Auto Review Seat Tarraco I

Seat introduceert met de Tarraco een eigen versie van de Volkswagen Tiguan Allspace. Misschien dat de Spanjaarden daarmee niet de originaliteitsprijs winnen, maar dat maakt de reusachtige semi-terreinwagen in dit deel van de markt niet minder welkom.

Conclusie

Grote gezinnen hebben er met deze Seat Tarraco een welkome keuzemogelijkheid bij. Mede dankzij z’n gigantische binnenruimte is het een heerlijke familieauto. Bovendien geeft de rijke veiligheidsuitrusting een gerust gevoel, net als de 4 jaar fabrieksgarantie.

Type auto en prijs

Seat heeft er een handje van om hun grotere modellen van moederbedrijf Volkswagen te betrekken. Denk bijvoorbeeld aan de Audi A4, die een tijdje als Seat Exeo is verkocht. Of de Volkswagen Sharan, die als Seat Alhambra aan de man werd gebracht. Hetzelfde geldt voor de nieuwe Tarraco. Dat is een uit de kluiten gewassen semi-terreinwagen, die trekjes heeft van de Volkswagen Tiguan Allspace. Met een vanafprijs van € 37.950 is de Spanjaard echter drie mille voordeliger dan de Duitser. Een sterk aankoopargument, net als de mogelijkheid om de Tarraco met een derde zitrij uit te rusten. Zevenzitters zijn er niet zoveel in dit deel van de markt: met de Mitsubishi Outlander, Honda CR-V, Renault Grand Scénic en Peugeot 5008 heb je het wel gehad. Laatstgenoemde Fransman is een fractie goedkoper, maar bij Seat stellen ze daar een krachtiger motor en een rijkere standaarduitrusting tegenover. Vierwielaandrijving behoort bij de Spanjaarden ook tot de optiemogelijkheden.

Hoe rijdt de Tarraco

Seat maakt deel uit van de Volkswagen-groep en vervult binnen dat concern de rol van sportieve loot. In dat licht bezien, is de Tarraco geen échte Seat: de familiewagen helt weliswaar niet over in de bocht, maar vanwege het hogere gewicht en de gekozen demperafstelling zouden we het rijgedrag van de reusachtige Spanjaard niet als dynamisch willen bestempelen. Je kunt je afvragen of dat überhaupt bij dit type auto past; wij hebben ons er in ieder geval niet aan gestoord. Wel is het jammer dat de besturing een tikje nerveus aandoet: vermoedelijk is de Seat aan de achterzijde zachter gedempt, waardoor de voorwielen naar grip gaan zoeken. Wij gingen op pad met een uitvoering die was voorzien van de eenvoudigste benzinemotor: een viercilinder met 1.5-liter inhoud, goed voor 150 pk, 250 Nm koppel en een trekgewicht van 1.800 kilogram. Een plezierige krachtbron, al had het exemplaar in onze testauto herhaaldelijk last van een ochtendhumeur: we verlieten meer dan eens bokkend en stotend de straat. Was de motor eenmaal op temperatuur, dan verdwenen die nukken zo plotseling als ze waren gekomen. De krachtbron was in ons geval gekoppeld aan een handgeschakelde zesbak. Over de aandrijflijn verder geen klachten, wel over de stoelen: de zittingen zijn vlak, waardoor je benen er niet veel steun aan ondervinden. De geluidsproductie is indrukwekkend, in die zin dat je de Tarraco nauwelijks hoort. Behalve de motor blijven ook wind- en afrolgeluiden op de achtergrond, wat de zevenzitter tot een comfortabele reisgezel maakt. De veiligheidsuitrusting van de Seat omvat standaard een noodstopsysteem en vermoeidheidsherkenning. Alle overige rijhulpsystemen – adaptieve cruise control, rijstrookassistentie, verkeersbordherkenning, dode hoek signalering en een waarschuwing bij kruisend verkeer aan de achterzijde - zijn tegen meerprijs verkrijgbaar. Van die rijstrookassistentie kregen we een punthoofd: het systeem staat standaard aan en moet iedere rit opnieuw worden uitgeschakeld. En dat wil je, want het is (te) nadrukkelijk aanwezig: alsof je met de Tarraco om de macht over het stuur moet worstelen. Dankzij het grote glasoppervlak is het zicht rondom dan wel weer dik in orde.

De Tarraco van binnen

Twee extra zitplaatsen moeten in het geval van de Tarraco van de optielijst komen. Zo’n tweede zitrij heeft zijn weerslag op de beschikbare laadruimte. In een zevenzits configuratie slinkt de omvang tot 230 liter. Houd je het bij vijf inzittenden, dan kun je in de kofferbak van de Tarraco juist ontzettend veel spullen kwijt: minimaal 760- en maximaal 1.920 liter. Met hendels klap je vanuit de kofferbak de rugleuning van de achterbank neer. De laadvloer is vlak, maar rommelig: het lijkt wel een lappendeken, met allerhande geulen en flapjes. Op de achterbank zit je riant, al moet je niet in het midden willen zitten: de middenconsole komt op die plek een heel eind het inzittendencompartiment binnen. Helemaal achterin kun je alleen (kleine) kinderen kwijt. De rugleuning van de reguliere achterbank valt te verstellen; daarnaast kun je de zittingen verschuiven. Besluit je spontaan om twee speelkameraadjes extra mee te nemen, dan kun je de hoedenplank van de Seat opbergen onder de bagagebodem. Handig! Hoewel het interieur is bekleed met zachte materialen, oogt de binnenzijde van de Seat wat grijs. Het – standaard – digitale instrumentarium voegt wat kleur toe aan het geheel, maar is van het goedkope soort: wil je de navigatiekaart tussen je meters geprojecteerd zien, dan toont het infotainmentscherm slechts een groot, zwart vlak. Andersom gebeurt precies hetzelfde, wat de ‘wow’-factor van deze gimmick toch enigszins teniet doet.

De Tarraco en het milieu

Seat levert diens zevenzitter met twee verschillende benzine- of dieselmotoren. Het beschikbare vermogen loopt uiteen van 150- tot 190 pk. De door ons gereden testversie is op papier goed voor een verbruik van 1 op 15,9. In de praktijk realiseerden wij een score van 1 op 12,2.