Grote Natuurgebiedenroute

Fietsveiligheid route-informatie: houd op deze route rekening met onderstaande punten; pas je snelheid aan, houd rekening met tegenliggers en ga waar nodig achter elkaar rijden.
• Er bevinden zich op meerdere plekken hinderlijke paaltjes midden op de route: bij de op-en afrit van de Michauxburg (kp-86-51, rood-witte paaltjes), oprit van de Baarsbrug (kp-52-53, dukke betonnen paal) en tussen knooppunt 97-93 (rode paal).
• Tussen knooppunt 16 en 48 bestaat het traject uit grind en puin; pas je snelheid hierop aan.
• Tussen knooppunt 51 en 74 maakt de route een scherpe bocht naar links ( na het Bos der Onverzettelijken).

Toegankelijkheid: deze route is minder geschikt voor extra brede fietsen (driewielers, bakfietsen, etc.), met name vanwege bovengenoemde paaltjes die de doorgang hinderen.

Het Oostvaardersbos en de omringende paden zijn van 1 feb - 1 mei afgesloten in verband met de winterrust van het wild. Hierdoor is het Jan van den Boschpad (knooppunt 67-18-97) in die periode niet begaanbaar. Vanaf knooppunt 67 is tijdens de winterrust een alternatieve route aangegeven naar knooppunt 97.

De Lepelaarplassen is een belangrijk en beschermd broedgebied voor water-, weide- en moerasvogels. Al in 1971 werden hier lepelaars gesignaleerd. Een kijkhut geeft u een spectaculaire blik op het gebied.

Het Wilgenbos is een oude zandwinput. Hier zijn de wilgen en andere bomen spontaan gekomen. Vlier, meidoorn en roos, die her en der opschieten, geven aan dat de bosontwikkeling in volle gang is. De vruchtbare en kalkrijke kleigrond en de vochtige atmosfeer leveren een weelderige en ruige vegetatie op.

Het vogelgebied De Oostvaardersplassen heeft internationale faam. De vraat van de tienduizenden grauwe ganzen zorgt ervoor dat de plassen niet dichtgroeien. De drogere delen tussen de plassen worden kaal gehouden door runderen, paarden en herten. De Oostvaardersplassen zijn niet toegankelijk, maar op het fietspad dat langs de rand loopt voelt men aardig de sfeer van het gebied. Het vrij toegankelijke Fluitbos grenst direct aan de Oostvaardersplassen. Hier foerageren soms wel tientallen edelherten uit de Oostvaardersplassen.

Het Kotterbos is een jong bos met populieren en langzamer groeiende loofbomen zoals eiken, essen, berken, beuken en haagbeuken. Er ligt een nat gebied met ruige rietvelden en karakteristieke wilgenbosjes. De wilgenbomen zijn als zaadjes aangewaaid. Het gebied ligt tegen de Oostvaardersplassen aan, vandaar de vele vogelsoorten. Langs een van de wandelpaden ligt een uitkijkheuvel met uitzicht op de Oostvaardersplassen. Wegverzakkingen (goed te zien vanaf het fietspad bij de kruising van de spoorlijn met de weg en het fietspad) laten het oude stroomgebied van de Eem zien. In de oude rivierbeddingen verteert het veen langzaam en wordt de grond door het gewicht van het verkeer ingedrukt. De naastliggende zandlagen hebben daar geen last van.

Buitenhout is een rustiek bosgebied met een door boomkruinen gedeeltelijk overdekte weg. De vegetatie is door de verschillen in planttijd heel gevarieerd. Naast populieren staan er onder andere walnoot, eik, paardenkastanje, beuk, diverse esdoornsoorten, de zoete kers, linde en iep.

Het bos Overvaart is gevormd uit een tiental groene kamers van elk ongeveer een vierkante kilometer. Het groen was al aangeplant voordat de nieuwe stadskern Almere-Hout werd gebouwd, zodat de nieuwe bewoners een bosrijke omgeving konden betrekken. De wijk heeft inmiddels een nieuwe naam gekregen, Nobelhorst, en zal pas in 2022 geheel zijn voltooid.

Het Waterlandse Bos is een omvangrijk loofbos dat door zijn paden, open ruimten, akkers en waterlopen erg gevarieerd is. Het is aangeplant volgens een wijker-blijversysteem. Populieren zijn pionierbomen die zich goed thuisvoelen op de kleiige zeebodem. Ze geven in de beginperiode beschutting aan andere bomen. Na verloop van tijd ‘wijken’ ze voor de ‘blijvers’, zoals eiken, beuken en essen. Zo verandert het bos langzaam in een sprookjesachtig loofwoud. In Stadslandgoed de Kemphaan is een infocentrum.