Auto Review Rover 75 I

Ondergewaardeerde goede smaak

Rover - 75

Wat vindt de Wegenwacht?

De Rover 75 is in het algemeen kwalitatief veel beter dan al te snel wordt gedacht. Niettemin zijn bij de Wegenwacht wel wat kleine euveltjes bekend. Bij de benzinemodellen komt het voor dat de benzinepomp in de tank uit elkaar valt en niet meer werkt. De auto stopt er dan uiteraard vanzelf mee. Het klinkt ernstig, maar een wegenwacht kan dit in principe ter plekke oplossen. De afstandsbediening voor de centrale vergrendeling kan dienst gaan weigeren, vooral nu die wat ouder wordt. Dat kan een kwestie van een batterijtje zijn, maar echt ‘kapot’ komt ook voor. Het lastige is daarbij dat ook het alarm via deze afstandsbediening wordt uitgeschakeld. De enige mogelijkheid om de auto open te krijgen en te gebruiken is met de andere afstandsbediening/sleutel. Die moet er bij aankoop van een occasion dus wel bij zijn! De benzineversies hebben nogal al eens problemen met het koelsysteem, zoals een lekke radiateur, kapotte waterpomp of thermostaat. Het is dus een pluspunt als die al eens zijn vernieuwd. Bij de 1,8 liter ‘K’-motor is de koppakking een zwak punt. Als die kapot gaat, is het een vrij kostbare reparatie.

Sommige auto’s zijn gewoon onder een slecht gesternte op de markt gekomen en hebben eigenlijk nooit een faire kans gehad. De Rover 75 is zo’n auto. Eerdere Rovers varieerden nogal als het om kwaliteit ging, de 75 is ontwikkeld door BMW en veel beter. Maar ja…

Waar praten we over?

De 75 kan worden gezien als de laatste opleving van het oude merk Rover. Na een uitgebreide samenwerking met Honda ging Rover midden jaren negentig ineens met BMW in zee. De 75 is het gemeenschappelijke product van die twee bedrijven. Hoewel de 75 voorwielaandrijving heeft, is de techniek door BMW doorontwikkeld, maar de stijl is duidelijk Brits, dus Rover. Die twee culturen botsten nogal en de verkoop van de 75 viel nogal tegen bij de verwachtingen. Uiteindelijk heeft dit model Rover niet van de ondergang kunnen redden, in 2005 is het hele merk opgehouden te bestaan. Overigens is de 75 ook de basis geweest voor de MG ZT, een sportieve variant, die we hier verder buiten beschouwing laten.

Uitvoeringen en varianten

Aanvankelijk was de 75 er alleen als vierdeurs sedan, vanaf 2001 ook als vijfdeurs stationcar, die ‘Tourer’ werd genoemd. Het leveringsprogramma is voor beide vormen identiek. De basismotorisering is de 1,8 liter Rover-motor uit de zogenaamde K-serie, met 88 kW/120 pk. Op diezelfde motor is ook een turbo toegepast, met 110 kW/150 pk als resultaat. Het gekke is dat er ook een 2,0 liter V6 met exact hetzelfde vermogen, maar een totaal ander karakter in het aanbod zit. daarnaast is er ook een 2,5 liter V6 met 130 kW/177 pk. Verder zijn er twee dieselvarianten, beide met 2,0 liter inhoud, met 85 kW/115 pk en met 96 kW/131 pk. In zeer kleine aantallen is de 75 op het laatst ook geleverd met een 4,6 liter (Ford) V8 met 191 kW/260 pk. Met uitzondering van de diesel zijn alle versies ook geleverd met een vijftraps automaat, die vooral bij de V6-en goed tot zijn recht komt. Op volgorde van compleetheid heten de verschillende uitvoeringen Club, Ambition, Sterling en Executive. In 2004 onderging de 75 een facelift, waarbij onder meer de koplampen zijn gewijzigd.

De Rover 75 als occasion

In de tijd dat de 75 nieuw te koop was, beseften te weinig mensen al hoe goed die Rover eigenlijk is. Dat is er niet beter op geworden. Sinds het merk helemaal is verdwenen, zijn de restwaardes ook flink gekelderd, terwijl de beschikbaarheid van onderdelen wel is gegarandeerd. Het resultaat laat zich raden, wie een nieuwe 75 heeft gekocht, heeft daar destijds flink op afgeschreven. Er is ook goed nieuws, als je de situatie omdraait. Nu koop je als occasionkoper met een beetje goed zoeken en uitkijken een prachtige, heerlijke Rover voor een heel bescheiden bedrag. Eén fout moet je natuurlijk niet maken: maar je moet ‘m niet na afzienbare tijd alweer van de hand willen doen, want dan schrijf je alsnog flink af. Er zijn 75’s met aanzienlijke kilometrages bekend, dus koop er eentje die nog niet heen en weer naar de maan is geweest en je kunt er nog vele jaren met plezier heerlijk in rondrijden. Ongeveer 1 op de 5 in het occasionaanbod is een diesel, maar de vijfdeurs Tourer is altijd heel schaars gebleven.

De proefrit

De 75 blinkt uit door zijn prachtig uitgebalanceerde veercomfort. Daarmee is het een heel fijne auto in het gebruik, vooral ook op lange ritten. Sterker nog, deze Rover brengt het er op dit punt veel beter van af dan menig modernere auto. De ovale tellers met ivoorkleurige wijzerplaten, veel hout, leer en chroom moeten je als stijl natuurlijk maar net aanspreken, dat is een voorwaarde voordat je ‘m koopt. Dat geldt trouwens voor heel de wat conservatieve stijl van de auto. het interieur is niet overdadig ruim, maar vier volwassenen kunnen er prima in zitten. Géén vijf, want de achter-‘bank’ bestaat in feite uit twee afzonderlijke zetels, wat ook wel een heel voornaam accent is. De handgeschakelde vijfbak werkt uitstekend, maar bij dit karakter hoort eigenlijk gewoon een fijne automaat. Dat geldt zeker als je een V6 koopt en eigenlijk wil je die, want deze past het beste bij dat hele karakter. Verwacht van de 2,0 V6 geen grote wonderen, want vooral bij lage toeren heeft die niet zoveel trekkracht, maar hij is wel heel soepel. In combinatie met de automaat kom je gemiddeld rond 1 op 10 uit. De 1,8 is iets zuiniger, de 2,5 V6 natuurlijk niet.

Conclusie

Totaal ondergewaardeerd, daarmee is de Rover 75 in één keer gekwalificeerd. Met zijn klassieke stijl rijdt de Rover niet alleen erg prettig, maar het is ook een veel betere auto dan altijd maar wordt gedacht. Dit is een occasion voor fijnproevers, die de stijl van de auto waarderen en beter weten dan de algemene opinie. Maar ja, véél van die kopers zijn er niet!