Auto Review Subaru Outback VI

Al decennialang maakt Subaru ‘no nonsense’ auto’s. Dergelijke modellen vallen niet bij iedereen in de smaak, maar voor de Outback maken de meeste automobilisten een uitzondering. En dat komt niet alleen, omdat de Japanse fabrikant er onbedoeld mee aan de laatste mode voldoet.

Conclusie

Zijn kunststof plaatdelen voelen niet als een verkleedfeestje: de Subaru Outback is daadwerkelijk een stoere stationwagen. Eentje die z’n inzittenden beschermt en hen in alle comfort van A naar B brengt. Voor wat je krijgt, mag je de aanschafprijs bovendien scherp noemen. Zijn stevige brandstofverbruik maakt de Outback echter alsnog kostbaar.

Type auto en prijs

Voor een fabrikant die wars is van modegrillen, stond Subaru maar mooi aan de wieg van ’s werelds grootste, huidige autotrend: die van de crossover. De Outback was en is een kruising tussen een stationwagen en een terreinauto. En dat al zes modelgeneraties lang! Hoewel dit type auto de nodige navolging heeft gekregen, neemt de Subaru Outback nog altijd een unieke positie in. De Japanner is groter dan een vierwielaangedreven Skoda Octavia en voordeliger dan de opgeruigde stationwagens van Volvo en Mercedes. Prijzen beginnen bij € 60.995 voor een uitermate rijk uitgeruste basisuitvoering. Denk daarbij onder meer aan vierwielaandrijving, 18-inch lichtmetaal, dakrails, een achteruitrijcamera en de complete aanvullende veiligheidsuitrusting. Bovendien verleent de Nederlandse importeur 5 jaar garantie op de Outback. In vergelijking met de concurrentie valt wel de beperkte keuze aan motorisaties op. Je kunt bij Subaru slechts voor één krachtbron terecht, gespeend van welke vorm van elektrische rijondersteuning ook. Dat is anno 2022 best ouderwets.

Hoe rijdt de Outback?

Zeg je Subaru, dan heb je het automatisch over boxermotoren. Dat type krachtbron heeft de cilinders niet rechtop staan, maar plat liggen. De Japanners zweren erbij: ze geloven dat boxer motoren soepeler accelereren en bijdragen aan een betere balans. Vanwege zijn bijzondere vorm zorgt de krachtbron immers voor een lager zwaartepunt. Veiligheid speelt echter even goed een rol: bij een frontale botsing schuift het motorblok namelijk onder de inzittenden, in plaats van op hun schoot. In het geval van de Outback gaat het om een boxermotor met 2.5-liter inhoud, goed voor 169 pk en 252 Nm koppel. Het trekgewicht bedraagt maximaal 2.000 kilogram. Nette waardes, maar in combinatie met een leeggewicht van een kleine 1.700 kilo is de vierwielaangedreven stationwagen geen strepentrekker. Dat hoeft ook helemaal niet: de Outback komt het beste tot zijn recht bij een ontspannen rijstijl. Op die manier ervaar je ook geen geluidshinder van de traploze automaat, die anders luidruchtig op zoek gaat naar het juiste toerental. De oorspronkelijke Outback was een variant op de Legacy: Subaru’s Volkswagen Passat. De Outback had alleen een veel grotere bodemspeling. Hoewel de Legacy in Europa al jaren niet meer wordt gevoerd, is de extra bodemvrijheid gebleven: die bedraagt inmiddels 21 centimeter. Dat heeft zijn weerslag op het rijcomfort, want de Outback beweegt van links naar rechts en van voren naar achteren. Nog een reden om het rustig aan te doen! Hoewel Subaru zaken als een navigatiesysteem en een elektrisch bedienbare achterklep achterhoudt voor de duurdere versies van de Outback, zijn alle uitrustingsvarianten standaard voorzien van EyeSight: de omvangrijke aanvullende veiligheidsuitrusting van de Japanners. Daarvan maken hulpsystemen deel uit als adaptieve cruise control, actieve rijstrookassistentie, verkeersbordherkenning en een waarschuwing voor kruisend verkeer achter de auto. De Subaru kan in de file jouw voorganger volgen en stuurt in een noodsituatie zo nodig om een eventueel object heen. Die reddende engeltjes laten zich onderweg goed zien en horen, maar gelukkig kun je zulke waarschuwingen in het infotainmentsysteem uitschakelen. De betreffende hulpsystemen blijven even goed actief, alleen dan op de achtergrond. Wat een verademing in vergelijking met de concurrentie! Hetzelfde geldt voor het zicht rondom. De Subaru oogt misschien niet als de meest blitse stationwagen op de markt, maar achter het stuur kun je tenminste fatsoenlijk om je heen kijken, mede dankzij de uit de kluiten gewassen buitenspiegels.

De Outback van binnen

Aan de buitenzijde zijn de verschillen tussen de voorgaande Outback en de huidige, zesde generatie marginaal. Van binnen tref je voortaan echter een groot, verticaal infotainmentscherm aan. De klokkenwinkel is op het moment nog analoog, maar in Japan is de Outback al leverbaar met een digitaal instrumentarium. Wie weet dat we die functionaliteit hier dus ook nog krijgen. De belangrijkste bedieningsfuncties zitten waar je ze verwacht. Alleen naar de instellingen van de aanvullende veiligheidsuitrusting is het even zoeken, want die zitten verspreid over verschillende submenu’s. Ook de instap naar achteren is even puzzelen, want daarbij zit de achterste wielkuip in de weg. Maar wanneer je eenmaal zit, heb je volop de ruimte. Ook lange volwassenen zitten op de achterbank met kruin en knieën vrij. Bovendien hebben de achterpassagiers eigen ventilatieroosters en stroompunten tot hun beschikking. De rugleuning van de achterbank klap je eenvoudig neer vanuit de bagageruimte, die in het geval van onze testauto maximaal 1.750 liter groot is. Kies je voor een goedkoper uitrustingsniveau, dan kunnen er iets meer spulletjes mee vanwege het ontbreken van een subwoofer voor het audiosysteem. De bagagebodem is vlak en daaronder heb je nog wat extra opbergruimte tot je beschikking. Daarnaast is de laadopening aangenaam breed.

De Outback en het milieu

We schreven het al eerder: Subaru biedt hun stationwagen maar met een type aandrijflijn aan. Dat is er eentje zonder elektrische rijondersteuning, terwijl de Japanners een dergelijke krachtbron wel in de Forester leveren. In de folder geeft Subaru blijk van realiteitszin met een gemiddeld verbruik van 1 op 11,6. In de praktijk wisten we daar zelfs nog iets boven te blijven, met een score van 1 op 12,1.