Krimpenroute

Hond mee: Langs de route staan borden die aangeven waar de hond los mag lopen. De route begint paralel aan het Breekadepad Zuid. Langs dit hele pad mogen honden loslopen tot aan de bebouwde kom. Ook in het Zwaneneiland mogen de honden los. Na het Zwaneneiland loop je de Krimpenerbosweg af tot aan de plas. Het hondenstrandje en het gebied ten noorden van het hondenstrandje is het hele jaar door losloopgebied. Het strand, de ligweiden, het water van de grote plas, het speeleiland en speelplaatsje naast het Krilpad zijn het hele jaar verboden voor honden.

Toegankelijkheid: deze route is niet geschikt voor mindervaliden, vanwege de (hier en daar blubberige) graspaden en bruggetjes onderweg.

Paden: deze route voert voor 30% over onverharde (gras)paden.

Loslopend vee: op de route kun je tussen de wildroosters loslopen vee tegenkomen. Houd afstand, maak geen onverwachte bewegingen en loop rustig lansg de dieren.

Parkeren: Parkeren bij 'horeca-paviljoen' (nieuwbouw, vlakbij de rotonde, start maart 2023), C.G. Roosweg 20225 LC Krimpen aan den IJssel, of bij de carpoolplaats aan de overkant.

1. Start vlakbij wandelknooppunt (wkp) 29 tegenover de parkeerplaats van voormalig Eetcafé Breeka bij het wandelroutepaneel op de kade. Ga hier LA het vage graspad op over de dijk (water aan je rechterhand). Bij bruggetje RA en meteen weer LA wandelpad op. Pad slingert langs water en gaat met bruggetje het water weer over. Pad RA volgen en meteen weer RA (rode pijl) over paadje door bos. Bij fietspad, wkp 31, LA. Steek weg over, ga RD en volg fietspad (Hyacint) door woonwijk.
2. Bij school De Wegwijzer (aan je rechterhand) LA (Orchidee), wit bruggetje met grote grijze palen over, RA (populierenlaan). Einde LA (Vijverlaan). 2^de weg RA (Zwanenkade), passeer zijstraat rechts en sla LA het groene gebied in, wandelpad over klein houten bruggetje. Pad passeert nog zo’n bruggetje, houd links aan, passeer nog zo’n bruggetje en ga de grote zwarte brug over, RD (Zwanendriftpad). Einde waterpartij (aan je rechterhand) LA. Bij Vijverlaan, wkp 24, LA.
3. Sla bij de rotonde, voorbij flatgebouw Vijverhoek, RA. Steek de weg Hoge Vijver over en volg het fietspad RD. Bij sporthal De Boog (aan je rechterhand) ga schuin RD het fietspad over, steek de weg over en neem het wandelpad het groen in.
4. Bij Y-splitsing links aanhouden (zie rode pijl), bij fietspad LA. Flauwe bocht naar rechts, flauwe bocht naar links, kruispunt oversteken, RD (Eerste braamstruikenpad). RA met tunneltje onder de weg door. Bruggetje over, fietspad buigt naar rechts. Bij weg LA (zie fietsbord ‘Krimpenerhout’), wkp 26.
5. Volg het pad langs het water (houd de Plas Krimpenerhout aan je linkerhand). Einde plas LA (graspad negeren). Na plas LA voetpad. Na 1^ste plasje aan je rechterhand RA het graspad op (negeer het ANWB-bordje verderop!).
6. Het pad slingert tussen de rietpluimen en plassen door. Graspad gaat na ca. 500 meter over in half verhard pad, bocht naar rechts, steek fietspad over, wkp 27, RD.
7. Pad buigt met grote bocht naar links, over wildrooster, flauwe bocht naar rechts, wkp 28. RD, flauwe bocht naar rechts, wildrooster, pad buigt naar links. Einde pad bij rotonde links oversteken naar startpunt route.

Het uitzicht over de polders biedt een onbelemmerde blik op maar liefst vijf hoogspanningsleidingen die vanuit alle windrichtingen samenkomen bij het Trafostation Krimpen van energieproducent E.on-Benelux. De stroom wordt opgewekt in een centrale op de Maasvlakte, via een zware hoogspanningsleiding getransporteerd naar Krimpen en daar verdeeld over vier leidingen. Het verdeelstation aan de Edisonstraat is geheel aan het zicht onttrokken door een groene zone die bekendstaat als het EZH-bos, naar het voormalige Elekticiteitsbedrijf Zuid-Holland (EHZ).

