Schorfroute

Fietsveiligheid route-informatie: houd op deze route rekening met de onderstaande punten; pas je snelheid aan, houd rekening met tegenliggers en medeweggebruikers, en ga waar nodig achter elkaar fietsen.
• Tussen knooppunt 12–06 gaat de route over een drukke weg met wegversmallingen.
• Het laatste deel tussen 06–20 (na het kanaal) gaat over een onverharde weg; rijd voorzichtig in de bochten en let op de kuilen in de weg.
• Bij knooppunt 20 maakt de route een scherpe bocht naar rechts.
• Tussen 20–10 gaat de route over slecht wegdek met een lager gelegen berm, bovendien rijdt hier veel landbouwverkeer, waardoor je wilt uitwijken; pas op dat je niet in de berm terechtkomt!
• Tussen 08–95 bevinden zich hinderlijke boomwortels in het traject.

Toegankelijkheid: deze route is minder geschikt voor extra brede fietsen (driewielers, bakfietsen, etc.) vanwege bovengenoemde punten.

Rond 1900 was Grashoek een troosteloos oord te midden van uit­gestrekte heidevelden, bossen, moe­rassen en graslanden. Op initiatief van de plaatselijke priester werd 60 ha woeste grond ontgonnen en werden bloembollentelers uit de Haarlemmermeer naar Grashoek ge­lokt. De onderneming mislukte jam­merlijk. In 1912 kreeg Grashoek een eigen kerk met school en ontwikkel­de het zich tot een volwaardig dorp.

De Noordervaart werd in 1810 aangelegd en is een onderdeel van het Grand Canal du Nord, de door Napoleon gedeeltelijk aangelegde kanaalverbinding tussen Antwerpen en het Rijnland. Vier jaar later werd de aanleg gestaakt. In 1853 werd het kanaal tussen Nederweert en Berin­ge alsnog geschikt gemaakt voor de scheepvaart. De schepen vervoerden huisvuil en turf, later veevoer. Veel later werd het kanaal alsnog door­getrokken om de Vlakbroek, een na­tuurgebied ten zuidwesten van Ko­ningslust, te ontwateren.

De Peel is pas sinds het einde van de 19e eeuw op grote schaal ontgon­nen. Veel dorpen in de streek zijn dus nog betrekkelijk jong. De oudere ne­derzettingen bevinden zich op de hoger gelegen dekzandruggen. De Schorf is een relatief jong land­bouwgebied. Het dateert van de 20e eeuw en de laatste verveningen vonden nog plaats rond 1960.

Bij knooppunt 8 bent u aangekomen bij de grens van het Nationaal Park De Groote Peel. Dit grote hoogveenres­tant geeft een goed beeld van het landschap vóór de ontginningen. In het bezoekerscentrum Mijl op Zeven (via knooppunten 07 en 05, ca 10 km retour) kunt u alle in­formatie over het ontstaan van De Peel verkrijgen. Vanuit het bezoe­kerscentrum starten diverse gemar­keerde wandelingen.

Deze spiksplinternieuwe uitkijktoren (januari 2020) is het resultaat van een initiatief van het Dorpsoverleg Meijel. Deze kwam in 2017 met het plan om de historie van de Vossenberg meer tot leven te brengen voor het publiek. Via de toren maak je een reis door de vier thema’s die het landschap rond de toren hebben gevormd. Het plan omvat daarnaast ook de restauratie van de kazematten en loopgraven in de omgeving van het Belfort. Meer informatie op www.belfortvossenberg.nl.

Het ‘Peeldorp’ Meijel lag aan de rand van het oorspronkelijke Peelge­bied en vormde al sinds de Romeinse tijd het startpunt voor de moeizame tocht door De Peel. Pas in 1861 werd de eerste verharde weg door De Peel van Meijel naar Asten aangelegd.

Het dubbelkanaal – het Kanaal van Deurne en de Helenavaart – is door de houtwallen een aantrekke­lijk element in het landschap. Toen in 1880 de gemeente Deurne zelf de exploitatie van het veen ter hand nam, mocht zij uit concurrentieover­wegingen geen gebruikmaken van de Helenavaart (eigendom van de firma Van der Griendt) en werd pa­rallel aan de al bestaande vaart het Kanaal van Deurne gegraven.