Conclusie test tweedehands gezinscaravans

Hoewel de fabrikanten van het testkwartet het er over eens zijn dat een stapelbed de beste slaapplaats voor kinderen is, geven ze elk hun eigen draai aan het thema gezinsgebruik. De Home-Car en Caravelair hebben twee vaste bedden boven elkaar tegen de achterwand – overdag heb je weinig tot niets aan deze ruimte.

Door zijn extra lengte heeft de Home-Car plek voor een kleine treinzit, die je ook nog eens kunt ombouwen tot een eenpersoonsbed. Als je dit vijfde bed niet nodig hebt, kan een Lego-bouwsel of een onafgerond knutselfestijn gewoon blijven liggen als het bedtijd is. Bij de Knaus is dat anders. Die heeft ook een eigen zitje voor de kinderen, maar voor de nacht wordt het bovenbed uitgeklapt en veranderen de tafel en de banken van de achterste dinette in een onderbed. Elddis heeft een vergelijkbare oplossing voor het kinderbed, maar dan in lengterichting. Het bovenbed bouw je op vanuit de dinette. Voordeel van deze oplossing: er gaan geen bovenkastjes verloren, wat bij de Knaus wel het geval is. Tegen de achterwand van de Elddis is de enorme badkamer geplaatst, bij de andere caravans staat de natte cel tegen één van de zijwanden.

De Caravelair is duidelijk de kleinste van het stel. Je moet je door het gangpad wurmen, de ruimte tussen de diepe keuken en de toiletruimte is zeer beperkt. De plaatsing van de toegangsdeur is niet zo logisch. Deze grenst direct aan het stapelbed. Wanneer de deur open en dicht gaat, kunnen de kinderen gestoord worden in hun slaap. Ook bij de Knaus is de deur op deze manier geplaatst.

De instap bij de Home-Car is heel uitnodigend, met rechts de grote rondzit en links een lage buffetkast.

De ouders moeten in alle testcaravans de boel ombouwen als ze naar bed willen, want de grote zithoeken dienen ook als tweepersoonsbed.

Bij volledige bezetting ontkom je dus niet aan ombouwen. Zowel de meest ingewikkelde als de meest eenvoudige bedconstructie vind je bij Elddis. Om het bovenbed tevoorschijn te toveren moet je hannesen met stangen en plankjes. Voor het tweepersoonsbed vul je de ruimte tussen de twee voorbanken in een handomdraai op met een uittrekbare lattenbodem. Deze zit verstopt in het middenkastje. Zit- en ligcomfort van de Engelse caravan zijn top. De dikke kussens zijn flink geprofileerd, waardoor je erín zit in plaats van erop. De vrolijk gestreepte bekleding lijkt op de kousen van Pippi Langkous.

Wat een contrast met de Caravelair. Deze bekleding is tijdloos van kleur en materiaal. De wat grove, bruine stof lijkt prima bestand tegen kleine knoeipotjes. Minder geslaagd zijn de dunne matrassen, waar het slaap- en zitcomfort voor met name volwassenen onder lijdt. Het stapelbed biedt twee ruime slaapplekken, het bovenste bed bereik je met een massief ogend houten trapje. Jammer dat dit los over de bedrand hangt en tijdens het rijden eenvoudig los kan schieten, met alle schade van dien.

Home-Car denkt het beter te doen met een afneembaar aluminium trapje, maar ook daar zitten haken en ogen aan. Bij een gemonteerd trapje is het onderste bed niet bereikbaar! Je zult er dus altijd mee aan het sjouwen zijn terwijl een echt geschikte opbergplaats lijkt te ontbreken. De vakkenkast met leeslampjes naast het stapelbed maakt een hoop goed. De twee andere bedden van de Home-Car, een éénpersoons in de lengte en een tweepersoons voorin, zijn eenvoudig om te bouwen. De matrassen zijn van een prima kwaliteit.

Bij de Knaus houden we een wedstijdje met de testteams: vind het stapelbed. Wanneer het bovenste gedeelte is ingeklapt, zie je ’m echt niet. De vergrendeling werkt met twee knoppen die tamelijk ver uit elkaar geplaatst zijn. Vooral bij het inklappen maakt dit de bediening lastig. Als enige vermeldt Knaus een gewichtsrestrictie op het bedframe, de persoon in het bovenbed mag maximaal 60 kilogram wegen. Als we dan toch met veiligheid bezig zijn, valt het stopcontact bij het bovenbed op. Dit zit voor de grijp van nieuwsgierige kindervingertjes… In één van de testrapporten vinden we de opmerking dat de Knaus-tafelbladen vóór en achter, die ‘s nachts bedbodem zijn, sterk afgeronde hoeken hebben en daardoor niet optimaal ondersteunen. De bekleding is knalrood en lijkt tegen een stootje te kunnen.

Een gezin sleept heel wat mee op vakantie. Bij alle vier de caravans zijn de grote bankkasten te bereiken via luiken in de buitenwand. Ook hebben ze stuk voor stuk een kloeke disselruimte waar naast de gasflessen en eventueel het reservewiel altijd wel een gaatje overblijft voor een emmertje en een schepje.

Het spreekt voor zich dat de beschikbare opbergruimte vooral afhangt van de lengte en de breedte van de caravanopbouw. In het interieur moet de compacte Knaus het vooral hebben van zijn grote kledingkast, want de bergruimte in de bovenkastjes is beperkt. Tegen het inklapbare bovenbed zitten ondiepe tassen. Deze zijn nauwelijks bruikbaar omdat bij het neerklappen van het bed de inhoud er makkelijk uit kan vallen. Bij de Caravelair valt op dat de kledingkast érg klein is, terwijl de bovenkast tegen het front enorm diep is.

De Elddis grossiert in kast- en opbergruimte. Waar je ook kijkt zit een luikje of een deurtje waar je iets in of achter kunt verbergen. De kledingkast zit in de enorme badkamer. Vooral de aanwezige moeders vinden dat geweldig. Toiletteren en het uitkiezen van de campinggarderobe kan in één moeite doorgaan. De Home-Car compenseert de kleine kledingkast met veel bovenkastjes en een handige klepkast in het buffet.

Opvallend is dat caravanfabrikanten in dit segment steeds een hangkast toepassen. In een legkast kun je toch veel meer kwijt?

De Elddis spant de kroon op dit onderdeel. Een groot deel van de forse opbouwlengte gaat op aan een lel van een badkamer over de volle breedte. We vinden er een heuse douchecabine met schuifdeur en een dressoir. Door het grote, geblindeerde raam is er veel licht. De keuken is zeer groot en luxe, met een grote koelkast en een inbouwmagnetron. Ideaal voor het opwarmen van babyflesjes en kant-en-klare pannenkoeken, maar wel erg laag geplaatst. Keukenprinsessen (m/v) kunnen los gaan op het vierpitsfornuis.

De toiletruimtes van de andere drie zijn heel standaard, met een cassettetoilet en een wasgelegenheid. Bij de Knaus vinden we de droogrekjes aan het plafond van de natte cel erg praktisch. Ook is er goed nagedacht over een kindvriendelijke keuken. De gaspitten zitten zeer ver naar achteren in het werkblad gemonteerd, zodat kleine kinderen zich minder makkelijk kunnen bezeren aan de gaspitten en hete pannen. De Caravelair krijgt van meerdere teams een veeg uit de pan vanwege het kleine werkblad. Ook in de Home-Car houdt het niet over, maar dat is opgelost met een los, rond werkblad dat boven het aanrecht ‘zweeft’.