Auto Review Honda Civic VIII 1e facelift

Ik rij in een UFO!

De Honda Civic krijgt als occasion onvoldoende waardering. Bij deze generatie kun je daarvan het uiterlijk de ‘schuld’ geven, want ja, hij is wel een beetje heel eigenwijs. Jammer, want het zijn kwalitatief zeer goede en erg goed rijdende auto’s.

Pluspunten

Fijne stuurauto
Zeer eigenzinnig model

Minpunten

Onwennig interieur/bediening
Enkele kleine, onschuldige euveltjes bekend

Wat vindt de Wegenwacht?

Voor deze generatie van de Civic zijn enkele kleine, onhandige euveltjes bekend die wel eens voorkomen. Ernstige problemen zijn bij de Civic niet te verwachten. Na bijvoorbeeld een onzachte aanraking met een trottoirband, kan het zijn dat de motor niet meer start. Eigenlijk is dit geen euvel, de brandstoftoevoer is automatisch onderbroken door de botsschakelaar. Die schakelaar is lastig te bereiken, maar het is een kwestie van resetten.

Wanneer de airco erg hard aan het werk is, komt het voor dat er ‘rook’ (condens) uit de ventilatieopeningen in het dashboard komt. Dat is ook niet echt een euvel, maar vaak schrikken mensen er wel van. Even de airco uit en het houdt vanzelf op. Allerhande elektronische problemen kunnen simpel worden veroorzaakt door een losgetrilde accuklem. Schoonmaken en goed vast zetten en klaar is ehhh… de Civic.

Waar praten we over?

De generatie Civics vóór deze, waren goede, maar wat conservatief gelijnde auto’s. Dat kan van dit model, vanaf 2005, niet bepaald worden gezegd. Deze is juist heel extravagant, buitenissig zelfs. Logisch gevolg is dat de kopers van die vorige Civic deze niet zo zagen zitten. Honda was daarmee voor de zoveelste keer terug bij af, om een heel andere klantenkring op te bouwen. Wat ook niet hielp, was dat tegelijk een heel andere Civic hier werd verkocht, met hybridetechniek. Die kwam uit Amerikaanse productie, deze uit Engeland, beide heten Civic maar hadden verder niets met elkaar te maken. Al met al is deze bijzondere Civic wel weer een typische liefhebbersauto geworden. Er zijn mensen die ‘m helemaal het einde vinden, terwijl anderen ‘m echt niet kunnen waarderen.

Uitvoeringen en varianten

Deze Civic is er alleen als vijfdeurs. De achterportieren lijken verborgen, door de deurgreep bij het raam te plaatsen. Er zijn steeds drie motorvarianten geweest, twee benzineversies en één diesel. De 1,4 liter gaf aanvankelijk 61 kW/83 pk, vanaf eind 2008 is dat 73 kW/98 pk. De 1,8 was steeds goed voor 103 kW/140 pk en hetzelfde vermogen werd ook bereikt door de 2,2 liter CDTi-diesel. Alle versies hebben standaard zes versnellingen. De diesel is er niet met automatische transmissie. De 1,8 heeft een ‘echte’ automaat met vijf overbrengingen, de 1,4 is ook geleverd als i-Shift, dat is een semi-automatische vijfbak. Er was steeds een naamloze basisversie met de 1,4, die er ook was als Comfort en Sport. De twee andere motoren misten die basis en aan de lijn werd dan de Executive toegevoegd. De Silverstone is in 2008/9 een langlopend actiemodel geweest. De snelle versie ‘Type R’ laten we hier buiten beschouwing.

De Honda Civic als occasion

Deze Civic is typisch de lieveling van een vrij klein publiek. Er is dus niet zoveel vraag, maar daar staat ook een vrij overzichtelijk aanbod tegenover. Daarbij waarderen die liefhebbers niet alleen de eigenwijze stijl van deze Civic, ze weten ook hoe goed Honda’s in elkaar zijn gezet. Oftewel: in de praktijk worden er flinke bedragen voor deze Civics gevraagd èn betaald. Als je per se zo’n Honda wilt, heb je natuurlijk ook niet veel alternatieven. Deze Civic is vrijwel uitsluitend particulier verkocht, de Amerikaanse hybride sedan vrijwel uitsluitend zakelijk. Die twee factoren èn de beschikbaarheid van die hybride verklaren ook dat diesels vrijwel niet zijn te vinden. In het aanbod is het wel opmerklelijk dat het aandeel met automatische transmissie bijna de helft bedraagt. Dat is ook weer een vertekend beeld, want dat omvat natuurlijk ook meteen al die hybrides.

De proefrit

Het uiterlijk van deze Civic vraagt erg veel gewenning, met zijn vele bijzondere details en scherp oplopende wigvorm. In het interieur gaat de verbazing verder. Het lakzwarte dashboard lijkt alleen zwarte gaten te vertonen, pas als je ‘m op contact zet, lijkt dit het commandocentrum van een klein ruimteschip. Onder het rijden blijft het lastig dat snelheidsmeter en toerenteller niet in hetzelfde vlak zitten. Dat is niet alles, werkelijk alles werkt anders en zit op andere plaatsen dan waar je het verwacht. Dat begint trouwens al met de uiterst lìnks geplaatste startknop. Het uitzicht is ook wennen, van het front is helemaal niks te zien, het uitzicht naar achteren is zeer matig. Eenmaal op weg is deze Civic een echte Honda. Ook de 1,4 liter motor (73 kW) is lekker soepel en levendig, veel automobilisten zullen aan deze motor al genoeg hebben. Kenmerkend is ook de mooi nauwkeurige besturing, die zeker niet te sterk is bekrachtigd. Honda’s zijn gewoon erg fijn rijdende auto’s en daarop is deze Civic gelukkig geen uitzondering. Met zo’n 1,4 moet een gemiddeld verbruik rond 1 op 13 à 14 zijn te halen.

Conclusie

Deze Honda Civic is door zijn bijzondere uiterlijk beslist geen allemansvriend. Eigenlijk is dat jammer, want dit heeft in het verleden veel potentiële kopers ervan weerhouden nader kennis te maken. Die ontdekken dan niet dat zo’n Civic na al die gewenning wel een heel fijne en goede auto is.

Deze auto is beschikbaar gesteld door Alewijn Ott, Alkmaar

Bekijk andere tests van vergelijkbare auto's

Mercedes A-Klasse

Auto review

Peugeot 308