Struinen over het Schoonloërveld

Hond mee: Honden mogen mee op deze route, mits aangelijnd.

Toegankelijkheid: deze route is niet geschikt voor mindervaliden, vanwege de vele zandpaden die in de zomer rul zijn en op andere momenten in het jaar erg modderig.

Paden: verhard asfalt en tegels), maar vooral zan- en gras- en bospaden.

De routebeschrijving is zeer summier: de bedoeling is dat je door het bos zwerft en soms een houvast krijgt, waar je bent. Naast de aanwijzingen horen bij elk nummer coördinaten die je in je gps kunt invoeren als extra oriëntatiemiddel.

Tip: zo'n 300 meter van het beginpunt kun je 's zomers zwemmen in de Iberenplas (staat aangegeven). Daar is ook een kiosk waar je iets te eten/drinken kunt kopen. Verder is er geen horeca in het gebied.

1. (52.90175 - 6.6724797)
Start parkeerterrein (Ieberen 1). Steek linksaf de weg Schoonloo-Elp over en sla de steen/grindweg ‘de Zwatte’ in, wordt na 100 m asfaltweg.

2. (52.897 - 6.6703662)
Verlaat hier de asfaltweg­ en sla na ongeveer 480 m ra.

3. (52.8947 - 6.6640014)
Ga rechtdoor en vervolgens op kruispunt la (Klein paadje).

4. (52.89105 - 6.6643966)
Ga rd en vervolgens het eerste pad ra.

5. (52.88885 - 6.6714997)
Neem de brug over de Elperstroom. Ga ra. Zorg dat je de plas aan de linkerhand hebt. Ga brug over en volg het fietspad.

6. (52.87789 - 6.6708294)
Steek de Egbertsweg schuin over en volg het onverharde pad (links), tussen twee keien door.

7. (52.87782 - 6.6884991)
Ga hier la (schuin rd).

8. (52.8838 - 6.6937833)
In het natuurgebied Tweelingen eerste pad (keien) la. Bij zessprong met steen 62 rechtdoor. Daarna op de volgende driesprong rechts aanhouden.

9. (52.88705 - 6.6907692)
Verlaat het gebied door het klaphekje. Ga la en volg het pad langs de Tweelingen. Op vijfsprong (welke lastig is te vinden, gebruik hiervoor de gps) ra, rechte laan in noordelijke richting (let op het pad vol met omgevallen bomen en is slecht begaanbaar. Neem tussen steen 62 en 22 la het graspad

10.  (52.89371 - 6.6861867)
Ga op het fietspad ra en loop daarna la langs de houtwal (Olle Hullenweg). Op kruispunt ra en bij volgende kruispunt weer ra bij steen 224 en een parkeerplaats.

11.  (52.89393 - 6.6798782)
Ga door het klaphekje langs het Zwarte Water.

12.  (52.90098 - 6.678134)
Doorgaande weg oversteken en la het fietspad volgen.

13.  (52.90171 - 6.6724128)
Eindpunt bij de Excursieschuur van Staatsbosbeheer.

Tussen punt 1 en 2 loopt u langs het Elpermeer of Zwartewater. ’s Winters overnachten hier duizenden ganzen. ‘s Zomers is dit het domein van de geelgors, de roodborsttapuit en de boompieper en in het voorjaar groeien er wilde orhcideeën.

Vlak voor punt 3 liggen rechts in het bos twee grafheuvels. In de grootste van de twee is in de jaren 30 door de beroemde archeoloog van Giffen een lijksilhouet gevonden. Deze is te bezichtigen in het Drents Museum. Ernaast ligt een urnenveld.

Let in deze omgeving op de omgevallen boomstammen. Ze zijn vaak bewerkt door vogels: zwarte, groene en grote bonte spechten. Dassen wroeten in de stobben op zoek naar larven.

Houtwallen met knoestige eiken begrenzen het beekdal van de Elperstroom. In de herfst staan veel soorten paddenstoelen in de berm van de weg.

Onderweg naar punt 6 ziet u rechts de graslanden van Staatsbosbeheer, een belangrijk voedselgebied voor de dassen die hier de vele burchten bewonen. Bij schemer komen ook reeën tevoorschijn.

Het gebied is rijk aan vennetjes. In sommige vennen is tot in de jaren 50 turf gestoken om in de kachel te branden. De vierkante veenputjes zijn op luchtfoto’s goed te herkennen.

De keienwegen zijn aangelegd met zwerfkeitjes, flinten ('kinderkopjes'in de volksmond), die tijdens de aanleg van het bos uit de grond kwamen. Het bos is geplant tussen 1925 en 1950.

Tweelingen. Zo heet dit open gebied waar galloways grazen, een zwarte variant van de Schotse hooglander. Deze soort heeft echter horens. Veel bos is gekapt om omgevormd te worden tot heide. Hier leeft ook de adder, de enige gifslang in Nederland.

Dit stuk bos is een van de zestig bosreservaten in Nederland: plekken waar de beheerder niet ingrijpt, om te zien wat er dan gebeurt (zie hieronder).

De hangende Douglasspar
Het symbool van het bosreservaat Schoonloo is de ‘hangende Douglasspar’. Toen deze boom omkiepte, bleef hij precies in een vork van takken van een andere boom steken. Zo hangt deze grote spar nu al weer jaren over het pad als ‘uithangbord’ voor het natuurlijker bosbeheer in dit gebied. Zoals bij de meeste bosreservaten is ook hier duidelijk te zien dat het ooit een productiebos was. Men is benieuwd hoe lang het bos erover zal doen om een natuurlijker aanzien te krijgen zonder menselijk ingrijpen, zoals aanplant van andere boomsoorten. De omgevallen Douglasspar laat mooi zien hoeveel waarde ontwortelde bomen voor de natuur hebben. Tussen de wortels kunnen weer allerlei mossen, paddenstoelen en planten groeien. Het is tevens een geschikte schuilplaats voor allerlei dieren, die er graag hun nest bouwen.

In de houtwal leeft de grauwe klauwier. Deze zeldzame vogel spietst insecten en hagedissen op prikkeldraad of braamstruik. Hij is zo groot als een merel en prachtig bruingrijs van kleur.

U bent op de Zwatte, een Drents woord voor waterscheiding. Ten noorden loopt al het water richting Waddenzee, ten zuiden gaat al het water naar het IJsselmeer.

Onder het fietspad en de weg door ligt een dassentunnel. Zo liggen er onder de weg Elp-Borger zeven dassentunnels. Ongeveer de helft wordt regelmatig gebruikt.

Eindpunt op parkeerplaats bij de Excursieschuur van Staatsbosbeheer. De boswachterij Schoonloo is vanaf 1925 aangeplant voor de houtproductie. Dat betekende: rechte vakken met bomen van één soort en één leeftijd. Tegenwoordig streeft de beheerder naar een natuurlijker, meer gemengd beeld, met bomen van verschillende soorten en verschillende leeftijden door elkaar