Auto Review Mitsubishi Outlander III 1e facelift

Over de Mitsubishi Outlander PHEV

De Outlander gold destijds zo’n beetje als de pionier als het gaat om plug-in hybrides. Na een paar jaar als ‘bijtellingskanon’ was het fiscale voordeel verdwenen. Hier hebben we het over de facelift-versie vanaf eind 2018, met los van de uiterlijke verschillen vooral ook een nieuwe motor. Deze is nog meer specifiek afgestemd op gebruik in zo’n ‘PHEV’. Dat is fraai, maar het fiscale voordeel was verdwenen en het model begon wat op leeftijd te komen. Het eerdere succes kwam niet meer terug. Sterker nog, Mitsubishi heeft dit model eind 2021 heel stilletjes uit de verkoop laten verdwijnen en de compleet nieuwe versie krijgen we hier niet eens meer. Dat neemt allemaal niet weg dat dit model voor een bepaalde groep kopers nog steeds een heel sterk occasionaanbod kan zijn. Om de auto goed tot zijn recht te laten komen, is het wel zaak de PHEV-techniek optimaal te gebruiken. Dat is wat deze Outlander anders maakt, dan zo maar een grote SUV.

Uitvoeringen en varianten

Technisch bestaat er maar één versie van deze Outlander. Deze is voorzien van een 2,4 liter benzinemotor (99 kW/135 pk) en twee elektromotoren met samen 120 kW/163 pk. Het ‘systeemvermogen’ bedraagt 176 kW/240 pk. De Outlander heeft vierwielaandrijving, in die zin dat de benzinemotor plus de ene elektromotor de voorwielen aandrijft, de andere elektromotor neemt de achterwielen voor zijn rekening. Al die motoren zijn uiteraard gekoppeld via een volledig automatische transmissie. In uitrusting kennen we de uitvoeringen Pure, Pure+, Intense, Intense+, Instyle en S-Edition. Vanaf de herfst van 2019 tot begin 2021 was er ook een Intense S.

De Mitsubishi Outlander PHEV als occasion

Waar zijn die duizenden Outlander PHEV’s die destijds zakelijk zijn verkocht toch naartoe? Een groot deel is geëxporteerd, onder meer naar Rusland. Daar hebben we hier niks meer aan. De versie waarover we het hier hebben zou ook wel eens oostwaarts kunnen gaan, al zijn de aantallen nu veel kleiner. Er is natuurlijk een categorie occasionkopers die dat lekker niet laat gebeuren, overtuigd als ze zijn van de bijzondere kwaliteiten van deze Mitsubishi. Dat is wel terecht. Wie slim met de auto omgaat, kan superzuinig rijden en de Outlander heeft meer kwaliteiten. Het aanbod gebruikte exemplaren is er nog steeds wel. Een belangrijk deel daarvan staat –vanzelfsprekend- bij Mitsubishi-dealers, maar we komen ze ook wel tegen bij dealers van andere merken en toch ook nog in beperkte mate bij de outlets van leasemaatschappijen. Met een kloppende onderhoudshistorie is zo’n Outlander, gezien de uitmuntende kwaliteit van de techniek, een vrijwel risicoloze koop.

De proefrit

De onderscheidende eigenschap van de Outlander PHEV, de naam zegt het al, is zijn plug-in hybride techniek. Wie bijvoorbeeld maar enkele tientallen kilometers woon-werkverkeer heeft en consequent de Outlander aan de stekker hangt, kan een spectaculair laag brandstofverbruik scoren. In nieuwstaat was de Outlander in staat tot ongeveer veertig kilometer volledig elektrisch rijden. Als de auto op leeftijd is, dan kan de capaciteit van de accu teruglopen en dus is de elektrische actieradius dan korter. Het praktijkverbruik hangt dus sterk af van de wijze waarop de auto wordt gebruikt. Wie niet ‘stekkert’ komt uit op zo’n 1 op 12, wat voor een auto van dit formaat en gewicht al zeker niet slecht is. De keuze om op enig moment elektrisch te rijden, bijvoorbeeld ’s avonds laat in een woonwijk, of in heel druk stadsverkeer, is simpel te maken met een druk op de knop. Die zit alleen wat ver naar rechts op de middenconsole. Laat je de Outlander gewoon zijn gang gaan, dan is de keuze tussen de elektromotoren en de benzinemotor soms wat onlogisch. Het is ook raar dat die overschakeling steeds een ‘klik’ in het dashboard laat horen.

De Outlander is een grote en ruime SUV met bijvoorbeeld 463 liter bagageruimte, terwijl de hydride-accu toch ook ergens achterin een plaatsje heeft. De losse laadkabel moet hier ook een plekje vinden. Sterk punt van de Outlander is ook dat hij een geremde aanhanger van 1.500 kilo mag trekken. Dat gaat wel meteen flink ten koste van de elektrische actieradius en het brandstofverbruik. Er is ook genoeg ruimte voor wel vijf volwassenen. Daarbij is het opvallend dat de voorstoelen voor mensen met lange benen al gauw niet ver genoeg naar achteren kunnen. De achterbank is vrij hard en plat en dat geldt ook in mindere mate voor de voorstoelen, de zittingen zijn ook relatief kort. Het dashboard is overzichtelijk, keurig afgewerkt en leidt nergens tot vraagtekens in de bediening. We missen af fabriek een navigatiesysteem en adaptieve cruise control schijnt te bestaan, maar de meeste Outlanders hebben dat niet. Jammer.

De afstemming van het onderstel is vrij stevig, maar niet onnodig hard. Het geluidsniveau is bijzonder laag, je moet echt scherp opletten om te horen of de benzinemotor ‘loopt’. De besturing voelt wat doods aan, door de vanzelfsprekend elektrische bekrachtiging, maar ach, het is geen sportwagen.

Conclusie

Voor een bepaald publiek, dat zoekt naar een ruime en zeer betrouwbare SUV èn bereid is zo vaak als mogelijk te ‘stekkeren’ is de Outlander de perfecte auto. Dit is een uitgesproken langloper, die bestand is tegen ‘zwaar werk’, maar zijn bestuurder nooit in de steek laat.