Stuwenroute
Nederland, Overijssel, Ommen
- 76
- 44
- 50
- 51
- 53
- 54
- 50
- 56
- 57
- 66
- 67
- 55
- 29
- 88
- 89
- 77
- 76
Aan de kronkels van de Vecht liggen eeuwenoude buurtschappen met karakteristieke Saksische boerderijen. Beerze is een van de mooiste. Door zijn vruchtbaarheid was de Vechtvallei van oudsher een aantrekkelijke streek om te wonen. De route kruist de Vecht twee keer: bij de stuw tussen Junne en Stegeren en bij de stuw bij Diffelen.
Fietsveiligheid route-informatie: houd op deze route rekening met onderstaande punten; pas je snelheid aan, houd rekening met tegenliggers en mederecreanten en ga waar nodig achter elkaar rijden.
• Tussen knooppunt 44-50 bestaat de laatste 500 m uit een grindpad, dat bij droogte mul en bij aanhoudende regen modderig kan zijn.
• De route kent een aantal smalle trajecten, waar je elkaar met beleid moet passeren (achter elkaar fietsen aanbevolen): tussen knooppunten 44-50-51, tussen 50-57 (NB: dit is een tweede nummer 50, enkele km's verderop!) en tussen 88-89-77.
• Tussen knooppunt 50-51 en 50-57 is het fietspad behalve smal ook hobbelig door omhoogstekende boomwortels; ook kan er veel (overgespoeld) zand op het asfalt liggen; pas je snelheid hierop aan.
Toegankelijkheid: deze route is ongeschikt voor extra brede fietsen (driewielers, bakfietsen, etc.) vanwege bovengenoemde en enkele andere smalle paden.
De Besthemerberg maakt deel uit van de stuwwal die in de voorlaatste ijstijd gevormd werd, net als de Archemerberg en de Lemelerberg. Op het hoogste punt van de weg hebt u een fraai uitzicht en kunt u zien hoe het riviertje de Regge zich een weg heeft gebaand door deze stuwwal. In de 14e eeuw stond boven op de Besthemerberg het slot van de roofridder Evert van Essen, die Duitse kooplieden overviel. Dit slot werd vijf weken lang belegerd door de bisschop van Utrecht nadat Zwolle en Deventer hadden geklaagd over de roofovervallen.
In de Vechtvallei komt u door de buurtschappen Junne, Stegeren, Diffelen en Beerze. Elk gehucht ligt in een afzonderlijke bocht van de Vecht en heeft zijn eigen es (het oude bouwland op de hogere gronden), zijn eigen mars (de natte weidegrond langs de rivier) en zijn eigen veld (de voormalige gemeenschappelijke heidegrond).
Bij de aanleg van de stuw van Junne, in 1910, raakten de Junner boeren het Junner Koeland, 80 ha goede weidegrond, kwijt. Het Junner Koeland is nu een natuurreservaat van Staatsbosbeheer en de afgesneden meander is veranderd in een klein natuurparadijsje met zoveel zeldzame planten en dieren dat het niet vrij toegankelijk is.
Bij de buurtsschap Stegeren kunt u een extra rondje aan de route toevoegen van ca. 3 kilometer. Het rondje gaat door het voormalige esdorp en over de eeuwenoude weidegronden langs de Vecht.
Bij de buurtschap Diffelen ligt de tweede van de negen stuwen in de Vecht, die de grote verschillen in de waterstand van deze regenrivier reguleren. Via vistrappen kunnen vissen stroomopwaarts zwemmen om te paaien (zoals forel en winde). De stuwen en ruim zestig bochtafsnijdingen hebben de Vecht een totaal ander karakter gegeven.
In het landgoed Beerze fietst u door de Beerzerpoort. Aan weerszijden van de weg liggen gigantische stuifzandheuvels. Overbegrazing van de heide veroorzaakte hier enorme zandverstuivingen, die in de 19e eeuw door beplanting met de grove den zijn vastgelegd.
Even voor Eerde ziet u links het Eerder Achterbroek. Dit natuurgebied wordt sinds 1949 beheerd door Natuurmonumenten. Het bestaat uit een kleinschalig hoevelandschap met zandwegen, verspreid liggende boerderijen en houtwallen. Op de erven staan nog robuuste eiken in plaats van moderne stalgebouwen. Uit de kleuren van de luiken blijkt de band met het iets verderop gelegen Kasteel Eerde.
Een ommetje naar Kasteel Eerde (voor routebeschrijving zie informatiekader) is de moeite waard. Het gebouw op de noordoever van de Regge dateert van 1715 en wordt omringd door een gracht. Eeuwenlang was Kasteel Eerde het trotse bezit van de familie Van Pallandt. Na 1920, toen baron Van Pallandt onder invloed kwam van de Indiase filosoof Krishnamurti, kreeg het landgoed grote internationale bekendheid vanwege de bijeenkomsten die er gehouden werden. Later werd het verhuurd aan de quakers, die er een internationale school vestigden. Nu wordt het beheerd door Natuurmonumenten.