Fietsveiligheid route-informatie: houd op deze route rekening met onderstaande punten; pas je snelheid aan, houd rekening met tegenliggers en ga waar nodig achter elkaar rijden.
• Op de trajecten 34-12 en 26-28 bevinden zich hinderlijke paaltjes op het pad, wees hierop bedacht.
• Bij de molen in Balkbrug (13-18) gaat de route over een klein stukje grindpad; pas op met plotseling remmen.
• Tussen knooppunt 64 en 60 gaat de route over een smal pad met hobbels; houd rekening met tegenliggers.
• Vlak bij knooppunt 60 steekt de route de drukke N340 over; hier goed uitkijken.
Toegankelijkheid: deze route is in principe geschikt voor extra brede fietsen (driewielers, bakfietsen, etc.), mits men rekening houdt met bovenstaande punten.
Het gebied bij Nieuwleusen heeft een veenkoloniale verkaveling gekregen. Maar dit oudste deel van de veenkolonie is minder rechtlijnig dan de rest. Prachtige met riet bedekte Saksische boerderijen liggen hier vlak naast elkaar in een langgerekt straatdorp. De omstandigheden waaronder de veenarbeiders de ontginning hebben uitgevoerd, waren erbarmelijk. De meesten woonden in plaggenhutten en sliepen op stro. Drankmisbruik was aan de orde van de dag.
Ook Balkbrug is ontstaan ten tijde van de veenderij. Het dankt zijn naam aan de balk die in 1845 onder de plaatselijke brug werd aangebracht om te voorkomen dat schepen met een te grote diepgang het kanaal binnenvoeren. Een balkmeester hield toezicht. Bij het binnenrijden van Balkbrug passeert u Korenmolen De Star uit 1882, die in 1974 naar deze plek is verplaatst. Samen met de zuivelfabriek uit 1908 behoort de molen tot de oudste industriële bouwwerken van Balkbrug.
De buurtschap Witharen, waar nu een pompstation voor drinkwater staat, lag oorspronkelijk op een zandhoogte. Tot aan het begin van de 19e eeuw was de weg tussen Ommen en Avereest de enige wijze om de veenmoerassen tussen Overijssel en Drenthe zonder natte voeten over te steken. En dan alleen nog maar in de zomer, via de daar aanwezige zandhoogten, ook wel haren genaamd.
Ten noorden van de stuw bij Vilsteren fiets je door een reliëfrijk, bebost gebied: De Belten. Hier heeft de wind zo’n tienduizend jaar geleden in de drooggevallen rivierbedding rivierduintjes gevormd.
Via een ommetje (zie hieronder) kom je noordelijk van Vilsteren bij een van de negen stuwen in de Vecht, die de grote verschillen in de waterstand van deze regenrivier reguleren. Via vistrappen kunnen vissen, zoals forel en winde, stroomopwaarts zwemmen om te paaien. De stuwen en ruim zestig bochtafsnijdingen hebben de Vecht een totaal ander karakter gegeven. De uitgeschuurde rivierlussen, de vele ondieptes en de soms zeer brede rivierbedding zijn verdwenen. Toch zijn vooral tussen Dalfsen en Ommen nog sporen van het oude rivierlandschap terug te vinden. Verstopt in het groen liggen talloze afgedamde rivierbochten of meanders, die een rijke flora en fauna herbergen, terwijl de soms begroeide rivierduinen het landschap een afwisselend karakter geven.
Route naar de Vechtstuw bij Vilsteren: fiets vanaf knooppunt 60 via 61 een klein stukje richting 63.