Auto Review BMW X1 II (F48)

Knap krap

BMW - X1 sDrive18d

De nieuwe BMW X1 is vele malen beter dan zijn voorganger. De vraag is alleen of de compacte SUV ook zijn vaak veel voordeligere alternatieven naar de kroon steekt.

Conclusie

De BMW X1 is een geweldige SUV, met dank aan zijn fijne rijeigenschappen en forse binnenruimte. Zijn forse aanschafprijs gooit echter roet in het eten: voor (veel) minder geld heb je net zo goed een prima crossover voor de deur staan, waarbij jij je bovendien niet naar binnen hoeft te wurmen.

Type auto en prijs

Met de X5 was BMW er vroeg bij, maar er ging de nodige tijd voorbij eer de Duitsers ook een kleine semi-terreinwagen klaar hadden. Het duurde tot 2009 voordat de fabrikant een model aanbood op basis van hun 1 Serie. Die X1 was primair gericht op mensen die tot dat moment nog geen BMW reden. Een slimme zet, want de liefhebbers vonden de X1 maar niets: de rijeigenschappen stonden mijlenver af van wat ze van het merk gewend waren en hetzelfde gold voor de bouwkwaliteit. Met de nieuwe X1 heeft de autobouwer dan ook iets goed te maken. Zijn uiterlijk heeft de tweede generatie alvast mee, want wat ons betreft is het lijnenspel van de crossover er op vooruit gegaan. Bovendien biedt de nieuwe X1 meer binnenruimte dan de oude. Met een prijskaartje van minimaal € 37.317 is hij verder nauwelijks duurder dan het vorige model of zijn belangrijkste concurrent, de Mercedes GLA (vanaf € 34.595). Goedkoop willen we de BMW echter niet noemen; voor 25 mille rijd je al in een uitstekende, kleine SUV. Alleen prijkt er dan een Nissan- of Renault-logo op de neus.

Hoe rijdt de BMW X1 sDrive18d

Rijdt deze X1 wél als een echte BMW? Ja en nee. De compacte SUV is in principe voorwielaangedreven (vierwielaandrijving vind je op de optielijst) en daar staan de puristen nog altijd niet om te springen. De X1 deelt onderhuids de nodige techniek met de 2 Serie Active Tourer en als je het ons vraagt, is dat juist een aanbeveling. Zoals de Duitsers vanuit het niets hun debuut maakten met de best sturende MPV op de markt, is ook deze crossover een fijne rijmachine. Hij stuurt een tikkeltje zwaar, maar wel precies. Wij gingen een blokje om met de een-na-voordeligste diesel; een 150 pk sterke zelfontbrander, in ons geval gekoppeld aan een voortreffelijke achttraps automaat. Omdat een model als de X1 nu eenmaal hoger is dan een reguliere personenauto en ook het nodige gewicht in de schaal legt, bestaan er modellen waarmee je sneller een rotonde kunt ronden. Maar in vergelijking met veel van de beschikbare alternatieven, is de SUV niets meer of minder dan een sportwagen. We waren dan ook behoorlijk verrast toen we op onze route de eerste verkeersdrempel tegen kwamen; daar dartelden we als een jong veulen overheen, omdat de BMW een stuk vriendelijker is gedempt dan we van het sportieve merk gewend zijn. Pas je aanrijdsnelheid aan en je hebt nergens last van. Sterker nog; dat comfortabele onderstel brengt eigenlijk alleen maar voordelen met zich mee. De X1 is nu namelijk een heerlijke reisauto. Onze testuitvoering beschikte over verschillende rijstanden, die alle drie goed bruikbaar zijn. De sportstand is niet ‘hijgerig’, in de eco-modus kun je nog altijd prima meekomen met het andere verkeer. Hoewel je hoog zit, kunnen we de stoere gezinsauto niet als overzichtelijk bestempelen. De grote zijspiegels creëren aan de voorzijde een lelijke dode hoek. Ook over je rechterschouder laat het zicht te wensen over vanwege de oplopende raamlijn. De veiligheidsuitrusting omvat onder meer een rijstrookassistent (je voelt een trilling in het stuur bij het onbedoeld verlaten van je rijbaan), adaptieve cruise control en een fileassistent (gek genoeg maakt de BMW in dat geval wél corrigerende stuurbewegingen, bij een snelheid tot 60 kilometer per uur). Die hulpsystemen moeten van de optielijst komen. De X1 kan de nooddiensten inseinen wanneer de auto bij een ongeval betrokken raakt. Dat systeem – BMW Emergency Call – behoort tot de standaarduitrusting.

De BMW X1 sDrive18d van binnen

De voorstoelen van de BMW zijn niet groot, maar zitten prima. Het is alleen geen gemakkelijke opgave om aan boord te komen; de deuropening is klein. Bij het verstellen van hun stoel komen lange bestuurders al snel áchter de B-stijl te zitten. Dat levert een vervelende instap op, waarbij je geregeld met je kleding blijft steken. Achterin is het niet veel beter; ook de achterbank ligt achter een deurpost verscholen. Je valt letterlijk naar binnen, maar eenmaal achterin heb je meer dan genoeg been- en hoofdruimte tot je beschikking. De middelste zitplaats van de achterbank is slecht bruikbaar, omdat de middenconsole (te) ver doorloopt en je ook nog te maken hebt met een hoge middentunnel. De zitting van de achterbank kun je verschuiven, de rugleuningen los verstellen. Bovendien is de bank in drie delen neerklapbaar. De laadruimte bedraagt minimaal 505- en maximaal 1.550 liter; dat zijn in deze klasse gigantische afmetingen. De X1 dankt die onder meer aan een dubbele laadvloer, waarbij wel moet worden aangetekend dat je een eventueel reservewiel ook nog onder die vloer kwijt moet. De laadopening is in ieder geval aangenaam breed. Het interieur van de compacte SUV vertoont grote overeenkomsten met dat van de eerder aangehaalde 2 Serie Active Tourer. Helaas hebben de Duitsers niet de fraaie hendel van de automaat overgenomen; het exemplaar in de X1 oogt plomp en daarmee gedateerd. Het binnenste is prachtig afgewerkt, maar druk je op het dashboard, dan kraakt dat alsof de auto er al de nodige jaren op heeft zitten. Storend is ook de veiligheidsgordel, die niet in hoogte te verstellen valt.

De BMW X1 sDrive18d en het milieu

BMW levert de X1 met een drietal benzine- en vier verschillende dieselmotoren. Het vermogen loopt uiteen van 116- tot 231 pk. De door ons gereden sDrive18d was in de praktijk goed voor een verbruik van 1 op 17,8. Een verbruikscijfer waar wij mee kunnen leven, al is het niet zo rooskleurig als de 1 op 23,3 die BMW zelf voor de van een automaat voorziene testuitvoering opgeeft. Elke X1 wordt standaard voorzien van een start/stop-systeem.