Twee kolossale flatgebouwen, de Parkflat en de Vijverflat, markeren overtuigend de harde grens tussen het Groene Hart en de Randstad. Beide gebouwen zijn een groot deel van de wandeling in de verte zichtbaar.

De tocht gaat een groot gedeelte door natuur- en recreatiegebieden. Onderweg ziet u de verschillende stadia van de transformatie van een strakke veenweidepolder in een gevarieerd recreatielandschap. Een deel van de route gaat door het Krimpenerbos dat begin jaren tachtig werd aangelegd (40 ha). Hier hebben bomen en struiken al een behoorlijke omvang; vogels voelen zich er prima thuis. De schelle, korte roep van de buizerd is regelmatig te horen. Hij eet voornamelijk muizen, zieke konijnen en wormen, want – dat zou je niet verwachten van een roofvogel – hij is niet wendbaar genoeg om prooien te vangen die zich snel verplaatsen.

De Krimpenerhout is pas eind jaren negentig ‘heringericht’ voor de natuur en de recreant. Het is nog altijd een zeer open landschap met hier en daar jonge aanplant van bomen. Een deel van de graslanden verruigt; sloten verlanden en op een aantal plekken is de bovengrond afgegraven om goede condities te scheppen voor vochtminnende planten en dieren. Er hebben zich twee zeldzame plantensoorten gevestigd: de rietorchis en de zonnedauw. De rietorchis is een vreedzame orchidee, maar de zonnedauw is nogal bloeddorstig: op zijn blad zitten kleverige haartjes die op dauwdruppels lijken. Daarmee vangt de plant genadeloos mieren die trek hebben in een lekker druppeltje dauw.
 

Het poldermodel in de polder
Voor de aanleg van de Krimpenerhout was een landinrichting nodig, vroeger ruilverkaveling genoemd. Geheel conform het poldermodel is er een Landinrichtingscommissie geïnstalleerd met vertegenwoordigers van alle belanghebbenden: boeren, natuurbeschermers, het waterschap, het recreatieschap en de overheid. Een van de lastigste kwesties voor de commissie is het grondwaterpeil.
Boeren bepleiten een laag polderpeil. Zo hebben ze een optimale grasopbrengst en is de bodem stevig genoeg voor de zware machines. Natuurbeschermers willen een hoge waterstand zodat er vochtminnende flora kan gedijen. Waar dat mogelijk is krijgen de weilanden en de natuurgebieden elk een eigen waterhuishouding.

Uiteraard ligt ook in dit recreatiegebied een zandwinplas met een strand, speelweiden en een buitenspeelplaats. Het zand was elders in de Krimpenerwaard nodig bij de aanleg van een watertransportleiding die van Bergambacht aan de Lek naar Den Haag loopt. In de jaren negentig werd dwars door Zuid-Holland een nieuwe transportleiding getrokken die (drink-)water naar de duinen bij Den Haag brengt, waar het wordt gezuiverd. Vanwege de slappe veenbodem was zand nodig om de ondergrond voor de waterbuizen te verstevigen. Daaraan heeft Krimpen deze recreatieplas overgehouden.

In de verte is de bebouwing van Krimpen aan de Lek en Krimpen aan den IJssel goed zichtbaar. In de Stormpolder staat een gigantische constructiehal van Scheepswerf Van der Giessen de Noord. Het bouwwerk – 264 m lang, 97 m breed en 55 m hoog – is van de hand van architect Wim Quist. Op zonnige dagen hangt er rond de loods een vreemde zilverachtige gloed.

Aan de rand van Krimpen aan de Lek staat het gebouwencomplex van het vroegere drinkwaterleidingbedrijf Lek en IJssel dat dateert van 1910. De stenen watertoren met een uitbouw aan de bovenkant is al van verre te zien. Dit was een van de eerste waterleidingbedrijven op het platteland. Alle gemeenten in de zuidwesthoek van de Krimpenerwaard werden van hieruit van drinkwater voorzien.