt.

De Aceman SE en het milieu

De Aceman wordt standaard geleverd met een batterijpakket van 42,5 kWh, goed voor een theoretisch rijbereik van 309 kilometer. Tegen meerprijs kun je terecht voor een accupakket van 52,4 kWh, waarmee je 405 kilometer zou moeten kunnen afleggen op één lading stroom.

De kleinste batterij is voorbehouden aan het 184 pk sterke instapmodel en heeft een laadsnelheid van maximaal 70 kiloWatt. De door ons gereden Aceman met de sterkere motor en grotere accu komt met maximaal 95 kW op krachten. Dat doet een alternatief als de Volvo EX30 aanmerkelijk sneller: met tot wel 153 kW, afhankelijk van de gekozen motorisering. Aan een publiek laadpunt laadt de Mini altijd met drie fasen. Om de laadprocedure te starten, moet de auto op slot staan.

Kou aanzienlijk effect

Welke uitvoering je ook kiest: de Mini beschikt over een speciale spaarmodus en een Brake-stand op de automaat. Daarmee wint de Aceman extra remenergie terug. In die mate, dat je bij goed anticiperen met één pedaal kunt rijden.

Wij maakten ons testkilometers bij een buitentemperatuur van maximaal 10 graden. Dat had een aanzienlijk effect op het rijbereik: de voorspellingen van de boordcomputer kwamen niet boven de 260 kilometer uit. Afgaand op het door ons gerealiseerde praktijkverbruik van 20,7 kWh per 100 kilometer zou dat best eens kunnen kloppen.