Auto Review Suzuki S-Cross I

De Suzuki S-Cross is een crossover die met kop en schouders boven zijn concurrenten uit steekt, maar daarvoor moet je wel eerst van zijn bestaan af weten. We betwijfelen echter of het nieuwe ontwerp van de semi-terreinwagen daaraan zal bijdragen.

Conclusie

Er bestaan in deze prijscategorie misschien mooiere crossovers, maar veel praktischer dan de Suzuki S-Cross wordt dit autotype niet. De semi-terreinwagen is rijk uitgerust, beschikt over een flink trekvermogen en een riante garantietermijn. De kofferbakinhoud is ook nog eens royaal, maar die omschrijving geldt helaas niet voor de binnenruimte zolang je kiest voor het optionele glazen dak. Desondanks is de S-Cross een model dat je binnen dit segment niet over het hoofd mag zien, wat momenteel nog te vaak gebeurd.

Type auto en prijs

Een nieuwe Suzuki is geen vanzelfsprekendheid, want de fabrikant heeft het niet makkelijk. In Europa dwingt steeds strengere milieuwetgeving het merk inmiddels om onder eigen naam hybride Toyota’s op de markt te brengen. Deze S-Cross is nog een ‘echte’ Suzuki en hoewel het ontwerp sterk leunt op dat van zijn in 2013 onthulde voorganger, is de crossover bijna helemaal nieuw. Alleen het dak, de aandrijflijn en het interieur werden van het voorgaande model overgenomen. Van opzij zijn beide generaties nauwelijks van elkaar te onderscheiden; alleen de vorm van het derde zijruitje biedt uitsluitsel. Aan de voor- en achterzijde wordt alsnog duidelijk dat de S-Cross grondig is vernieuwd, al zal niet iedereen de plompe styling als een verbetering beschouwen. Uitbundig is het model sowieso nooit geweest: daarvoor hebben de Japanners de Vitara al, die in hetzelfde deel van de markt opereert. Met een vanafprijs van € 26.875 is de S-Cross weliswaar twee mille duurder, maar daar krijg je dan ook een grotere auto voor terug. Inmiddels zien we hetzelfde gebeuren bij andere volumemerken: Ford, Opel en Volkswagen bieden hun compacte crossovers bijvoorbeeld ook in verschillende smaken aan. De Suzuki is een van de gunstigste aanbiedingen in dit deel van de markt: de S-Cross beschikt standaard over een mild hybride aandrijflijn en heeft vanaf het instapmodel al een rijke aanvullende veiligheidsuitrusting. Daarnaast kun je maar liefst 6 jaar bij de dealer aankloppen, mocht er iets met de semi-terreinwagen aan de hand zijn. Een dergelijke garantietermijn vind je lang niet overal!

Hoe rijdt de S-Cross

De Suzuki is er met voor- of vierwielaandrijving, in combinatie met een handbak of automaat. Beide transmissies zijn voorzien van zes versnellingen en gekoppeld aan een 1.4-liter turbomotor, die 129 pk en 235 Nm koppel levert. Wij maakten onze testkilometers met een voorwielaangedreven, handgeschakelde S-Cross. Die weet raad met een aanhanger van 1.500 kilogram. De zitpositie doet denken aan een werkpaard: je zit op de bok, op stoelen waarvan de zittingen voor lange mensen een fractie te kort zijn. De handbak in onze testauto werkte een beetje stroef, maar gelukkig hebben we hem nauwelijks nodig gehad: de viercilinder benzinemotor van de S-Cross is namelijk hartstikke soepel. Een rotonde in zijn drie is geen enkel probleem; het lukt zelfs in de vierde versnelling! Minpunten zijn er ook: de besturing is wat licht - aangenaam in de stad, minder fijn op de snelweg - en de Suzuki produceert onderweg de nodige banden- en rijwindgeluiden. Niet alleen de buitenzijde van de S-Cross is onder handen genomen, ook de aanvullende veiligheidsuitrusting is bijgepunt. Standaard beschikt de Suzuki voortaan over adaptieve cruise control, actieve rijstrookassistentie, verkeersbordherkenning, een noodremsysteem en een achteruitrijcamera. Wanneer je een duurder uitrustingsniveau kiest, krijg je daar nog dode hoek bescherming en een waarschuwing voor kruisend verkeer achter de auto bij. Ruimhartig, maar al die systemen laten zich behoorlijk gelden. Niet zozeer in het stuur, als wel met allerlei meldingen en geluiden. De 360 graden camera op onze testauto is voorbehouden aan de meest luxueuze uitvoering. Handig tijdens parkeermanoeuvres, maar in andere situaties heb je hem nauwelijks nodig: het zicht rondom is dankzij het grote glasoppervlak van de S-Cross dik voor elkaar.

De S-Cross van binnen

Voor de binnenzijde van de S-Cross hebben de Japanners de mal van zijn voorganger gebruikt. Alleen het infotainmentscherm heeft een andere plek gekregen: dat prijkt voortaan bovenaan het dashboard. De gebruikte bouwmaterialen zijn nog altijd van knalhard plastic en glimmen bovendien. Het instrumentarium is grotendeels analoog: dat betekent veel knoppen en een traditionele klokkenwinkel. Het oogt misschien ouderwets, maar je kunt alle functies eenvoudig bedienen. In de kofferbak van de S-Cross kun je minimaal 430- en maximaal 1.230 liter aan bagage kwijt. Een variabele laadbodem behoort tot de standaarduitrusting. De laadvloer loopt weliswaar op, maar je hebt in ieder geval geen tildrempel. Daarnaast is de laadopening mooi breed. Een optioneel glazen dak speelt de hoofdruimte in de Suzuki parten. Dat geldt zowel voor- als achterin. De verstelbare rugleuning van de achterbank helpt daar helaas niets aan. Een ander aandachtspunt is het ontbreken van stroompunten en ventilatieroosters voor de passagiers achterin. Je mobiele telefoon moet je nu zien op te laden met een aansluiting onder de armsteun voorin.

De S-Cross en het milieu

Elke S-Cross heeft een elektrische hulpmotor aan boord, door de Japanners ten onrechte aangeduid met het typeplaatje ‘Hybrid’. Een volwaardige hybride aandrijflijn verschijnt echter pas in de loop van 2022 op de Nederlandse markt. Saillant genoeg is die techniek niet afkomstig van Toyota: in het geval van de Vitara en S-Cross maken de Japanners de combinatie van een verbrandings- en een elektromotor helemaal zelf. Het gemiddelde verbruik van de door ons gereden, handgeschakelde mild hybride bleef in de praktijk steken op 1 op 14,9. De fabrikant geeft zelf een score op van 1 op 18,9.