Kanaalroute

Fietsveiligheid: houd op deze route rekening met onderstaande punten; pas je snelheid aan, houd rekening met tegenliggers en mederecreanten en ga waar nodig achter elkaar rijden.
• Tussen 62-34 (bij de buurtschap Zanddijk) gaat de route over een smal traject; fiets hier achter elkaar.
• Tussen 94-93 gaat de route over een smal traject; fiets hier achter elkaar.

Toegankelijkheid: deze route is in principe geschikt voor extra brede fietsen (driewielers, bakfietsen, etc.), mits je rekening houdt met bovenstaande punten; passeren met beleid! Voor het smalle traject 62-34 kun je als alternatief even rechtdoor rijden bij 62, vervolgens op de Veerseweg (N663) rechtsaf en bij Zanddijk op de rotonde rechtsaf (Veerseweg); je komt dan vanzelf weer op de route naar 34.

De pakhuizen en rederswoningen herinneren aan de bloeitijd in de 16e eeuw, toen Middelburg een van de belangrijkste havensteden van de Noordelijke Nederlanden was. Vooral de handel in wijn, wol en slaven bracht de stad rijkdom.

Midden in het vlakke land ligt een vliedberg. Vermoedelijk hadden vliedbergen een verdedigingsfunctie. De hoogte varieert van drie tot ruim tien meter. Bovenop stond een verschansing met uitkijktoren, vanwaar een landheer indringers onder schot kon houden.

Bij Veere komt het Kanaal door Walcheren uit op het Veerse Meer. Schutsluizen zorgen voor het overbruggen van het hoogteverschil met het buitenwater. In de Tweede Wereldoorlog is de grote sluis ernstig beschadigd. De kleine sluis heeft het oorlogsgeweld grotendeels overleefd en verkeert nog in oorspronkelijke staat. De houten sluisdeuren doen al ruim honderd jaar dienst.

Vlak bij Kleverskerke ligt een langgerekte dam in het land. Vanaf de 16e eeuw verzandde de verbinding die Middelburg met de open zee had via het riviertje de Arne en het Sloe. Men legde daarom in 1817 een kanaal aan naar het Veerse Gat, waar een nieuwe Middelburgse haven kwam. De handel leefde echter niet op en begin 20e eeuw werd de haven gedempt. De dam markeert de plaats van die haven. Het kanaal werd rond 1870 opgenomen in het Kanaal door Walcheren, dat hiervandaan met een bocht naar Veere loopt.

Het loont om in Oost-Souburg door te fietsen tot het einde van de Kanaalstraat. De ringwal, die in de 9e eeuw werd opgeworpen om de bewoners te beschermen tegen invallen en plundertochten van de Vikingen, is fraai gereconstrueerd. Buiten de wal liep een gracht, binnen stond een tiental boerderijen.

De moderne ophaalbrug in Vlissingen markeert het einde van het Kanaal door Walcheren. LInks liggen de binnenhavens die bij de aanleg van het kanaal zijn gegraven. Via een sluizencomplex kunnen schepen naar het open water van de Westerschelde. Daarbij wordt gebruik gemaakt van het getijdenverschil. De sluizen hebben een dubbel stel deuren. Het ene werkt bij vloed en wordt dan door het hoge water van de Westerschelde hermetisch gesloten. Het andere sluit bij eb door de druk van het binnenwater.

Langs de boulevard van Vlissingen (even buiten de route, volg de fietsbordjes richting het centrum) staan enkele monumenten, waarvan het standbeeld van Michiel de Ruyter en de Gevangentoren – restant van de 16e-eeuwse Westpoort – de bekendste zijn. Vanaf de boulevard heb je prachtig zicht op grote zeeschepen die vlak langs de kust varen. Ze worden bestuurd door loodsen die met kleine loodsboten aan boord worden gebracht. Een indrukwekkend schouwspel. De loodsboten kun je ook zien liggen aan de loodssteiger bij de ingang van de Vissershaven (nu jachthaven), die je passeert op weg naar de boulevard.